Τρίτη 29 Απριλίου 2008

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. ΜΟΝΗ ΑΚΡΙΤΟΧΩΡΙΟΥ ΣΕΡΡΩΝ.

Εντυπωσιάστηκα, διαβάζοντας στο ένθετο (Science) του Πασχαλινού ΒΗΜΑτος, το θέμα (που ήταν μάλιστα και πρωτοσέλιδο) του συναδέλφου Άρη Γαλδαδά, για το νέο Ναό που ξεκίνησε πριν ενάμισι περίπου χρόνο να χτίζεται με μοναδικό τρόπο, στη Μονή Προδρόμου του Ακριτοχωρίου Σερρών.
• Με τίτλο: «Βυζαντινά θεμέλια στον 21ο αιώνα» και υπότιτλο: «Μαθήματα αρχιτεκτονικής από το Βυζάντιο», ο δημοσιογράφος, κάνει μία αναλυτική παρουσίαση του αρχιτεκτονήματος, ενός δηλαδή Ναού χωρητικότητας 1000 ανθρώπων, που οικοδομείται με την τεχνογνωσία του Αγίου Όρους και τη Βυζαντινή τεχνική.

Ο Ναός και στο βάθος η λίμνη Κερκίνη (φωτό ΒΗΜΑ)

• Κι αν αυτά τα τελευταία δεν λένε και πολλά στους μη ειδικούς στις κατασκευές κτιρίων, αρκεί κανείς να διαβάσει το θέμα, για να καταλάβει πως πρόκειται για κάτι εντυπωσιακά μοναδικό, τόσο από πλευράς Μηχανικής και Αρχιτεκτονικής, όσο και καλλιτεχνικής.

Ο ναός όπως θα είναι όταν ολοκληρωθεί. Η κάθε πλευρά του θα είναι
διαφορετική εξωτερικά και σε αρμονία με τις ανάγκες του (φωτό ΒΗΜΑ).


Χωρίς θεμέλια και υπόγεια, χωρίς χρήση μπετόν, χωρίς λαμπρά σκαλοπάτια στην είσοδό του, ο Ναός θα μοιάζει να «φυτρώνει» από το έδαφος, από το οποίο και «γεννιέται»!
• Γιατί τα υλικά του, -όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα-, με βάση έναν χρυσό κανόνα της αρχιτεκτονικής θα είναι από αυτά που βρίσκονται εκεί γύρω, όσο γίνεται πιο κοντά. Ακόμη και τα μάρμαρα, έρχονται από μέρη μέσα από το νομό Σερρών.
Ασήκωτες πέτρες ακραίας σκληρότητας, έρχονται από το Μπέλες, για να γίνουν κομμάτια του ναού. Ακόμη και παλιές ράγες τραίνων που βρέθηκαν πεταμένες στο βουνό, βρήκαν τη θέση τους μέσα στην ενισχυμένη τοιχοποιία, για να προστατεύσουν το οικοδόμημα από τους σεισμούς.
• Όλα, «συναρμολογημένα» με την τέχνη των Βυζαντινών, που είχαν για κριτήριο τη λειτουργικότητα του κτίσματος και απαράβατη αρχή τον σεβασμό στα χρησιμοποιούμενα υλικά.

Και οι ράγες, βρήκαν τη θέση τους (φωτό ΒΗΜΑ)

• Αντιγράφω από το εκτεταμένο δημοσίευμα, τα ονόματα των πρωτεργατών αυτού του έργου, που πριν ακόμη τελειώσει, μπορεί και εντυπωσιάζει. Όπως και το όραμα αυτών που το ξεκίνησαν.
«Το Ιερό Ησυχαστήριο –λέει η εφημερίδα- , που άρχισε να χτίζεται στη σημερινή θέση του το 1981 και σήμερα είναι σε πλήρη λειτουργία με 35 μοναχές, υπάγεται στην αγιορείτικη Μονή Ξενοφώντος. Ο πατήρ Σεραφείμ, μοναχός της αγιορείτικης αυτής μονής, συχνά πλέον βρίσκεται στον δρόμο από το Άγιον Όρος προς το Ακριτοχώρι Σερρών, και δίνει επί τόπου τη γνώμη του σε σχέση με τη θρησκευτικά ορθή εμφάνιση των διαφόρων στοιχείων του ναού, αφού εκείνος άλλωστε οραματίστηκε το σχέδιο και την τελική μορφή του.
• » σε αυτή την ατελείωτη περιπέτεια υπήρχε από την αρχή η καθοδήγηση και συμπαράσταση του Αρχιμανδρίτη Αλεξίου, καθηγουμένου της αγιορείτικης Ιεράς Μονής Ξενοφώντος, η ακάματη συμβολή των μοναζουσών αδελφών στο Ιερό Ησυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου και της γερόντισσας Ιακώβης.
• »Ξεκίνησαν οι τρεις τους. Ο ιερομόναχος πατήρ Σεραφείμ Ξενοφοντινός, ο χημικός μηχανικός Γιάννης Γκίλης και ο πολιτικός μηχανικός ΤΕ Γιάννης Μεϊχανετζόγλου. Κοντά τους ακούραστη και μια μοναχή, πεπειραμένη στις κατασκευές, πρωτεργάτρια στο κτίσιμο του μοναστηριακού συγκροτήματος
»Προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι αυθεντικό και όχι έναν καθεδρικό ναό, είπαν».

