ΠΟΝΗΡΑΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ...ΠΕΡΙΜΕΝΑΚΗΔΕΣ!!!

ΠΟΝΗΡΑΚΗΔΕΣ....

• Αντιδεοντολογικό και κουτοπόνηρο μου φάνηκε αυτό που έκαναν οι ιδιοκτήτες καφετεριών, μπαρ και μπουγατσατζήδικων του κέντρου της πόλης.
• Οι συνάδελφοί τους καταστηματάρχες των Σερρών, κατέβασαν τα ρολά και έδιναν "παρών" στην Πλατεία Κρονίου, κι αυτοί προκλητικά ανοιχτοί, την ίδια ώρα ή λίγο μετά, σέρβιραν πελάτες!
• Τα είπαν και οι συνδικαλιστές τους, τα είπαν και οι εκπρόσωποι των σωματείων τους, αλλά δεν ξέρω αν ίδρωσε το αυτί των … «εργασιομανών», που ούτε ΜΙΑ μέρα φαίνεται πως δεν αντέχουν να κάτσουν σπίτι!

Στο κέντρο της πόλης τα Καφέ σέρβιραν κανονικά, κάτω από τις αφίσες διαμαρτυρίας!

• Αναρωτιέμαι όμως. Γιατί χθες, οι απεργοσπάστες στις Σέρρες, ήταν κυρίως (αν όχι αποκλειστικά) «καφετεριά-δες και μπαρ-άδες»;
• Και τι δηλώνει για την επαγγελματική τους ποιότητα και συνείδηση η στάση τους, που χαρακτηρίστηκε και σχολιάστηκε αναλόγως και από τα συνδικαλιστικά τους Σωματεία;
• Δεν τρέχει τίποτα! Ανέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο, ποιά είναι τα «προβλήματα» του κλάδου τους!
• Άντε και σε καλή μεριά τα έσοδα της ημέρας!

...και ΠΕΡΙΜΕΝΑΚΗΔΕΣ!!

• Προς ΔΕΥΑΣ:
• Πληροφορήθηκα πως η απεικονιζόμενη στη παρακάτω φωτογραφία βάνα, παρουσιάζει διαρροή τα τελευταία δύο (!!) χρόνια!
• Περίοικοι και καταστηματάρχες, μου ανέφεραν πως επανειλημμένα ενημέρωσαν τις υπηρεσίες της ΔΕΥΑΣ, ζητώντας επιδιόρθωση της βλάβης, αλλά στο τέλος, κατέληξαν να δέχονται και επιπλήξεις διότι –λέει- «παραέγιναν ενοχλητικοί»!

• Αληθεύουν τα όσα μου είπαν οι κάτοικοι Αντιπρόεδρε της ΔΕΥΑΣ Γιώργο Δάγκο;
• Είστε σε γνώση του προβλήματος;
• Η περί ής ο λόγος βάνα, βρίσκεται κάτω από την Κλινική «Μητέρα» επί της Βενιζέλου, μπροστά από το Φαρμακείο.
• Κι ευτυχώς που ο υπόνομος είναι στα τρία μέτρα, γιατί το «ρυάκι» που σχηματίστηκε, θάφτανε ως …τη Μπέλιτσα!
• Άσε που με το νερό που τρέχει δύο χρόνια τώρα, θα γεμίζαμε ακόμη μια Κερκίνη, που λέει ο λόγος!

"ΠΟΥ ΠΑ ΡΕ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ";

Είναι να απορεί κανείς (πέρα από το να ανησυχεί σοβαρότατα), για τη σημαντική αύξηση στο νομό Σερρών, των ποσοστών των οροθετικών στο AIDS.
Να απορεί, πώς εν σωτηρίω έτει 2008 με τόση ενημέρωση, συζήτηση και προβολή των κινδύνων μόλυνσης από τον θανατηφόρο ιό, υπάρχουν άνθρωποι που ΔΕΝ παίρνουν μέτρα προφύλαξης, βάζοντας τελικά σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική τους ζωή, αλλά και της/του συντρόφου τους!

Είναι τοις πάσι γνωστό, πως η Βουλγαρία ήταν και είναι ο «ερωτικός παράδεισος» για πολλούς Έλληνες (άρα και Σερραίους) τα τελευταία χρόνια.
Από παλιά, τα περί «καλσόν» και «μπλου τζίν» έδιναν και έπαιρναν για να περιγράψουν την ευκολία με την οποία κάποιοι μπορούσαν να εξασφαλίσουν ερωτικές συντρόφους ή και συζύγους στη γείτονα.

Σήμερα, μπορεί τα πράγματα να άλλαξαν όσον αφορά το … «αντάλλαγμα» και το κόστος της συνεύρεσης, αλλά το ενδιαφέρον παραμένει ζωηρό, κυρίως από την πλευρά ανδρών μέσης ηλικίας και άνω.

Κι αυτό δεν είναι κακό. Ούτε και «ανήθικο» κατά την άποψη της στήλης, εφόσον πρόκειται για ενήλικες (αφήνουμε στην άκρη το παράνομο που ενέχει το «επί χρήμασι», γιατί αφορά τις διωκτικές αρχές και τους νόμους της Βουλγαρίας).

Αλλού είναι το πρόβλημα.
Διότι, μιά και το σύστημα υγείας στη γειτονική χώρα δεν συμβαδίζει με το ευρωπαϊκό σε επίπεδο ελέγχων και ενημέρωσης για το AIDS και τα άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, οι φορείς εκεί είναι αποδεδειγμένα περισσότεροι.
Και είναι κινητές βόμβες, για όλους τους «hot Greek lovers» που αψήφιστα αναζητούν απολαύσεις εκεί, χωρίς μέτρα προφύλαξης.
Όπως καταλάβατε, στο «χωρίς» είναι το πρόβλημα.

Και δυστυχώς στο θέμα αυτό, τα στοιχεία του Νοσοκομείου μας δείχνουν μεγάλη ελαφρότητα από την πλευρά των Σερραίων «σεξοτουριστών». Ελαφρότητα και ανωριμότητα αδικαιολόγητες σε ενήλικες.

Εκείνο το 10%, είναι σοβαρότατο και απειλητικότατο, για να μην πω …τριτοκοσμικό!

Κανείς δεν κατηγορεί αυτόν τον «ειδικού τύπου» τουρισμό. Όλοι όμως κατηγορούμε αυτούς που αψήφιστα και χωρίς προφυλάξεις, συντελούν στη διάδοση μίας ασθένειας σοβαρότατης και ανίατης!

«Είναι ότι οι περισσότεροι σκέφτονται: έλα μωρέ, σε μένα θα τύχει;» μου είπε η βιοπαθολόγος του Νοσοκομείου μας Κατερίνα Τζιούρα όταν της ζήτησα να μου εξηγήσει τη ...λογική των «ριψοκίνδυνων» συντοπιτών μας.
………………………………………
Έλα μωρέ! Σ` αυτούς;;!

ν. ΣΕΡΡΩΝ: ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΣΤΟ AIDS, ΛΟΓΩ ΣΕΞΟΤΟΥΡΙΣΜΟΥ.

Ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων AIDS παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στο νομό Σερρών, που πετυχαίνει έτσι μία αρνητική «πρωτιά» μεταξύ των άλλων νομών της Βόρεια Ελλάδας .
Η αύξηση που ξεπερνάει το 10%, κρατάει σε συναγερμό διαρκείας στις υγειονομικές υπηρεσίες του νομού, οι οποίες αποδίδουν το γεγονός και στον λεγόμενο «σεξοτουρισμό» προς τις βαλκανικές χώρες, κυρίως τη Βουλγαρία, αλλά και την Αλβανία.

