Η ΕΛΕΝΗ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΓΕΝΕΘΛΙΑ!

Μέναμε τότε δίπλα στην εκκλησία των Αγ. Παντελεήμονα και Χαραλάμπους. Ηταν 9 Φεβρουαρίου του 1993 και η κοιλιά μου κόντευε να εκραγεί. Είχα ακόμη μερικές μέρες ως την ΠΗΤ όπως λένε οι γυναικολόγοι την Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού. 

Ο παπα-Στέργιος, ο αλτέρνατιβ εφημέριος της εκκλησίας, βρέθηκε μπροστά μου καθώς κατέβαινα βαριά προς το κέντρο της πόλης κρατώντας τον δίχρονο Αναστάση μου, για μιά βόλτα αναψυχής. "Αύριο θα γεννήσεις γειτόνισσα" μου λέει, "του Αγίου Χαραλάμπους"!
"Α, καλά" του λέω "δε το βλέπω. Έχω ακόμη"! ...

....Τελικά, έγινε όπως το προέβλεψε! Και μάλιστα πρωί-πρωί.
Στις 10 και κάτι της 10ης του μήνα, κρατούσα στην αγκαλιά μου το κοριτσάκι μου, χαρούμενη για την εύκολη γέννα και ξαλαφρωμένη από την τερατώδη κοιλιά μου! Ηρθε στη ζωή μας το Ελενάκι μας, μεγάλωσε την οικογένειά μας και πλούτισε τον μικρόκοσμό μας με ακριβά αισθήματα και μοναδική αύρα! <3 

..............
Πέρασαν 24 χρόνια από τότε, αλλά οι εικόνες της ημέρας εκείνης είναι ολοζώντανες στο μυαλό μου! Όπως και όλες οι επόμενες και προηγούμενες στιγμές με τα παιδιά μου!
Θεωρώ ευλογία την ύπαρξή τους και χαίρομαι που βιώνω τη μητρότητα, όσο δύσκολη και απαιτητική κι αν είναι!

Πολύχρονη Ελένη μου --Eleni Andronidou--! Να έχεις υγεία, τύχη και μακροημέρευση! Αγάπη να δίνεις και να παίρνεις, και να κάνεις χαρούμενους (δικαιώνοντας ντε και τον γενέθλιο Άγιο ;) ) όσους είναι κοντά σου! Τα αδέλφια σου κι εμείς, σ' αγαπάμε και σε χαιρόμαστε! <3 <3