Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

...ΗΤΑΝ ΚΙΝΕΖΑ! Η αυτοκτονία της αόρατης.


Πόσο ήταν;
22 χρόνων. Πήδηξε αγκαλιά με το μωρό της από το μπαλκόνι. Σκοτώθηκαν. Ήταν Κινέζα.

Και ξαφνικά στην επαρχιακή πόλη όταν μιλούν για τους Κινέζους, μιλούν για ανθρώπους.

Πίσω από τις τζαμαρίες των μαγαζιών τους, από τις κρεμάστρες με τα φτηνά ρούχα, πίσω από τα σπασμένα ελληνικά τους, ποιός έβλεπε αισθήματα;

Κινέζοι. Εικόνα. Μηχανές;


Κι αυτοί, ποτέ έξω. Ποτέ στις Λαϊκές. Ποτέ στα καφέ. Ούτε στα σουβλατζίδικα. Ούτε τα παιδιά τους στα σχολεία. Ούτε παρέες. Ούτε καν βόλτα. Ο κόσμος τους, το μαγαζί τους. Εξαφανισμένοι μετά το ωράριο αγοράς.

Τόσα χρόνια δίπλα μας. Αγοράζουμε, πληρώνουμε, σχολιάζουμε από μέσα μας τα σχιστά τους μάτια, τους μιλάμε αλλιώτικα απ` ό,τι στους δικούς μας, κοντοστεκόμαστε μέχρι να καταλάβουμε τα σπαστά «ελληνικά» τους και φεύγουμε με την πλαστική σακούλα, συχνά χωρίς απόδειξη.

«Ντεν κάνι ατό τι νούμιρο»…. Κινέζοι. Δεν ενσωματώθηκαν ποτέ στον πληθυσμό της πόλης. Κι ας κοντεύουν 15 χρόνια που πρωτοήρθαν. Ήρθαν, έφυγαν, ήρθαν άλλοι. ..

Μόλις τα παιδιά τους φτάνουν σε ηλικία σχολείου, την κάνουν. Πού πάνε; Γιατί δεν κάνουν παρέες με τους ντόπιους; Γιατί δεν ξοδεύουν; Γιατί δεν βγαίνουν για καφέ;
Μόνο εισπράττουν; Είναι φτηνοί σαν το εμπόρευμά τους;

Αυτοκτόνησε η νεαρή μητέρα. Έπεσε στον ακάλυπτο. Μόνο ο γδούπος του σώματός της ακούστηκε, λένε. Σιωπηλή και στην πτώση της. Συνεπής.
«Φιλήσυχο ζευγάρι» είπαν οι γείτονες. Σάμπως είχαν σχέσεις μαζί τους; Μια κουτσή καλημέρα μπορεί.

Έπεσε από το μπαλκόνι με το μωρό της. Άφησε πίσω το άλλο της παιδί και τον άντρα της. Ένας 25χρονος και ένας 3χρονος θα μείνουν να κλαίνε αυτή και το 4 μηνών κοριτσάκι που πήρε μαζί της.

Επιλόχειος κατάθλιψη; Ποιος θα πει γιατί έγινε;

Στις παρέες μιλούν για «την Κινέζα που αυτοκτόνησε με το μωρό της».
Οι Κινέζοι της πόλης από αόρατοι, έγιναν «οι άνθρωποι δίπλα μας». Μια αυτοκτονία ξεσκέπασε αισθήματα, σχέσεις, κόσμους.
Η τραγωδία τράβηξε μια κουρτίνα.



Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΣ

Εκδήλωση με θέμα τη φυλή των Καλάς στο Αφγανιστάν και τα έργα που έγιναν εκεί με χρήματα των ελλήνων πολιτών, τις συνθήκες ζωής και το πολιτικό περιβάλλον στο οποίο ζει η φυλή, διοργάνωσε  το Τμήμα Σερρών της ΑΧΕΠΑ και ο Προεδρος Κώστας Αργυρίου
 
το  Σάββατο  29.3.2014 .


Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Σερρών με κεντρικό ομιλητή τον Δάσκαλο των Καλας -Καλασσα-Αθανάσιο Λερούνη, κέρδισε το ενδιαφέρον πλήθους Σερραίων, που θέλησαν να ακούσουν από πρώτο χέρι όσα αφορούν τη φυλή και τη ζωή της.


Οι Καλάσσα ειναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το διαδηλώνουν με μεγάλη υπερηφάνεια. Κατοικούν σε οροπέδια ύψους 2000 – 2500 μ στα σύνορα μεταξύ Αφγανιστάν και Πακιστάν. Στην επιλογή αυτή τους οδήγησε η απόφαση τους να διατηρήσουν τις Αρχαίες Ελληνικές Παραδόσεις. κάτι απαγορευμένο για τους κατοίκους της περιοχής μετά τον 7ο αιώνα μ.Χ

 Ο Αθανάσιος Λερούνης, εκπαιδευτικός, διετέλεσε Δάσκαλος των Καλας επί 13 χρόνια.
Λάτρης της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού απηχθει και υπέστη τις θηριωδίες του εγκλεισμού από τους Ταλιμπαν και τελικά αφεθηκε ελεύθερος κατόπιν πιέσεων των απανταχού μυημένων στην Ελληνική Παιδεία.
http://Α21


Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν πλήθος φωτογραφιών από τα έργα και την καθημερινότητα των Καλάς, ενώ εκτέθηκαν αυθεντικές στολές και κοσμήματά τους.