Την τελευταία πενταετία, καταγράφεται συνεχόμενη και ανησυχητική αύξηση του αριθμού των φορέων του AIDS στο νομό μας. Το ποσοστό ξεπερνάει το 10%, όχι μόνο στα κρούσματα AIDS, αλλά και στα άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως η σύφιλη(!).
Το ποσοστό αυτό εκτιμάται πως είναι στην πραγματικότητα αρκετά υψηλότερο, μια και πολλοί είναι οι Σερραίοι που μετά από μία ερωτική επαφή «υψηλού κινδύνου», δεν έρχονται για εξετάσεις στο Νοσοκομείο Σερρών, αλλά απευθύνονται σε Νοσοκομεία κυρίως της Θεσσαλονίκης.

Άνδρες άνω των 45
Η βιοπαθολόγος και αναπληρώτρια διευθύντρια της Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Σερρών κ. Κατερίνα Τζιούρα, επισημαίνει: «Επίσημες έρευνες και στοιχεία, δείχνουν πως στη Βουλγαρία, την Αλβανία ή τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, υπάρχει μεγαλύτερος επιπολασμός και περισσότερα κρούσματα ή ποσοστά θετικοποίησης ως προς την ηπατίτιδα Β και το AIDS. Τα τελευταία χρόνια η αύξηση του τουρισμού και της προσβασιμότητας στις συγκεκριμένες χώρες, αλλά και αυτών προς την Ελλάδα, συνετέλεσε σημαντικά στην αύξηση των κρουσμάτων».
Οι οροθετικοί είναι στην πλειοψηφία τους άνδρες ηλικίας 45 χρόνων και άνω, χωρίς να λείπουν και οι γυναίκες της ίδιας περίπου ηλικίας.
Κάθε χρόνο, πάνω από 50 χιλιάδες εξετάσεις AIDS γίνονται στο τμήμα Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Σερρών.
Οι πολίτες που προσέρχονται για τη συγκεκριμένη εξέταση, εξυπηρετούνται δωρεάν και με εχεμύθεια, ενώ τα αποτελέσματα είναι αξιόπιστα (εφαρμόζονται οι ευρωπαϊκές οδηγίες και ο μοριακός έλεγχος), ενώ και ο εξοπλισμού του τμήματος, είναι από τους πλέον σύγχρονους.

Εκστρατεία
Θορυβημένες από τα αυξημένα ποσοστά, οι τοπικές υγειονομικές υπηρεσίες, οργάνωσαν πληθώρα ενημερωτικών εκδηλώσεων τα τελευταία χρόνια, στην πόλη και την περιφέρεια του νομού Σερρών, αλλά και σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες όπως οι μαθητές, οι γονείς και οι στρατευμένοι.
«Δυστυχώς όμως, παρά τις καμπάνιες, δεν καταφέραμε να μειώσουμε τα νέα κρούσματα» σημειώνει η κ. Κ. Τζιούρα, που επιμένει όμως στην αξία της πληροφόρησης, κυρίως στις νεαρές ηλικίες.
Μέσω των προγραμμάτων Αγωγής Υγείας, η ενημέρωση για τα θέματα αυτά, μπορεί να γίνει μέσα στο Σχολείο. Κι εκεί όμως υπάρχουν προβλήματα.
Όπως τόνισε η υπεύθυνη Αγωγής Υγείας της Β/θμιας Εκπαίδευσης ν. Σερρών κ. Σοφία Ευθυμιάδου: «Δυστυχώς η συμμετοχή στα προγράμματά μας είναι εθελοντική. Έτσι, εκτιμούμε πως μόνο ένα 10% των μαθητών μας ενημερώνεται από αυτά. Και είναι κρίμα, γιατί πρόκειται για προγράμματα σύγχρονα, βιωματικά και πολύ αποτελεσματικά. Όμως νομίζω πως ωρίμασαν οι συνθήκες ώστε το μάθημα της Σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, να περάσει στο διδακτικό πρόγραμμα. Έτσι μόνο θα βοηθήσουμε στα σίγουρα τις νέες γενιές».

Επίσημες ανακοινώσεις
Τα στοιχεία του Νοσοκομείου Σερρών, γνωστοποιούνται στο Κέντρο Αναφοράς AIDS στη Θεσσαλονίκη.
Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του AIDS, επίσημες ανακοινώσεις για την πλήρη αποτύπωση της κατάστασης, θα γίνουν σε ιατρικό Συνέδριο, όπου εκτός από τα του νομού Σερρών, θα ανακοινωθούν στοιχεία και για άλλους μεθοριακούς νομούς, με παρατηρημένα αυξημένο τουρισμό «ειδικής κατηγορίας», προς τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες.

τελικά..."ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗ ΦΥΣΗ"!

• Κοντά 250 ήταν οι μαθητές που ξεχύθηκαν στην περιοχή της Κερκίνης πάνω από το Μεγαλοχώρι, με τον ανάλογο εξοπλισμό (γάντια, μπλούζες, αντιανεμικά, καπέλα) και φυσικά σακούλες, και έκαναν λαμπίκο τον τόπο.

• Τι σκουπίδι ήταν εκείνο! Ποιοί το «ξεφορτώθηκαν» εκεί!

• Εκατοντάδες μεγάλες μαύρες σακούλες είχαν γεμίσει με πλαστικά μπουκάλια, χαρτιά, γυαλιά και συσκευασίες παντός τύπου και υλικού, που τα μάτια των μικρών παιδιών εντόπισαν σε κάθε σημείο της όχθης της λίμνης.

• Ήταν εθελοντές, στο πρόγραμμα κοινωνικής υπευθυνότητας «Αποστολή νερό – Νοιάσου για το νερό» της Coca Cola 3E, που υποστήριξαν η Νομαρχία Σερρών, οι Δήμοι Κερκίνης, Ηράκλειας και Νέου Πετριτσίου, ο φορέας διαχείρισης της Λίμνης Κερκίνης, η Π.Ε. Πράξις, οι Αχέπα Σερρών και η Unesco.
• Πολλοί οι φορείς, περισσότερα τα παιδιά. Και χωρίς αυτά πρόγραμμα δεν θα γινόταν, ούτε και δουλειά. Και να το feed back (η ανατροφοδότηση). Για να ενεργοποιηθούν οι μαθητές, απαιτούνταν η απόφαση των ιδιωτικών και δημόσιων παραγόντων, να υποστηρίξουν υλικά και ηθικά την πρωτοβουλία.
• Έβαλαν όλοι από κάτι. Άλλοι τα χρήματα, άλλοι το υλικό, άλλοι τον κόπο τους, άλλοι το όνομά τους και τα παιδιά τη ενεργητική συμμετοχή τους, και βγήκε όλο αυτό που ωφέλησε όλους.

• Γιατί οι μαθητές δύο Δημοτικών Σχολείων και ενός Γυμνασίου από τους τρείς παραλίμνιους Δήμους, όχι μόνο πέρασαν όμορφα μέσα στην πανέμορφη φύση (ήταν καταπληκτικός και ο καιρός), όχι μόνο καθάρισαν ένα μεγάλο κομμάτι παραλίμνιας περιοχής, αλλά
• κατέληξαν και σε χρήσιμα συμπεράσματα, βλέποντας και μόνοι τους αυτά για τα οποία οι δάσκαλοι, οι γονείς (μακάρι), η τηλεόραση μιλούν τακτικά, και το ονομάζουν ρύπανση και ασέβεια προς τη φύση (καμιά φορά και με κουραστικές επαναλήψεις).
• «Τελικά οι άνθρωποι βλάπτουν σοβαρά τη φύση»! μου είπε θαρραλέα και αυθόρμητα ένας μαθητής του Δημοτικού Σχολείου Κερκίνης,
• και χάρηκα που τον είδα όταν τέλειωσε το σάντουιτς και τον χυμό που προσέφεραν οι διοργανωτές σε όλους τους συμμετέχοντες, να αναζητάει σακούλα απορριμμάτων για να πετάξει περιτυλίγματα και συσκευασίες.