Κυριακή 27 Απριλίου 2008

Παρασκευή 25 Απριλίου 2008

"Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ...."

Κορύφωση του Θείου δράματος σήμερα Μεγάλη Παρασκευή, η ημέρα των Παθών. Οι τελευταίες ώρες πριν την Σταύρωση, αναφορά στα γεγονότα της τυπικής «δίκης» και της προειλημμένης ετυμηγορίας, για καταδίκη σε θάνατο.
• Η αυλή του Πραιτωρίου, η χλαμύδα, το αγκάθινο στεφάνι, ο χλευασμός και η πορεία προς τον λόφο του Γολγοθά. Το σταυρικό μαρτύριο, η παράδοση του πνεύματος, η αποκαθήλωση και η ταφή σε ένα μνήμα λαξευμένο σε βράχο, που το άνοιγμά του, κλείστηκε με μια μεγάλη πέτρα.
• Θλιμμένη μέρα η Μεγάλη Παρασκευή.
• Οι παιδικές μνήμες, με φέρνουν στην μικρή παλιά Εκκλησία της Παναγίτσας, με τον κόσμο να γεμίζει ασφυκτικά τον ελάχιστο χώρο του κυρίως ναού, με τα κεριά να μετουσιώνουν με το τρεμουλιαστό τους φώς τη φωνή του παπά, σε «τραγουδιστή» εξιστόρηση γεγονότων και παραδόσεων, που ακουμπούσαν τις ψυχές και τις παρέσερναν σε συγκίνηση, και συμπόνια, και ψυχική συμμετοχή στα Πάθη.
• Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα σήμερα. Και η νηστεία της ημέρας είναι αυστηρότατη. Το βράδυ, οι Επιτάφιοι της πόλης, θα κάνουν τον γύρο των ενοριών και στο τέλος τα λουλούδια τους θα μοιραστούν στους πιστούς.


Φετεινοί Επιτάφιοι των Σερρών. (Επάνω από αριστερά) Παναγίτσας, Αη- Δημήτρη και (κάτω) Μητρόπολης, Προφήτη Ηλία .

• Το «Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος», θα γεμίζει ακόμη τα αυτιά, και η συγκίνηση από τον θρήνο της Μάνας, θα μαγκώνει τις ψυχές και θα λυγίζει τα μέλη.
• Από τα εγκώμια που ψάλλονται την Μεγάλη Παρασκευή, αυτό το σπαρακτικό μοιρολόϊ της Παναγίας, αποτελεί το πιο συγκλονιστικό θέμα όλων των Ύμνων της Εβδομάδας των Παθών. Πιστεύω πως το πρωτοκατάλαβα και συγκλονίστηκα από αυτό, μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού.
• Η αναμονή όμως του χαρμόσυνου, δεν «ακυρώνεται» από το θλιμμένο κλίμα. Η ελπίδα κρυφοκαίει κάτω από τα μαύρα των Μυροφόρων. Η Ανάσταση είναι κοντά.
• Και οι ευχές είναι πολλές, γιατί η αναγέννηση είναι εξίσου σημαντική με τη γέννηση. Ο κύκλος της φύσης, ο κύκλος της ζωής. Στροβιλιζόμαστε όλοι. Κοινή εμπειρία.

Στο Προδρομούδι, τον Επιτάφιο, στολίζουν πάντα μόνες τους (χωρίς την αισθητική συμβουλή ανθοπώλη), οι γυναίκες της ενορίας.

• Οι ευχές της στήλης προς όλους τους αναγνώστες της, με τους στίχους του Κώστα Βάρναλη:
«Ανάσταση είναι σήμερα. Παιδιά, γυναίκες, γέροι
κόκκινο αβγό στην τσέπη τους, χρυσό κερί στο χέρι
όσα άστρα είναι στον ουρανό, τόσα στον κάμπο κρίνα
όλα έχουνε στην καθαρή ψυχή, Απρίλη μήνα.
Της εκκλησιάς φουντώσανε δάφνη πολλή οι στύλοι,
ειρήνη! ειρήνη! Φιληθείτε, οχτροί μαζί και φίλοι».

Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

"ΕΝΑΣ ΑΓΓΛΟΣ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ 1900"

• Όταν μου τηλεφωνεί ο φίλος μου ο Τάκης Μαυρογιάννης, εκπαιδευτικός και ταξιδεμένος (το τονίζω το «ταξιδεμένος» γιατί το θεωρώ ισότιμο προσόν με τις σπουδές και την μόρφωση), πάντα θα είναι για κάτι ενδιαφέρον.
• Χθες το βραδάκι λοιπόν, μου τηλεφώνησε βγαίνοντας από ένα ζεστό χαμάμ στα Λουτρά Σιδηροκάστρου (κάνει καλό στα κρυώματα), για να μου μιλήσει ενθουσιασμένος για ένα βιβλίο και να με παροτρύνει να το διαβάσω «άμεσα Αριάδνη. Είναι καταπληκτικό, επίκαιρο και μοναδικά σημαντικό, με αφορμή τις συζητήσεις περί Σκοπίων, ελληνικότητας, και λοιπών Βαλκανικών και εθνολογικών. Το ανακάλυψε ο Θεόδωρος».
• Όπου Θεόδωρος, ο Γρηγοριάδης βέβαια, ό άλλος κοινός μας φίλος. Συγγραφέας εννέα ευπώλητων βιβλίων (το τελευταίο του, «Χάρτες», πάει πολύ καλά), συνεργάτης της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Σερρών και γνωστός στο Σερραϊκό κοινό, από τις εξαιρετικές δράσεις της Βιβλιοθήκης τις οποίες οργανώνει.
• Λοιπόν, το βιβλίο για το οποίο μιλάμε, είναι το «Ένας Άγγλος στη Μακεδονία του 1900», του Τζωρτζ Φρέντερικ Άμποτ, από τις εκδόσεις Στοχαστής. Και το μοιράζομαι μαζί σας, γιατί «οσμίζομαι», πως μάλλον θα δικαιωθεί ο Τάκης στις «συστάσεις» του, μετά την ανάγνωση.

• Ο Θεόδωρος γράφει γι` αυτό το βιβλίο ένα σημείωμα, στο Πασχαλινό τεύχος του περιοδικού Passport. Από το κείμενό του, που το βρήκα και στο blog του (http://teogrigoriadis.blogspot.com), σας «προσφέρω» ένα μικρό κομμάτι, για ενημέρωση, μια και τώρα τις γιορτές πολλοί θα αναζητήσουμε ίσως ένα μικρό «καταφύγιο» στην ανάγνωση!
• Αντιγράφω λοιπόν:
«Ο Τζ.Φ. Άμποτ κατέφτασε στην Μακεδονία το 1900, απεσταλμένος του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, ενώ ταυτόχρονα έστελνε ταξιδιωτικές ανταποκρίσεις πίσω στην πατρίδα του στην εφημερίδα Guardian.
• Η περιοδεία ξεκινάει καλοκαίρι του 1900 με τρένο που διέρχεται τα σερβικά σύνορα.
• Πρώτη στάση του το Ουσκούμπ (Σκόπια) «το κλειδί του βιλαετίου του Κοσόβου…Ο πληθυσμός της πόλης αποτελείται κυρίως από Σέρβους, Αλβανούς και Βουλγάρους, με μια μικρή αλλά σημαντική από άποψη επιρροής,
ελληνική μειονότητα…».
• Μπαίνει στην Θεσσαλονίκη, «μια πολύγλωσση πόλη», όπου στην Πύλη στο Βαρδάρη παρακολουθεί τους περιστρεφόμενους δερβίσηδες. Συνεχίζει στις Σέρρες, στο Σιδηρόκαστρο, στο Μελένικο, συμμετέχει σε χριστιανικά πανηγύρια και σε μουσουλμανικές τελετές, συναντάει τσιγγάνικους πληθυσμούς, πορεύεται προς την Καβάλα και ολοκληρώνει την περιοδεία του με το προσκύνημα στο Άγιον Όρος.
• Τα κεφάλαια του βιβλίου διαβάζονται με τρομερό ενδιαφέρον, δοσμένα με λογοτεχνική γλώσσα και όχι σαν ένα δημοσιογραφικό ρεπορτάζ.
Συγκρίσεις τόπων και συσχετισμοί με τις σημερινές πολιτικοκοινωνικές συγκυρίες είναι αναπόφευκτες και ίσως κάτι τέτοια –εξόχως γραμμένα και σκεπτόμενα-βιβλία θα μπορούσαν να φωτίσουν πολύπλευρα τις υποβόσκουσες αντιθέσεις στα Βαλκάνια και να διαφωτίσουν τα ταμπουρωμένα μυαλά όσων πιστεύουν ότι τόποι και άνθρωποι γεννήθηκαν μέσα σε αυστηρώς οριοθετημένους τόπους, με αμιγή πληθυσμιακή σύνθεση, ενώ τους ανατέθηκε εξ ουρανού η αποκλειστική διαπραγμάτευση της Ιστορίας».