ΦΩΤΟ: Α.Π.-Καθρέφτης

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΕΡΡΩΝ -Δημήτρης Μπατσιούλας

Σε μία όμορφη εκδήλωση με πλήθος κόσμου να γεμίζει την αίθουσα του ΚΑΠΗ Χρυσού, έγινε το Σάββατο 22 Μαρτίου η παρουσίαση του τέταρτου βιβλίου του Χρυσιώτη συγγραφέα Δημήτρη Μπατσιούλα: "Η Τοπολιάνη στο διάβα του χρόνου". 



Μ
Με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Χρυσού Σερρών, και των Εκδόσεων Ν. & Σ. Μπατσιούλας διοργανώθηκε η εκδήλωση που συντόνισε η δημοσιογράφος της ΕΡΤ  Αριάδνη Παπαφωτίου και στην οποία μίλησαν για το βιβλίο, τόσο ο ίδιος ο συγγραφέας όσο και ο εκπαιδευτικός Πέτρος Πλακαντάρας.


Η ιστορία του χωριού ξετυλίχτηκε με γλαφυρό τρόπο μέσα από τις σελίδες και τις αναφορές του βιβλίου, προκαλώντας συγκίνηση αλλά και περηφάνεια στους παριστάμενους.


 

Μύθοι, θρύλοι, ιστορίες, παραμύθια, κατορθώματα, ονείρατα και οι ερμηνείες τους, γιόμιζαν τον χρόνο στις ατελείωτες ώρες της δουλειάς στα καπνά, στα καφενεία μα και στις γειτονιές όπου μαζώνονταν οι γυναίκες και συζητούσαν με τις ώρες πλέκοντας παράλληλα.

Τοπολιάνη Σερρών, το κατοπινό Χρυσό, όπως ονομάστηκε μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το 1912-13.
Η νέα ονομασία δόθηκε όχι γιατί είχε ή έχει και κρύβει χρυσάφι, αλλά γιατί η επιτροπή που επισκέφθηκε το χωριό για να διαπιστώσει αν το όνομά του υπήρχε προτού την τουρκοκρατία ή προέκυψε κατά τη διάρκειά της, δεν πείσθηκε από τους κατοίκους ότι ήταν προγενέστερο της και βλέποντας τα χρυσαφικά που είχαν κρεμασμένες οι γυναίκες στα στήθια τους και λαμπύριζαν στον ήλιο, το ονόμασαν Χρυσός.

Παρόντες στην εκδήλωση, ο Δήμαρχος Εμμ. Παπά Βαγγέλης Καλαθάς που προλόγησε την παρουσίαση, Δημοτικοί Σύμβουλοι, η κ. Καλλιόπη Γκόρα φιλόλογος και ιδρύτρια του πρώτου ιδιωτικού Γυμνασίου στο Χρυσό και πολλοί κάτοικοι όλων των ηλικιών.



Η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου κ. Βίκυ Τούμπαλη προσέφερε αναμνηστικά και δώρα (εκδόσεις του Συλλόγου και τοπικό κρασί) στους παρουσιαστές, και τιμητική πλακέτα στον συγγραφέα, ενώ μέλη του Συλλόγου μοίρασαν στους θεατές παραδοσιακό σιμιγδαλένιο χαλβά μετά το τέλος της εκδήλωσης.


Ο Δημήτρης Μπατσιούλας, υπέγραψε τα βιβλία του, ενώ ανακοίνωσε πως παραχωρεί τα έσοδα από τις πωλήσεις της έκδοσης προς ενίσχυση του Σύλλογου του χωριού.

------------------------------------------


Ποιός είναι ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΤΣΙΟΥΛΑΣ

Γεννήθηκε το 1946 στο Χρυσό Σερρών. Σπούδασε στην Αθήνα, στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (τώρα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Σταδιοδρόμησε ως Οικονομικός Αξιωματικός στο Πολεμικό Ναυτικό, απ’ όπου αποστρατεύθηκε με αίτησή του το 1998 με τον βαθμό του Αρχιπλοιάρχου, για να απασχοληθεί στον ιδιωτικό τομέα. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Μανάρα και έχουν δύο γιούς, τον Στέργιο και τον Νίκο.

Το πρώτο του βιβλίο «Τα Ντουρντουβάκια» εκδόθηκε το 2006 και αναφέρεται τόσο στην κουλτούρα του τόπου καταγωγής του όσο και στη Βουλγαρική κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη από το 1941 μέχρι το 1944. Η συλλογή και διασταύρωση στοιχείων για το έργο αυτό είχε ξεκινήσει από τα φοιτητικά του χρόνια. Το δεύτερό του βιβλίο που φέρει τον ανορθόγραφο τίτλο «Ο Διστιχηζμένος Κομονιστής» εκδόθηκε το 2007 και αναφέρεται στις καταγεγραμμένες σκέψεις και απόψεις ενός απλού μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και συγκεκριμένα του αδελφού της γιαγιάς του από τη μεριά της μάνας του. Το 2011 εξέδωσε το τρίτο του βιβλίο το «Ο Καπετάν Παραλής».

ΦΩΤΟ: Α.Π.-Καθρέφτης