ΔΩΣΤΕ ΛΙΓΗ ΑΥΛΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!

• Ταλαιπωρούνται οι μικροί μαθητές του νεοσύστατου Πειραματικού Σχολείου της πόλης των Σερρών, καταδικασμένοι να αυλίζονται, να «αθλούνται» και να παίζουν σε μία αυλή τόσο μικρή, που ούτε σε ιδιωτική μονοκατοικία δεν θα αρκούσε!
• Η στήλη είχε κάνει την σχετική παρατήρηση, από τον περασμένο Φεβρουάριο ακόμη (δημοσίευμα 26/2/08), όταν έγραφε:

• «Όμως η επίσκεψή μου εκεί, μου προκάλεσε ανησυχία.
Διότι από απλές παρατηρήσεις, αναρωτήθηκα σοβαρά, αν το συγκεκριμένο κτίριο
είναι και το πλέον κατάλληλο για την στέγαση αυτού του Πειραματικού
Σχολείου.
• Τριώροφο κτίσμα για Δημοτικό; είπα. Με πόση άραγε ασφάλεια
τα μικρά παιδιά θα ανεβοκατεβαίνουν κάθε λίγο τις σκάλες για τα μαθήματα, τα
εργαστήρια, το γεύμα, την αυλή;
• Και πού θα παίζουν οι μαθητές όταν
προαυλίζονται; Σε ποιά αυλή θα χωρέσουν 150 παιδιά; Ένας οπτικός έλεγχος του
μεγέθους της, απογοητεύει. Δυστυχώς, επιβεβαιώνεται και από την μέτρηση της
επιφάνειάς της.
• Πού είναι το κλειστό γυμναστήριο; σκέφτηκα.
• Ο
υπόγειος χώρος του κτιρίου, έχει αίθουσα εστίασης, μαγειρείο και αίθουσα
εκδηλώσεων, όμως πουθενά στεγασμένος χώρος για άθληση και ενεργητική απασχόληση
του σώματος. «Νους εν σώματι…» έλεγαν οι αρχαίοι μας, όμως…!».

• Προβληματίστηκα λοιπόν τότε, όμως τα ερωτήματα τα έχω ακόμη. Διότι αν και το Σχολείο ήδη λειτουργεί και τα μπάζα απομακρύνθηκαν από την αυλή, ο ελεύθερος χώρος, δυστυχώς δεν … μεγάλωσε!
• Πώς άλλωστε; Αφού και οι δυνατότητες που υπήρχαν γι` αυτό, δεν φαίνεται να αξιοποιήθηκαν!

• Μιλάω για το γεγονός πως το ανατολικό πεζοδρόμιο του Σχολείου είναι τουλάχιστον έξι μέτρα πιο μέσα από την οικοδομική γραμμή!!
• Παραθέτω τις σχετικές φωτογραφίες που τράβηξα, για του λόγου το αληθές, αλλά και για να ρωτήσω τόσο τον Προϊστάμενο Α/θμιας Γιάννη Καραβασίλη, όσο και τον Δήμαρχο Γιάννη Βλάχο, ακόμη και το Νομάρχη,

• για ποιό λόγο στερήθηκε αυλή το Σχολείο από την δυσμενή μετάθεση του πεζοδρομίου, και τι εξυπηρετεί η
ασφαλτοστρωμένη εσοχή (για πάρκινγκ ίσως;) που δημιουργήθηκε;
• Γιατί το όριο του Σχολείου, δεν είναι
σύστοιχο με αυτά του 2ου Γυμνάσιου από τη μια μεριά και της ιδιόκτητης
οικοδομής από την άλλη;

• Είναι κρίμα, ένα Σχολείο όπως αυτό, που η Ευρώπη το χρηματοδότησε με 2,5 εκ. ευρώ και που η πόλη των Σερρών κατάφερε να το κερδίσει και να το λειτουργήσει, να μοιάζει με «κλουβί».
• Πειραματικό και καινοτόμο, δεν πρέπει να είναι μόνο στα διδακτικά προγράμματά του, αλλά και στην ποιότητα της ενδοσχολικής διαβίωσης μαθητών και δασκάλων. Κάνω λάθος;
• Προϊστάμενε τι λέτε; Πώς θα μεγαλώσει η αυλή;

ΤΟ ΖΟΥΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ!! ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ(?) ΜΑΣ!

Εγώ αυτά δεν τα καταλαβαίνω. Ή μάλλον τα καταλαβαίνω, αλλά αρνούμαι να τα δεχτώ!

Καλά, πώς η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έδωσε άδεια σε πέντε Σερραϊκούς
Δήμους να μετατρέψουν σε ΧΑΔΑ, χωματερές για τις οποίες επισήμως είχε ήδη
εκδοθεί από την Ευρώπη, απαγορευτικό περεταίρω χρήσης τους;

• Οι πέντε Δήμαρχοι του νομού μας, όταν υπέδειξαν τις συγκεκριμένες χωματερές ως τις μοναδικές που θα μείνουν ενεργές στις περιοχές τους, ΔΕΝ (;) ήξεραν πως ήταν από αυτές που τα υπηρεσιακά κλιμάκια της Ε.Ε. και ο δορυφόρος είχαν χαρακτηρίσει ως «τιμωρημένες», που έπρεπε να κλείσουν πάραυτα;
  Όχι λένε οι Δήμαρχοι. Και τους πιστεύουμε.
  Ποιός έπρεπε λοιπόν να τους ενημερώσει; Ποιός όφειλε να ελέγξει; Ποιός να παρακολουθήσει το θέμα;
  Φυσικά, αυτοί που παρέλαβαν τις προτάσεις τους, εκδίδοντας και τις σχετικές εγκριτικές αποφάσεις. Ε;
  Δηλαδή, αρχικά η Νομαρχία και κύρια η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, που αποφάσισε τελικά.
  
  

Και πού είναι η άκρη του νήματος;

Έχουμε και λέμε φίλοι αναγνώστες:
Οι υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, βεβαιώνουν πως
είχαν γνωστοποιήσει επακριβώς και εγκαίρως και στην Περιφέρεια Κεντρικής
Μακεδονίας, το σύνολο των 60 χωματερών ανά την Ελλάδα, που έπρεπε να κλείσουν.
Ανάμεσα σ` αυτές ήταν και οι προτεινόμενες από τους Δημάρχους Νιγρίτας,
Στρυμόνα, Στρυμονικού, Κορμίστας και Νέας Ζίχνης.
Επομένως η αρμόδια (λέμε
τώρα) επιτροπή, όταν ενέκρινε τις προτάσεις των πέντε Δημάρχων μας, είχε στα
χέρια της σύμφωνα με το ΥΠΕΧΩΔΕ την λίστα με τις «καταδικασμένες». Γιατί δεν
έκανε χρήση;
Από την άλλη, η Νομαρχία Σερρών δηλώνει πως ποτέ δεν
ενημερώθηκε για το «απαγορευτικό» από την Περιφέρεια, γι` αυτό και της
μεταβίβασε τις προτάσεις των πέντε Δημάρχων ως είχαν, μη διαπιστώνοντας
ασυμβίβαστο.

Μήπως παρά τη γύρα που κάναμε, το ερώτημα παραμένει; Πού είναι άραγε η άκρη του νήματος;
Να σας πω ένα «μυστικό»; Πουθενά. Διότι το νήμα δεν έχει άκρη. Είναι ενωμένο. Ξαναγυρνάμε στα ίδια.