Τρίτη 22 Απριλίου 2008

ΟΘΩΜΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ. ΑΡΑΧΝΙΑΖΟΥΝ, ΜΑΝΤΑΛΩΜΕΝΑ!

Πολλές φορές προβληματίστηκα από την διαφαινόμενη απουσία ενδιαφέροντος, για την ανάδειξη και αξιοποίηση (χρηστική και τουριστική), των δύο τζαμιών της πόλης μας.
Πανέμορφα και μοναδικά κτίρια, έχουν αφεθεί στο έλεος του χρόνου, ερμητικά κλειστά και με ημιτελείς τις εργασίες συντήρησης και αποκατάστασής τους.
• Για παράδειγμα η λεγόμενη Αγια-Σοφιά ή τέμενος του Αχμέτ Πασά, είναι κλασσικό παράδειγμα της κατάντιας που μπορεί να γνωρίσει ένα μεγαλόπρεπο κτίριο, με μοναδική αρχιτεκτονική, όγκο και περιβάλλοντα χώρο.
• Ύστερα το Τζιντζιρλί τζαμί. Παρότι από χρόνια έχει δεχτεί την περιποίηση που υποτίθεται πως θα το «άνοιγε» στο κοινό, αραχνιάζει κι αυτό μανταλωμένο.
Γιατί;

Το κλειστό Τζιντζιρλί τζαμί, περικυκλωμένο ασφυκτικά από τις νεόδμητες και μη πολυκατοικίες, σε μια αεροφωτογραφία του Θανάση Αθανασιάδη, με πιλότο τον Γιάννη Μαδεμλή. (www.airphotos.gr)

• Τα Οθωμανικά κτίρια, αποτελούν μέρος της ιστορίας των Σερρών. Πώς λοιπόν να μην είναι ακατανόητη η απουσία μέριμνας, που μπορεί να χαρακτηριστεί και αδιαφορία (ή μήπως και άρνηση;), να τα αναδείξουμε και να τα εντάξουμε στην καθημερινότητα και τον «ιστό» της πόλης μας, ως τέτοια;
• Αλήθεια, ποιά υπεύθυνη τοπική υπηρεσία ή φορέας, διατύπωσε και (από) πότε σχετικό αίτημα προς το Υπουργείο Πολιτισμού ή έκανε πρόταση ένταξης σε κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα;
• Θα ήταν πραγματικά καλό να βλέπαμε κάποιον τοπικό παράγοντα να σηκώνει το χέρι και να απαντά «Εγώ»! Αλλά φοβάμαι για το αντίθετο.
• Τα τζαμιά των Σερρών δεν ήταν μόνο δύο. Τόσα απέμειναν. Χωρίς τους μιναρέδες τους, «λεηλατημένα» από τον χρόνο, τους γυρίζουμε την πλάτη, την ίδια στιγμή που η πόλη μας έχει τεράστια ανάγκη από χώρους για στέγαση δραστηριοτήτων και ανάπτυξη δράσεων πολιτισμού και τέχνης.
• Όμως οι Σερραίοι μοιάζουν σαν να μην τα βλέπουν. Οι περισσότεροι τα αγνοούν, άλλοι τα θεωρούν «ξένα» και κάποιοι φοβάμαι, ίσως και «επικίνδυνα», εάν αναδειχθούν.
• Δεν θέλω να γίνομαι άδικη, γενικεύοντας. Όμως πολλές φορές σκέφτομαι, πως αν τα κτίσματα αυτά δεν ήταν Οθωμανικά και δεν παρέπεμπαν στους γείτονες Τούρκους, θα είχαν από καιρό βρει το ρόλο τους μέσα στην πόλη και θα αποτελούσαν ήδη κέντρα πολιτισμού και πνευματικής δραστηριότητας, χωρίς κανένα πρόβλημα.
• Για κείνους τους λίγους λοιπόν, που πιθανόν να σκέφτονται «ανορθόδοξα», το ερώτημα τίθεται ως εξής: «Κινδύνεψαν» ποτέ οι Τούρκοι από την ανάδειξη των χριστιανικών μνημείων της Κωνσταντινούπολης ή της αρχαίας Εφέσου;
• Άλλωστε η Ελληνικότητα μιάς περιοχής δεν καθορίζεται από τα ιστορικά κτίρια (πάσης περιόδου) που της απέμειναν, αλλά από την ελληνική παιδεία και την εθνική «αυτοπεποίθηση» των κατοίκων της.
• Ή μήπως όχι;

Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

ΣΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΓΙΑΚΟΒΛΕΦ - 11 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ

• Είχε το εισιτήριο στο χέρι, αλλά την τελευταία στιγμή δεν ανέβηκε στο αεροσκάφος μαζί με τη σύζυγό του Ελένη. Η κατασκευαστική εταιρία του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου στην οποία εργαζόταν, θα δεχόταν την έκτακτη επίσκεψη του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κι αυτός ως εργοδηγός, ήταν απαραίτητος.
• Το Γιάκοβλεφ, από την Ουκρανία, αναχώρησε απόγευμα της 17ης Δεκεμβρίου του 1997. Δεν έφτασε ποτέ στη Θεσσαλονίκη. Συνετρίβη στα Πιέρια, οδηγώντας στον θάνατο 74 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους Έλληνες, που ερχόταν στην πατρίδα για τα Χριστούγεννα.
• Γνώρισα τον κ. Βασίλη Βασιλειάδη από την Αγγίστα Σερρών, την περασμένη Πέμπτη, στη Δράμα, περιμένοντας στο ΚΤΕΛ το λεωφορείο της επιστροφής για Σέρρες. Πιάσαμε κουβέντα τυπική, που οδήγησε στην εξιστόρηση των τραγικών στιγμών που του φύλαγε η μοίρα να ζήσει.
• Σήμερα μετά από 11 περίπου χρόνια, βλέποντας πίσω, ο κ. Βασίλης θυμάται δακρύζοντας, πως είπε στη γυναίκα του αποχαιρετώντας την στο αεροδρόμιο της Οδησσού, να μείνει «κανα δυό μέρες» ακόμη για να φύγουν μαζί. «Άσε. Θα πάω να ετοιμάσω το σπίτι για τις γιορτές. Να έρθεις, νάναι έτοιμο» του είπε εκείνη. Και δεν ξαναβρέθηκαν ποτέ.

Συγκινητική ήταν η ιστορία του ανθρώπου, γι` αυτό και γράφω το σημείωμα αυτό. Του ζήτησα να τον φωτογραφήσω και να γράψω για την γνωριμία μας και δέχτηκε, εκμυστηρευόμενος και κάτι ακόμη.
• Πως δεν αποχαιρετούσε ποτέ τη γυναίκα του φιλώντας την. Εκείνη τη φορά, τη φώναξε μου είπε, λίγο πριν περάσει τον έλεγχο. Κι όσο κι αν αυτή παραξενεύτηκε, της έδωσε ένα φιλί για «καλό ταξίδι».
• Το ταξίδι ήταν για αλλού. Μεγάλο και τελευταίο. Και αυτός που έμεινε πίσω, θυμάται όλα αυτά, με κάθε αφορμή ή και χωρίς. Και συγκλονίζεται. Μαζί και ο συνομιλητής του.
• Γλύτωσε ο ίδιος, έχασε τη σύντροφο του και μητέρα των παιδιών του, και 30 ακόμη γνωστούς και φίλους, που επέβαιναν στο ίδιο αεροπλάνο.
«Έζησα απίστευτα δύσκολες στιγμές στη ζωή μου, εργαζόμενος επί 20 χρόνια σε έργα στη Λιβύη και για άλλα 10 στην Ουκρανία. Καμιά αναποδιά και δυσκολία, δεν συγκρίνεται με την απώλεια των δικών σου» λέει.
• Δεν ξέρω αν ο κ. Βασίλης είναι τυχερός ή άτυχος. Είναι όμως από τους ανθρώπους εκείνους που επειδή η μοίρα τους δείχνει όλα της τα πρόσωπα, τους κάνει αγωνιστές και δυνατούς. Γνήσιους μαχητές, αλλά και λάτρεις της ζωής.
• Με αφορμή τη γνωριμία μου με τον κ. Βασιλειάδη, αυτό το σημείωμα ας είναι ένα «μνημόσυνο» σ` εκείνους τους ανθρώπους, που ανέβηκαν στο μοιραίο αεροπλάνο, με λαχτάρα να έρθουν «στο σπίτι»! Σ` εκείνους που δεν έφτασαν ποτέ κοντά στους δικούς τους και δεν γιόρτασαν ποτέ ξανά Χριστούγεννα.
• Ανάμεσά τους και στο νεαρό ζεύγος Μαυριγόπουλου από το Νέο Σκοπό Σερρών, που μαζί με τα δύο τους βρέφη, χάθηκαν για πάντα στα συντρίμμια εκείνου του Γιάκοβλεφ.