Και τώρα τι μένει στους πέντε Δημάρχους; Α! Τίποτε «δύσκολο»!!
Απλώς να
γίνουν «Κεντέρης» και να τρέξουν, για να διορθώσουν τα φταιξίματα («του
Χατζηπετρή» που λέει κι ο Κηλαηδόνης), όχι μόνο υποδεικνύοντας νέους χώρους
(τρέχα γύρευε τώρα την κοινωνική συναίνεση!), αλλά αποκαθιστώντας γρήγορα και
αυτούς που πρέπει να μείνουν ες αεί κλειστοί (άντε να βρεθούν και τα λεφτά!).
Διότι από τη νέα χρονιά, τα πρόστιμα θα είναι μεγάλα και φυσικά, δεν θα τα
πληρώσουν ούτε οι πέντε Δήμαρχοι από την τσέπη τους, ούτε οι υπάλληλοι της
Περιφέρειας από τη δική τους.
Οι δημότες της Ζίχνης, της Νιγρίτας, του
Στρυμονικού, της Κορμίστας και του Ν. Σκοπού θα …ξεπαραδιαστούν!!

Και θυμίζω, πως μένουν μόνο δύο μήνες. Εβίβα!

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ..."ΡΟΔΑΣ"!

• Πενήντα (50) περίπου κλασικά αυτοκίνητα από όλη τη Βόρειο Ελλάδα, βγήκαν προχθές στο δρόμο, για έναν «αγώνα τεχνικής οδήγησης» κι όχι ταχύτητας, με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη και τερματισμό τη Δράμα.
• Η στήλη, συνάντησε το εντυπωσιακό κονβόι στην Πρώτη, όπου και μία από τις στάσεις. Βλέπετε, οι (κάποιας ηλικίας) κυρίες των δρόμων, έπρεπε και να ξαποσταίνουν για καταφέρουν να τερματίσουν!
 
• Μικροί και μεγάλοι περικύκλωσαν τα πανέμορφα και εξαιρετικά καλοδιατηρημένα αμάξια, στην κεντρική Πλατεία της Πρώτης, όπου τα επιφωνήματα θαυμασμού δεν σταματούσαν.
• Ο Δήμαρχος Κώστας Αστρίνης και ο Πρόεδρος της ΔΕΚΟΠΑ Νίκος Μπακάλης, υποδέχτηκαν οδηγούς και συνοδηγούς (οικογένειες με παιδιά και μεράκι ήταν οι ιδιοκτήτες), τους προσέφεραν κέρασμα και φυσικά ξενάγηση στο χωριό, που έλαμπε κάτω από τον καθαρό φθινοπωρινό ήλιο!
  
  
• Διοργανωτές του «αγώνα» η ΛΕΚΑΜ, η Λέσχη δηλαδή Κλασικού Αυτοκινήτου Μακεδονίας και ο Δήμος Θεσσαλονίκης. 
• Ο Πρόεδρος της Λέσχης Γιώργος Κουρτέσας καθηγητής ΤΕΙ, μου είπε πως τα συμμετέχοντα αυτοκίνητα ήταν κατασκευής από το `52 το παλαιότερο, έως το `73 το νεώτερο και μου εξήγησε γιατί «δεν είναι ακριβό σπορ η κατοχή ενός καλοδιατηρημένου παλιού αυτοκινήτου» (δεν θέλει λέει τίποτε άλλο, εκτός από χώρο φύλαξης και βενζίνη!!).
 
• Θαύμασα τα λαμπερά αμάξια και χάρηκα για την γνωριμία με αρκετούς από τους οδηγούς και των δύο φύλων.
• Ιδιαίτερα, με τον μεγαλύτερο της «ομάδας», τον 85χρονο Αθανάσιο Μουσικό, που οδηγώντας με πάθος την Μερσεντές του (δώρο του Γερμανού Προξένου στη Θεσσαλονίκη, για τα άπειρα χρόνια εργασίας του ως οδηγός και του ίδιου αυτοκινήτου και του Προξένου), μου διηγήθηκε απίστευτες ιστορίες «του τιμονιού»! 
 
• Κορνάροντας άναψαν τις μηχανές τους, όταν ήταν να αναχωρήσουν.
• Η επόμενη στάση θα γινόταν στην Αλιστράτη στο Σπήλαιο και από κει κατευθείαν για Δράμα, όπου ο τερματισμός και τα έπαθλα συμμετοχής.
• Μου άρεσε το καμάρι που είδα στα μάτια των οδηγών (και πώς όχι, με τέτοιες αμαξάρες!), και η χαρά στα πρόσωπά τους από την επιτυχία της εκδρομής, που και ο καιρός την βοήθησε πολύ!

ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΜΟ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Η όμορφη Σάμος, στέλνει αγάπη και χαιρετίσματα στις Σέρρες!

«Τις πόλεις που μένουμε, λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία, πρέπει να τις αγαπάμε, να τις ερωτευόμαστε, για να μπορούμε να χωνόμαστε στην αγκαλιά τους και να βρίσκουμε αποκούμπι στα καθημερινά μας…»

λέει στο κείμενό του ο Σαμιώτης φίλος μου (και στο διαδίκτυο) Γιώργος Σκαπέτης και συμπληρώνει:

«...τις πόλεις όμως, τις κάνουν ερωτεύσιμες οι άνθρωποι, οι μόνιμοι κάτοικοί τους».

Διαβάστε την αφιέρωση του Γιώργου στις Σέρρες, ΕΔΩ

(με την ευκαιρία, η γράφουσα τον ευχαριστεί πολύ για τις αναφορές).

Η ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΗ ΜΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ.

Αποτελέσματα -σοκ για την πόλη των Σερρών, δίνουν οι μετρήσεις ραδιενέργειας, όπως δημοσιεύονται στην σχετική ιστοσελίδα της (ΕΕΑΕ) Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας πατήστε ΕΔΩ.

Όπως δείχνει και ο πίνακας (που δημοσιεύτηκε κατ` αποκλειστικότητα προχθές στην εφημερίδα "Ελευθερία" των Σερρών), οι τιμές της ραδιενέργειας στον αέρα της πόλης, είναι οι μεγαλύτερες μεταξύ όλων των άλλων (συνολικά 13) της χώρας, όπου έχουν τοποθετηθεί μηχανήματα μέτρησης ραδιενέργειας.

Όπως φαίνεται από τον πίνακα, ο μέσος όρος ολικής -γ ακτινοβολίας για τις Σέρρες, είναι 120 nsv/h, με το παγκόσμιο όριο να κυμαίνεται μεταξύ 20-200 nsv/h !

Οι τιμές της πόλης των Σερρών, είναι υπερδιπλάσιες της Θεσσαλονίκης, ενώ η Νέα Φιλαδέλφεια και η Λαμία, έχουν τη μικρότερη επιβάρυνση.

ΤΑ ΝΕΩΤΕΡΑ

• Τα νεώτερα σύμφωνα με στοιχεία της στήλης, είναι πως η Νομαρχία Σερρών με αφορμή το πρωτοσέλιδο της "Ε", έστειλε επείγουσα επιστολή στην ΕΕΑΕ, ζητώντας στοιχεία και επιστημονικές εκτιμήσεις σχετικά με τον βαθμό ανησυχίας που θα πρέπει να έχουμε.
• Η απάντηση, ήρθε εγγράφως την Παρασκευή 10/10/08 το απόγευμα.
• Σ` αυτή, σημειώνεται πως οι τιμές που καταγράφονται από τα μηχανήματα, μπορεί να είναι υψηλότερες από άλλες πόλεις, είναι όμως σταθερές και αναμενόμενες, μια και είναι γνωστό πως στο υπέδαφος του νομού Σερρών υπάρχει ουράνιο, που ευθύνεται για το καταγραφόμενο ποσοστό ραδιενέργειας.
• Στο ίδιο έγγραφο η ΕΕΑΕ σημειώνει πως ΔΕΝ συντρέχει λόγος ανησυχίας, μιά και οι τιμές είναι κάτω από το διεθνές όριο (έχουμε περίπου 120, με ανώτατο τα 200) τονίζοντας πως τα κοιτάσματα ουρανίου υπάρχουν στο υπέδαφος του νομού Σερρών εδώ και αιώνες (όπως και η ραδιενεργή ακτινοβολία).

ΣΧΟΛΙΟ:

1. Μπράβο στη Νομαρχία για την άμεση ενεργοποίηση και την αναζήτηση στοιχείων, μετά το δημοσίευμα.

2. Περιμένουμε τη δημοσιοποίηση της απαντητικής επιστολής της ΕΕΑΕ, όπως και αυτής της Νομαρχίας Σερρών.

3. Αν και τα ποσοστά καρκίνων στο νομό Σερρών είναι αυξημένα, δεν είμαστε και οι κάτοχοι του ρεκόρ σε Ελληνικό έδαφος. Πράγμα που σημαίνει πως διαχρονικά, μάλλον αποκτήσαμε αντοχές
στην ραδιενεργό ακτινοβολία (;;)!!

ΕΡΩΤΗΜΑ (χωρίς πλάκα):

Μετά τις (ανθεκτικές) κατσαρίδες, ...εμείς οι Σερραίοι;;

ΠΩΣ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΡΕ ΣΥ ΟΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΡ;

• Πολλές φορές αναρωτήθηκα πώς οι ιδιοκτήτες σπιτιών πάνω από μπαρ, καταφέρνουν και επιβιώνουν από την ένταση των μεταμεσονύκτιων και πολλές φορές ολονύκτιων μουσικών επιλογών των d.j.`s!
• Πώς μπορούν και έχουν μία φυσιολογική οικογενειακή ζωή, που συνήθως περιλαμβάνει διάβασμα παιδιών και ύπνο νωρίς το βράδυ για τους μικρούς, χαλάρωμα στο καναπέ και λίγη τηλεόραση ή διάβασμα βιβλίου για τους μεγαλύτερους, λίγο πριν την παράδοση στις αγκάλες του Μορφέα.
• Για να μην αναφερθώ στις αυξημένες ανάγκες για ήσυχο και ήρεμο περιβάλλον όταν η οικογένεια έχει στο σπίτι υπερήλικα, άρρωστο, μωρά ή υποψήφιο για το Πανεπιστήμιο!
• Το ερώτημα «πώς επιβιώνουν;» επανήλθε όταν διαπίστωσα προχθές, πως παρά τις κλειστές πόρτες του μπαρ (ενός αλλά όχι εξαίρεση, από τα πολλά) επί της Εθνικής Αντίστασης, η μουσική με τα έντονα μπάσα, έκανε να τρίζουν μέχρι και οι πλάκες του πεζοδρομίου που περπατούσα!!
• Από περιέργεια, έριξα μία ματιά στο εσωτερικό του. Νεαροί και νεαρές, αφοσιωμένοι στα κινητά τους (πού να μιλήσεις στον διπλανό σου με τέτοια ένταση), καθισμένοι ή μετακινούμενοι μέσα στο μπαρ, «άκουγαν» (;) με τη θέλησή τους, μουσική!! 
 
• Με πρώτα «θύματα» τους ακριβώς πάνω από το μπάρ, το αυτό φυσικά υφίσταντο αναγκαστικά και οι ένοικοι της ίδιας οικοδομής! Οπωσδήποτε χωρίς τη θέλησή τους και βέβαια χωρίς να έχουν και καμία άλλη επιλογή (εκτός ίσως από τις ωτοασπίδες)!
• Επειδή ήταν Τετάρτη και το ρολόι έδειχνε ήδη μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα, σκέφτηκα τί θα γινόταν το σαββατόβραδο. Αλλά εκεί σταμάτησα διότι μετά, η ιστορία γινόταν …«θρίλερ»!

• Η αλήθεια είναι πως θα απέφευγα να αγοράσω σπίτι πάνω από νυχτερινά μαγαζιά. Όμως κάποιοι το έχουν ήδη κάνει, ζώντας έτσι.

• Και αναρωτιέμαι: έχουν άραγε οι συγκεκριμένες πολυκατοικίες κανονισμό που να τους επιτρέπει να έχουν λόγο για το τί είδους μαγαζιά θα λειτουργούν κάτω από αυτές; Θα έπρεπε.
• Ποιόν τρόπο άμυνας έχουν οι ένοικοι απέναντι σε πιθανές αυθαιρεσίες του επαγγελματία; 
• Πώς μπορούν να διασφαλίσουν πως αυτός δεν θα υποβαθμίζει με ηχορύπανση την καθημερινότητά τους, κάνοντας τακτικά τα νεύρα τους κρόσσια και συχνά χωρίς να δίνει σημασία ούτε στις παρατηρήσεις των Αρχών;
• Πόσο υπεύθυνος και αξιόπιστος μπορεί να θεωρείται ένας επαγγελματίας εάν επιβαρύνει και προκαλεί γείτονες και περίοικους, παραβαίνοντας τους νόμους περί όχλησης και διατάραξης;

• Τώρα πάντως που ο χειμώνας έρχεται και η διασκέδαση (με ή χωρίς εισαγωγικά) θα περιοριστεί στους κλειστούς χώρους των μαγαζιών της επιλογής μας, θα δούμε αν το φέτος θα μοιάζει με το πέρυσι.
• Κυρίως στην οδό Εθνικής Αντίστασης, όπου μαγαζιά με άδεια μουσικής για νεαρόκοσμο, καλούνται να συνυπάρξουν με σπίτια και οικογένειες.

ΟΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ!!

• Μπορεί να με θυμώνουν αφάνταστα, τα σκουπίδια στους δρόμους. Όμως έξω φρενών με κάνουν, μόνο οι αναίσθητοι που τα πετάνε!
• Έγινα δυστυχώς πολλές φορές μάρτυρας ανόητων οδηγών που εκτοξεύουν ό,τι άχρηστο κρατάνε από το παράθυρο του αυτοκινήτου τους, χωρίς να τους εμποδίζει τίποτε. Ούτε μια μικρή τύψη πολιτισμού, ούτε μια ελάχιστη αυτοσυγκράτηση παιδείας.
• Οδηγούσα στο δρόμο για Δράμα τις προάλλες και μπροστά μου ήταν αμάξι με Σερραϊκές πινακίδες και πέντε επιβάτες. Τρία παιδιά πίσω και δύο κυρίες μπροστά.
• Όταν ήρθε στο παρμπρίζ μου το πρώτο χαρτί από συσκευασία μπισκότων, αιφνιδιάστηκα. Πρόλαβα να δω πως πετάχτηκε από το πίσω αριστερό παράθυρο του προπορευόμενου. Εκνευρίστηκα και αποφάσισα να το χαρακτηρίσω μεμονωμένη «παιδική ανοησία», για να μην αφήσω τον θυμό μου να μεγαλώσει.
• Πάνω όμως που σκεφτόμουνα πως εκείνη την ώρα ο μικρός θα έτρωγε την κατσάδα της μαμάς του για την πράξη του, έρχεται το δεύτερο «χτύπημα». Ένα κουτί από χυμό (με το καλαμάκι του)! Έσκασε κι αυτό πάνω στο τζάμι του αμαξιού μου.

• Η έκπληξη; Η δεύτερη «βόμβα», ήρθε από το παράθυρο της οδηγού!!
• Δεν θέλω να σας κουράζω, αλλά μέχρι να συμπληρωθούν πέντε χιλιόμετρα πορείας, από όλα τα παράθυρα του λευκού opel (έχω κρατήσει τον αριθμό του), εκτοξεύτηκαν συνολικά οκτώ σκουπίδια.
• Πλην των προαναφερθέντων, στο «μεγάλο σκουπιδοτενεκέ» έπεσαν από κουτιά τσιγάρων και αποτσίγαρα, μέχρι χαρτομάντιλα και μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού!
• Είναι αυτό που λέμε: «τα είδα όλα»!
• Δε θέλω να γράψω για την ανευθυνότητα, την ασυνειδησία, την έλλειψη παιδείας και πολιτισμένης συμπεριφοράς. Είναι αβίαστη η διαπίστωσή τους.
• Τα παιδιά ρίξαν τα σκουπίδια από το παράθυρο, γιατί είδαν τους γονείς τους να το κάνουν.
• Τα παιδιά πέταξαν τα σκουπίδια στο δρόμο (κι όχι π.χ….μέσα στο αυτοκίνητο της μαμάς), επειδή έμαθαν να μην θεωρούν το δρόμο δικό τους χώρο.

• Στη συγκεκριμένη όμως απολίτιστη πράξη περιβαλλοντικής ρύπανσης, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος, καταφανώς εγκληματική. Και μάλιστα με άμεσο τρόπο. Κατά της ανθρώπινης ζωής.
• Εννοώ πως τα ιπτάμενα αντικείμενα που προσγειώθηκαν ξαφνικά στο παρμπρίζ μου, θα μπορούσαν να με σκοτώσουν! Δύσκολο θα ήταν να χάσω εξ αιτίας τους, τον έλεγχο του αυτοκινήτου!;
• Κυρία μου, τα σκουπίδια μας είναι φονικά όπλα όταν δεν ξέρουμε πού να τα πετάξουμε. Εγώ κινδύνεψα άμεσα από τα δικά σας, κι όλοι μαζί απειλούμαστε έμμεσα.
• Γιατί ό,τι ξεφορτωνόμαστε σε μη ενδεδειγμένα μέρη, ξαναγυρνάει σε μας με επίσης φονικό τρόπο! Στο πιάτο και στο ποτήρι μας, μέσα από τον κύκλο της φύσης. Που ό,τι δικό μας την προσβάλλει, μας το φτύνει στα μούτρα!

ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΔΩΡΕΕΣ Η ΠΟΛΗ! Γι` αυτό και λέμε "Μπράβο" σε όσους τις κάνουν.

• Και αυτό το ταμπλό (10x2 μέτρων) με τη ζωγραφική αναπαράσταση της οδού Λ. Παπαπαύλου και της περιοχής του 1ο Γυμνασίου Σερρών της πόλης, (παλιό Αρρένων), τοποθετήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το άλλο που έκανε ο ίδιος Σερραίος ζωγράφος, ο Χριστόφορος Μελλίδης, για το δημοτικό πάρκο του παλιού Στρατιωτικού φούρνου στην οδό Γ. Παπανδρέου.
• Δηλαδή, μέσα στον περασμένο Ιούλιο.
• Μόνο που ο πίνακας στον οποίο σήμερα αναφέρεται η στήλη, ήταν παραγγελία της Σοφίας και του Άγγελου Σωτηρίου, προκειμένου να τοποθετηθεί στον τοίχο της εισόδου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης των Σερρών.

• Ο ζωγράφος, φαίνεται πως εργάστηκε ταυτόχρονα για την εκτύπωση των δύο έργων του σε ανεξίτηλο και ανθεκτικό μουσαμά, και η πόλη, χάρη στον Δήμο από τη μία και σε ιδιώτες από την άλλη, απέκτησε δύο ακόμη υπερμεγέθη «πορτραίτα» της, βασισμένα σε φωτογραφίες εποχής.
• Η δωρεά του ζευγαριού, στολίζει όμορφα την πρόσοψη του μοντέρνου κτιρίου και «ταξιδεύει» τους εισερχόμενους στο παρελθόν, στα χρόνια που οι Σέρρες είχαν μεταπολεμικό χρώμα και χωματένιους δρόμους, όμως και κτίρια που ξεχώριζαν με το μέγεθος και τον συμβολισμό τους.
• Κατάλληλη η επιλογή του θέματος από τον ζωγράφο και τους δωρητές, τυχερή και η Δημόσια Βιβλιοθήκη μας, που έχει ανθρώπους που την αγαπούν και τη νοιάζονται.

Η Σοφία Γεωργιάδου και ο Δ/ντής Γιάννης Σαπουντζής, στα εγκαίνια της νέας Βιβλιοθήκης, από τον Υπουργό Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδη, τον περασμένο Φεβρουάριο.

• Εξάλλου η Σοφία Γεωργιάδου-Σωτηρίου, δικηγόρος στο επάγγελμα, διακονεί δημιουργικά τη Βιβλιοθήκη πολλά χρόνια, από τη θέση της Προέδρου του Εφορευτικού Συμβουλίου της. Και την αγάπη της την έχει δείξει με πράξεις.
• Η στήλη επαινεί την Σοφία και τον Άγγελο (επίσης γνωστό Πολιτικό Μηχανικό των Σερρών), για τη δωρεά τους και την αθόρυβη πρωτοβουλία τους να προσφέρουν και να ομορφύνουν έτσι κι άλλο το κτίριο. Είναι παράδειγμα.

• Με την ευκαιρία η στήλη δηλώνει ευτυχής που η πρότασή της για τοποθέτηση μικρού συντριβανιού στο όμορφο πάρκο του πρώην Στρατιωτικού φούρνου (όπου και ο πρώτος πίνακας του Χ. Μελλίδη) υιοθετήθηκε από τον Αντιδήμαρχο Αντώνη Αναστασιάδη.
• Πέρασα πριν λίγο καιρό και το εντόπισα, όπως παρατήρησα και την τάξη και καθαριότητα που υπάρχει στον χώρο.
• Μακάρι Αντιδήμαρχε όλα τα (λίγα) παρκάκια της (τσιμεντου-)πόλης μας, να είχαν την ίδια εικόνα!

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΙ ΔΗΜΑΡΧΕ;

• Δεν ξέρω πόσος χρόνος χρειάζεται στη Δημοτική αρχή των Σερρών να εφαρμόσει τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις για τις οποίες μας προετοίμαζε από την αρχή της θητείας της, αλλά αυτός ο χρόνος, είναι εις βάρος της υπομονής μας!
• Πόσο πιά να περιμένει κανείς, προκειμένου να εφαρμοστεί μία μελέτη που υποτίθεται πως ήταν έτοιμη, να μας λύσει τα προβλήματα; 
• Πού είναι οι πεζόδρομοι που προέβλεπε να γίνουν, οι ποδηλατόδρομοι, οι μονόδρομοι και οι κόμβοι; Πού είναι τα πάρκινγκ και τα πάρκα; Πού είναι οι λεωφορειογραμμές και οι non stop πορείες των αυτοκινήτων στους κύριους άξονες;

• Νιώθει και η στήλη λίγο άσχημα, που τότε έγραφε με ενθουσιασμό για τα έργα που «να όπου νάναι υλοποιούνται» για να «μετατρέψουν επιτέλους την πόλη σε αξιοβίωτη» και να «διευκολύνουν την καθημερινότητα και την επισκεψιμότητά της»!

• Λοιπόν έχει καιρό που αγοράσαν οι Σερραίοι τα ποδήλατά τους, περιμένοντας να μετακινούνται με ασφάλεια στους περίφημους ποδηλατόδρομους, που θα τους επέτρεπαν «να διασχίζουν την πόλη από το ένα άκρο ως το άλλο», με οικονομία και ευκολία!
• Αντ` αυτών είδαν μόνο κάτι χρωματιστές διαγραμμίσεις, που κι αυτές, μήνες τώρα έχουν ήδη σβηστεί από τις ρόδες των αυτοκινήτων!
• Ποδηλατόδρομοι βέβαια, ούτε στον ύπνο μας. Ακόμη! 
 
• Αμφιδρομήσεις και μονοδρομήσεις, θα άλλαζαν εντελώς σύμφωνα με το (άμεσα δήθεν εφαρμοστέο) σχέδιο, το τοπίο. Με διευκολύνσεις, με νέα φανάρια, λεωφορειόδρομους και κυκλικούς κόμβους, θα δινόταν διέξοδος στην καθημερινή ταλαιπωρία εποχούμενων και πεζών!
• Αντί των παραπάνω, είδαμε προ μηνών (αλήθεια πόσων;) κάτι πορτοκαλί πασαλάκια να ξεφυτρώνουν ξαφνικά στη μέση των δρόμων, κάτι αλυσίδες και κάτι ασπροκόκκινες κορδέλες να οριοθετούν φανταστικά πεζοδρόμια και νεκρούς χώρους.
• Φυσικά κι αυτά όλα τα παραμάζεψαν και πάλι οι ρόδες των αυτοκινήτων, που δεν χωρούσαν να περάσουν, να στρίψουν ή να φτάσουν στον προορισμό τους.

• Πάνε τα πασαλάκια, πάνε και τα κορδελάκια.
Κι αυτό που έμεινε, είναι αυτό που είχαμε! Αταξία, μπερδεψιά και επικινδυνότητα!

• Αλλά χρειαζόταν τόσα πολλά πασαλάκια, πλαστικά τουβλάκια και στηθαία, τόσες «δοκιμαστικές», για παραμείνουμε στα ίδια;

• Και ο Δήμαρχος Γιάννης Βλάχος ζει και κυκλοφορεί σ` αυτή την πόλη και ο προϊστάμενος του Τμήματος Κυκλοφοριακού Σχεδιασμού & Ρυθμίσεων του δήμου, Νίκος Παπαδίκης. 
• Ο δεύτερος είναι και χρόνια μηχανικός με μεγάλη εμπειρία. Γι` αυτό άλλωστε φαντάζομαι πως του ανετέθη και το συγκεκριμένο πόστο.
• Πόσες λοιπόν δοκιμές και πόσων ημερών απαιτούνται κ. Παπαδίκη, για να καταλάβει ένας μηχανικός αν το «στρόγγυλο» έχει ή όχι το κατάλληλο μέγεθος για να ρυθμίζει κι όχι να εμποδίζει την κυκλοφορία; 
• Και πόσα πασαλάκια πρέπει να τοποθετήσετε για να γίνει κατανοητό πως ένας ήδη στενός δρόμος που τον προορίζετε για «πρωτεύουσα οδική αρτηρία», δεν αντέχει παραπάνω στένεμα; 
• Για να μην ρωτήσω κι άλλα, που παραπέμπουν ευθέως σε ασυνέπειες και ανεφάρμοστα χρονοδιαγράμματα.

• Σαν πολύ δεν περιμέναμε;

ΓΙΑ ΕΝΑ TANGO ARGENTINO!

• «Το Αργεντίνικο tango, προσφέρει μια αγκαλιά, έναν ρυθμό, ένα όνειρο» είπε χαιρετίζοντας το πολυπληθές κοινό η πολυταξιδεμένη φίλη και συνάδελφος Λία Παπαδράγκα, ανοίγοντας τη βραδιά tango στη θεσσαλονικιώτικη «Αίγλη», στο Γενί Τζαμί.

Η Λία (αριστερά) με τη Αναστ. Χαραλαμπίδου, στην έναρξη της βραδιάς. Στη φωτό δεξιά, η σκηνή της "Αίγλης".

• Η Λία, καιρό τώρα μου αναφέρει πως ασχολείται με το tango, γεμίζοντας με παράξενες λέξεις τις αναφορές της. Τα: «μιλόνγκα», «κονβεντίσος», «γκάουτσος» και «τανγκερίες», πηγαινοέρχονται στις κουβέντες για το Tango Argentino.
• Πήγα λοιπόν επηρεασμένη, να δω ένα κομμάτι των εκδηλώσεων του 2ου Φεστιβάλ Τάνγκο, που διοργάνωσε η φίλη μου μαζί με άλλους στη Θεσσαλονίκη. Βρέθηκα εκεί, κυρίως από περιέργεια και ενδιαφέρον για τους αργεντίνους χορευτές, που θα έδιναν τη δική τους παράσταση εκείνο το βράδυ.
• Λοιπόν, πέρασα καταπληκτικά κι όχι μόνο εξαιτίας των Αργεντίνων!
• Κατ` αρχήν απόλαυσα την μοναδική, βιρτουόζα ακορντεονίστρια Ζωή Τηγανούρια και τους Senso Latino.
• Τη Ζ.Τ. (έχει γράψει και το μουσικό θέμα του σήριαλ «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο») που τα «έδωσε όλα» επί σκηνής και χρειάστηκε να ξαναβγεί κατ` απαίτηση του κοινού, «για ένα ακόμη μοναδικό tango»!
• Μετά, εντυπωσιάστηκα από τα τέσσερα πανέμορφα ζευγάρια του Estimulo Tango gr (ελληνική ομάδα), με την εξαιρετική πλαστικότητα (βλέπε φωτό κορυφής),
• και βέβαια σηκώθηκα όρθια για να χειροκροτήσω για τον συναρπαστικό χορό τους, τους φημισμένους δασκάλους των χορευτικών σαλονιών του Μπουένος Άιρες, τους Sebastian Achaval και Roxana Suarez, που μας άφησαν άφωνους με τις περίπλοκες και εκλεπτυσμένες φιγούρες τους.
• Ήταν μία διαφορετική και πολύ όμορφη βραδιά, που στην κατάληξή της, έδωσε τη δυνατότητα να κατακλύσουν την πίστα όλα τα έμπειρα και μαθητευόμενα στο tango ζευγάρια, που από θεατές έγιναν πρωταγωνιστές της εκδήλωσης και έδωσαν σε μας τους… καθήμενους την ευκαιρία να τους σχολιάζουμε, επαινώντας την «μεταμόρφωσή» τους!
• Αν εξαιρέσει κανείς την ταλαιπωρία με τα τραπέζια (παρότι έγιναν κρατήσεις τρείς μέρες νωρίτερα, οι υπεύθυνοι της «Αίγλης» λειτουργώντας με ελληνικότατη αρπακολατζίδικη λογική, δυσαρέστησαν πολύ κόσμο),
• οι θεατές έφυγαν από το χώρο τις πρώτες πρωινές ώρες «γεμάτοι», και το πιθανότερο, fan του Tango Argentino (καμία σχέση με το Ευρωπαϊκό Ταγκό).
• Το Αργεντίνικο Τάνγκο – που τονίζεται στο –ά-, έμαθα πως έχει πολλούς φίλους στη χώρα μας (χάρη και στην όρεξη της Λίας και των υπολοίπων του Φεστιβάλ), και ομάδες σε μεγαλουπόλεις και νησιά.
• Όμως επειδή όλο το Φεστιβάλ δεν ήταν μόνο αυτά που παρακολούθησα εγώ τη συγκεκριμένη βραδιά (διότι είχε και ταινίες, εκθέσεις, μαθήματα, συναυλίες, shows, χορευτές κλπ), σας δίνω την διεύθυνση της ιστοσελίδας του, από όπου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να πληροφορηθούν τα πάντα για τη γιορτή του «χορού του πάθους».
• www.thessalonikitangofestival.gr.
• Μπράβο στη δραστήρια ομάδα της Θεσσαλονίκης. «Και του χρόνου», στο 3ο Φεστιβάλ, με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία!

ΕΞΙ ΝΕΟΙ ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ ΡΥΠΩΝ ΣΤΟ ΣΤΡΥΜΟΝΑ.

• Έξι νέους σταθμούς μέτρησης της ποιότητας και της στάθμης ων υπόγειων νερών της λεκάνης του ποταμού Στρυμόνα εγκατέστησε στο νομό Σερρών η αρμόδια Διεύθυνση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
• Το έργο, που χρηματοδοτήθηκε από το interreg είναι ένα ακόμη πραγματικά σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της θωράκισης του ποταμού αλλά και των υπόγειων νερών του κάμπου μας, από απειλές ρύπανσης (πιάνουν τόπο δηλαδή τα Κοινοτικά λεφτά).
• Οι σταθμοί, εγκαταστάθηκαν πριν από μερικές μέρες, σε επιλεγμένες θέσεις και αποστάσεις, σε όλο το μήκος του ποταμού.
• Είναι ηλεκτρονικοί, πλήρως αυτοματοποιημένοι, με εντελώς αυτόνομη λειτουργία μέσω φωτοβολταικών, και δεν απαιτούν επιτόπια υποστήριξη από προσωπικό.
 
  Ένας από τους σταθμούς, κοντά στον Στρυμόνα, λίγο έξω από το χωριό Μητρούση.

• Είναι εγκαταστάσεις ηλεκτρονικές, που τοποθετήθηκαν μέσα σε γεωτρήσεις που έγιναν για τον συγκεκριμένο σκοπό, και μεταδίδουν συνεχώς και σε πραγματικό χρόνο, μετρήσεις και δεδομένα, για την ποιότητα των υπόγειων νερών.
• Και όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικές είναι αυτές οι πληροφορίες, μια και απαντούν σε κρίσιμα ερωτήματα τόσο για την ποσότητα των υπόγειων νερών στον κάμπο μας, όσο και για το πόσο αυτά έχουν επηρεαστεί (διάβαζε μολυνθεί) από φυτοφάρμακα, λύματα, τοξικά και άλλες ανθρώπινες απερισκεψίες και βανδαλισμούς απέναντι στη φύση.
• Τα δεδομένα που στέλνουν οι έξι σταθμοί που τοποθετήθηκαν, συμπληρώνουν την εικόνα των υπηρεσιών της Περιφέρειας Κεντρ. Μακεδονίας για τα παραπάνω, μια και αυτές πλέον έχουν αναλάβει την ευθύνη διαχείρισης (π.χ. άδειες για γεωτρήσεις), αλλά και προστασίας τόσο των επιφανειακών όσο και των υπόγειων νερών στην περιοχή αρμοδιότητάς τους.
• Το ευτύχημα πάντως είναι, πως μιλώντας με τον υπεύθυνο της Διεύθυνσης Διαχείρισης Υδάτων της Περιφέρειας, μου είπε πως τα μέχρι στιγμής δεδομένα που τηλεμεταδίδονται από τους Σταθμούς, δείχνουν πως ΔΕΝ υπάρχει επιβάρυνση των νερών!
 
• Είναι σημαντικό, που ο Στρυμόνας παρακολουθείται και ηλεκτρονικά. Όπως σημαντικές είναι και οι συμφωνίες που γίνονται με τη Βουλγαρία για το ίδιο θέμα. Αν και στη γείτονα, επειδή λείπουν τα έργα υποδομής (βιολογικοί καθαρισμοί σε πόλεις και βιομηχανίες), οι ρυθμοί της μας συμφέρει να επιταχυνθούν.
• Για να διατηρήσουμε και να σώσουμε το ποτάμι, που δίνει ζωή στον τόπο μας.
• Σημειωτέον, οι σταθμοί – ανιχνευτές ρύπων είναι πλέον 12 στο Στρυμόνα. Τέσσερις μετρητές επιφανειακοί, έξι υπόγειοι και δύο μετεωρολογικοί. Όλοι τους, απολύτως αυτόματοι.

ΛΙΓΑ ΑΠ`ΟΛΑ, ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Καλό μήνα φίλοι!
Κι επειδή τα αγροτικά είναι στην επικαιρότητα (όπως και τα διεθνή χρηματοοικονομικά), θυμήθηκα τα όσα πληροφορήθηκα για το πράσινο σκουλήκι, (ξέρετε αυτό που προσβάλλει τα βαμβάκια), με αφορμή ένα ρεπορτάζ που έκανα προ μηνός για την ΕΤ3.
Ξέρετε λοιπόν τί βοήθησε φέτος την αύξηση του πληθυσμού του πράσινου σκουληκιού, πέρα από τις καιρικές συνθήκες;

Τα πολλά στρέμματα με καλαμπόκι!!

Όπως λοιπόν μου είχε πει τότε ο υπεύθυνος βαμβακοκαλλιεργειών του νομού Σερρών, Γιάννης Γρηγοριάδης υπάλληλος της Δ/νσης Γεωργίας, η πρώτη γενιά του σκουληκιού δημιουργείται στο τριφύλλι, η δεύτερη στο καλαμπόκι και η τρίτη προσβάλλει το βαμβάκι, όπου και προκαλεί τις κύριες καταστροφές.
Τα στρέμματα με καλαμπόκι, αυξήθηκαν φέτος στο σερραϊκό κάμπο, λόγω της αναμενόμενης καλής τιμής. Τα καλαμπόκια όμως δεν ψεκάζονται, με αποτέλεσμα το πράσινο σκουλήκι, να επιβιώνει και να μεταφέρεται ανενόχλητο στα χτένια, τα φύλλα και το καρύδι του βαμβακιού, τα οποία και προσβάλλει.

Φέτος βέβαια, οι γεωπόνοι δεν μιλούν για επιδημία, όπως το 2003. Είναι όμως μία δύσκολη χρονιά, που θα αξιολογηθεί με ακρίβεια στο τέλος της περιόδου, όταν δηλαδή θα έρθει η ώρα της συγκομιδής του βαμβακιού.
Τότε, η στρεμματική απόδοση, θα καταδείξει το μέγεθος της ζημιάς, από τη φετινή επιδρομή του πράσινου σκουληκιού.

Πάντως οι βαμβακοκαλλιεργητές του νομού μας ανησυχούν. Και όσοι δεν τήρησαν τις οδηγίες των γεωπόνων να ψεκάσουν την κρίσιμη περίοδο μέσα στον Αύγουστο (μιλάμε για μία συγκεκριμένη εβδομάδα) ή απλώς δεν πρόλαβαν, εκτιμούν πως θα έχουν πολύ μειωμένη απόδοση.
Στο νομό μας, καλλιεργούνται με βαμβάκι περί τα 180 χιλιάδες στρέμματα και η μέση στρεμματική απόδοση είναι 300 κιλά!
Πάλι θα κυνηγούμε τις αποζημιώσεις μου φαίνεται!

Αλληλογραφία:

Προς Δ.Σ. PALSO και ιδιαίτερα τον Σάκη
Μασλαρινό: Συγχαρητήρια για την προ ημερών εκδήλωσή σας, με ομιλητή τον
καθηγητή, στρατηγικό σύμβουλο (και άλλα πολλά) Νίκο Λυγερό. Το υψηλό του IQ (189!!!) αναδείχθηκε στην ομιλία
του στο αμφιθέατρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης. Και το ακροατήριο όμως, ήταν
ξεχωριστό και απαιτητικό. Θέλουμε κι άλλα από σας!

Προς Τριαντάφυλλο Υψηλάντη, Διευθυντή του Δήμου Σερρών: Ξεχωριστά τα κείμενα και τα ποιήματά σας. Νηφάλια
ματιά και σοφία για τα νυν, τα πριν και τα μελλούμενα. Η φύση
αρχιτέκτων πάντων. Πολλά ευχαριστώ.

Προς Γιώργο Βογιατζή, Πρόεδρο Πολιτιστικού Συλλόγου Ροδολίβους: Ο «Κουρήτος» έγινε θεσμός. Μπράβο για την έμπνευση
και τη δουλειά σας. Το καλό παγγαιορίτικο κρασί, βρήκε τον άριστο τρόπο, για να
φτάσει στους ουρανίσκους μας μαζί με τον «αέρα» και τον πολιτισμό της περιοχής
που το παράγει. Και του χρόνου.

Σήμερα, οι δημοσιογράφοι ΑΠΕΡΓΟΥΝ. Είναι η πρώτη μέρα εφαρμογής του νόμου για το Ασφαλιστικό, στον οποίο εξ` αρχής αντιταχθήκαμε. Ως εκ τούτου, ο «Καθρέφτης» θα σας ξανασυναντήσει την Παρασκευή.

Τα σέβη μου!