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙΑ ΜΕ ΙΠΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

• Το όραμα, η ασταμάτητη δουλειά και η επιμονή της φυσι(κ)οθεραπεύτριας του Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής των Σερρών, της Μαρίας Λίγκα, έκαναν πραγματικότητα τον Σύλλογο Θεραπευτικής Ιππασίας στις Σέρρες, πριν από 3 χρόνια.
• Οι ίδιες αρετές της, ενεργοποίησαν και ενέπνευσαν και άλλους ανθρώπους, που στη συνέχεια προσέφεραν, συμπαραστάθηκαν και εργάστηκαν για να φτάσει αυτή τη στιγμή, ο πρωτοπόρος πανελλαδικά Σερραϊκός Σύλλογος, να εφαρμόζει τα ανεκτίμητα θεραπευτικά του προγράμματα, σε δική του Αρένα, και με δικά του άλογα!
• Πώς να μην συγχαρεί κανείς τον Δήμαρχο Στρυμόνα (επίσης φυσι(κ)οθεραπευτή) Βασίλη Κετσετζή, που με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου παραχώρησε στον Σύλλογο 12 στρέμματα Δημοτικής γης, για να γίνει η Αρένα, οι στάβλοι και οι βοηθητικοί χώροι!
• Περί το 1 εκατομμύριο Ευρώ, θα εξασφαλίσει ο Δήμαρχος για την ολοκλήρωση των εγκαταστάσεων.
• Πώς να μην ευχαριστήσει κανείς τον Δήμαρχο Βιέννης, που δώρισε ένα πανέμορφο και ειδικά εκπαιδευμένο άλογο στον Σύλλογο, σε ένδειξη φιλίας και συμπαράστασης στο έργο που γίνεται στις Σέρρες!
• Το παρέλαβε η Σερραϊκή αποστολή την περασμένη Κυριακή, σε ειδική τελετή στην Αυστρία, και θα έρθει στις Σέρρες τον άλλο μήνα.

 
Η Μαρία Λίγκα με παιδιά, κατά τη διάρκεια του προγράμματος Ιπποθεραπείας και ο Δήμαρχος Στρυμόνα, δίπλα στη φωτογραφία του αλόγου που έρχεται από τη Βιέννη.

• Πώς να μην επαινέσει τους επιχειρηματίες εκείνους τη πόλης μας που εξ αρχής και όποτε τους ζητήθηκε, στήριξαν οικονομικά τις όποιες δραστηριότητες και προγράμματα του Συλλόγου, με μεγάλη προθυμία και ευαισθησία!
• Κι άλλους πολλούς, ιδιώτες και τοπικούς φορείς, όπως τη Νομαρχία Σερρών, που τις προάλλες ασφαλτόστρωσε τον δρόμο πρόσβασης στην Αρένα, απαλλάσσοντας από πρόσθετες δυσκολίες προσέγγισης του χώρου, παιδιά, γονείς και εκπαιδευτές.
• Τα προγράμματα θεραπευτικής Ιππασίας, είναι σε εξέλιξη στις εγκαταστάσεις, έξω από το Νέο Σκοπό. Παιδιά με ειδικές ανάγκες, αλλά και ενήλικες με αναπηρίες, ωφελούνται από τη μέθοδο, που είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Σε χώρες μάλιστα όπως η Σουηδία και Αυστρία, εφαρμόζεται από χρόνια, με μεγάλη επιτυχία.
• Άτομα με κινητικά προβλήματα και διαταραχές στο κεντρικό νευρικό σύστημα, βρίσκουν αποτελεσματική θεραπεία, με ασκήσεις που εκτελούν πάνω στο άλογο, υπό την εποπτεία και καθοδήγηση εξειδικευμένου προσωπικού και επιλεγμένων αλόγων.
• Και τώρα πιά, τα άλογα του Συλλόγου, έφτασαν τα τρία. Εξυπηρετούν θεραπευτικά προγράμματα που εφαρμόζονται στα παιδιά των Ειδικών Σχολείων των Σερρών, αλλά και άλλων νομών της Βόρειας Ελλάδας, που έρχονται στις Σέρρες, μόνο για το σκοπό αυτό.
• Βρέθηκα προχτές στις εγκαταστάσεις στο Νέο Σκοπό, για τα γυρίσματα μιας παρουσίασης του θέματος, που ετοίμασα για την ΕΡΤ. Και είδα από κοντά την δουλειά που γίνεται. Είναι συγκινητικό το δέσιμο των παιδιών με τα άλογα, αλλά και η επίδραση της Ιπποθεραπείας πάνω τους. Το διαπιστώνει και ο μη ειδικός!
Το 2012, η χώρα μας θα φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Συνέδριο Ιπποθεραπείας. Οι Σέρρες, με τον πρωτοπόρο τους Σύλλογο, τη δουλειά του και τις εγκαταστάσεις του, δικαιούνται να φιλοξενήσουν τμήμα των εργασιών του.

Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΠΟΔΗΛΑΤΗ!

• Είναι νομίζω καίριες οι επισημάνσεις του φίλου της στήλης, εκπαιδευτικού, (και φανατικού δικυκλιστή), Στράτου Κεχαγιόγλου. Η επιστολή του τιτλοφορείται «Κόντρα στο ρεύμα ποδηλάτη» και τη δημοσιεύω χωρίς άλλο σχόλιο. Λέει λοιπόν (και με πικρό χιούμορ), ο Στράτος:
• «Το να κυκλοφορεί κανείς στην πόλη μας με ποδήλατο είναι η «κοινή λογική». Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικολόγος, επαναστάτης, αγανακτισμένος, γραφικός ή οτιδήποτε άλλο για να κάνει κάτι τέτοιο.
• Να θυμηθούμε μερικούς βασικούς και αυτονόητους λόγους για να κυκλοφορεί κάποιος με το ποδήλατό του;

1. Δεν καίει βενζίνη και άρα κάνει οικονομία στην τσέπη του.
2. Δεν ρυπαίνει το περιβάλλον, εφόσον το ποδήλατο δεν καίει ορυκτά καύσιμα αλλά τα καύσιμα του …οργανισμού μας.
3. Δεν ηχορυπαίνει (αυτό δεν χρειάζεται ερμηνεία!)
4. Δεν προκαλεί κυκλοφοριακό χάος, διότι το ποδήλατο πιάνει πολύ λιγότερο χώρο, ακόμα και σε σύγκριση με τα «παπιά».
5. Σε διατηρεί σε καλή φυσική κατάσταση, διότι γυμνάζεσαι και μάλιστα χωρίς να πληρώνεις γυμναστήρια και να ποδηλατείς εικονικά, δηλαδή ως ηλίθιος.
6. Δεν κινδυνεύεις από αλκοτέστ γυρνώντας στο σπίτι σου το βράδυ μετά το μπαρ.
7. Δεν εκνευρίζει του πεζούς όπως συμβαίνει με τα άλλα τροχοφόρα που κυκλοφορούν αδιάντροπα ακόμα και στους υποτιθέμενους πεζόδρομους.

Η «επανάσταση» του ποδηλάτου απέναντι στα αυτοκίνητα. Η εκκίνηση από την πολύ πετυχημένη πρωτοβουλία της «Διάβασης Πεζών» και την Ποδηλατοπορεία της περασμένης Κυριακής.

• Είναι τόσο προφανή λοιπόν τα οφέλη από μια τέτοια απόφαση, που ο κάθε λογικός και αρτιμελής άνθρωπος παίρνει το ποδήλατό του και πάει …ίσια στο ρεύμα!..
Αμ δε!.. Την πρώτη μέρα που αγόρασα το νέο μου ποδήλατο, για τέτοιου είδους ανάγκες, εκεί που ποδηλατούσα αμέριμνος στη Βενιζέλου με τα ψώνια μου στο σακίδιο πλάτης, ένα αυτοκίνητο που ερχόταν πίσω μου, προσπερνώντας με χτύπησε στην άκρη του τιμονιού.
Έχασα ελαφρά τη ισορροπία μου αλλά ευτυχώς δεν έπεσα. Ξαφνιασμένος είδα το αυτοκίνητο να συνεχίζει τη μακάρια πορεία του. Το πρόλαβα στο επόμενο κόκκινο φανάρι και πλεύρισα την πόρτα του οδηγού.
• Με ρώτησε τι συμβαίνει και τι θέλω. Τον ρώτησα με τη σειρά μου αν είχε συνειδητοποιήσει τι είχε κάνει. Η απάντησή του ήταν: «Ναι ρε φίλε, συγγνώμη. Δεν σε πρόσεξα, όμως δεν έγινε και τίποτα».
• Γύρισα σπίτι προβληματισμένος. Κατέληξα ότι το συμβάν ήταν ένα πολύ χρήσιμο και διδακτικό μάθημα το οποίο και σας κοινοποιώ, φίλοι εν ενεργεία και υποψήφιοι ποδηλάτες.
Εάν θέλεις να κυκλοφορείς με το ποδήλατό σου και να περιορίσεις στο ελάχιστο τον κίνδυνο να βρεθείς «πατημένος» από τα άλλα τροχοφόρα, θα πρέπει:

1. Να αποφεύγεις τους κεντρικούς δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας (Βενιζέλου, Εθν. Αντίστασης, Μ. Αλεξάνδρου κλπ) διότι εκεί δεν τη γλιτώνεις!..
2. Να οδηγείς στους πεζόδρομους και επάνω στα πεζοδρόμια, διότι όσο να ‘ναι εκεί κυκλοφορούν λιγότερα μηχανοκίνητα (αλήθεια δεν έχω κατανοήσει ακόμα για πιο λόγο!).
3. Να απαιτείς την προτεραιότητά σου σε σχέση με τα υπόλοιπα τροχοφόρα ( καλά, θα μου πεις, εδώ ακόμα και οι πεζοί κατατροπώθηκαν!)
4. Να δίνεις προτεραιότητα στους πεζούς, για να τους κάνεις να σε συμπαθήσουν. Είναι δυνάμει υποψήφιοι συνάδελφοι ποδηλάτες!
5. Να προτιμάς να πηγαίνεις κόντρα στους μονόδρομους, διότι έτσι βλέπεις μπροστά σου τι έρχεται, ενώ από πίσω δεν ξέρεις τι σε περιμένει.

Δηλαδή να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα, φίλε ποδηλάτη».
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Κεχαγιόγλου Στράτος

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

"ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΗ" ΠΡΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ Ν. ΣΟΥΛΙΟΥ

• Πολύ ευχάριστη είναι η είδηση, πως το Γυμνάσιο Νέου Σουλίου Σερρών, βραβεύτηκε για μία ακόμη φορά σε πανελλήνιο διαγωνισμό, για τον δικτυακό του τόπο (website), παίρνοντας το πρώτο βραβείο και την κορυφαία θέση, διαγωνιζόμενο μεταξύ 456 (εκ των οποίων τα 7 από το ν. Σερρών) Σχολείων Β/θμιας, από όλη την Ελλάδα.
• Γι` αυτό και γράφω το σημερινό σημείωμα.
• Τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά τον «αρχιτέκτονα» και εμπνευστή αυτής της πρωτοβουλίας του Σχολείου, που ξεκίνησε από τις αρχές της νέας χιλιετίας και κρατιέται ζωντανή και ακμαία.
• Μιλώ για τον καθηγητή Μαθηματικό Θανάση Αθανασιάδη, εξαιρετικό στη δουλειά του, που αν και την τελευταία τριετία είναι αποσπασμένος στη Δημόσια Βιβλιοθήκη των Σερρών προσφέροντας εκεί τις ανεκτίμητες υπηρεσίες του,
ποτέ δεν άφησε το «παιδί» του στο Ν. Σούλι και μαζί με τους μαθητές του αλλά και τους υπόλοιπους καθηγητές, συνεχίζουν να πρωτοπορούν, κάνοντας αξιέπαινη εκπαιδευτική δουλειά.

Από εκπομπή του 2002

• Είχα τη ευκαιρία να παρουσιάσω αρκετές φορές στην ΕΤ3 τη δράση τους αλλά και τις διακρίσεις για την ιστοσελίδα τους. Βλέπω με χαρά πως συνεχίζουν, και πως επιμένουν να είναι πρώτοι!
Πλούσια συλλογή φωτογραφιών, εικόνες σχολικής καθημερινότητας, σπάνιο αρχειακό υλικό, webκάμερες σε όλο τον κόσμο, είναι κάποια από τα περιεχόμενα του βραβευμένου site.
• Οι μαθητές του Σχολείου όλα αυτά τα χρόνια, περνούν και αποφοιτούν, όμως όσο βρίσκονται στο Γυμνάσιο Νέου Σουλίου, συμμετέχουν καθοριστικά με εργασίες τους στον εμπλουτισμό της ιστοσελίδας, που πλέον είναι μία πραγματική ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη για το Νέο Σούλι αλλά και για τις μαθητικές δράσεις του Γυμνασίου.

Οι μαθητές και το κτίριο του Γυμνασίου Ν. Σουλίου

• Μπορείτε να κάνετε μία επίσκεψη στη διεύθυνση http://gym-n-souliou.ser.sch.gr/ για του λόγου το αληθές, αλλά και για να καταλάβετε γιατί η ιστοσελίδα, βραβεύτηκε.
• Η Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών «Μιχάλης Δερτούζος» και η «Ελληνική Ένωση για την Αξιοποίηση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση», σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο προκήρυξαν τον διαγωνισμό, για την βράβευση των καλύτερων σχολικών δικτυακών τόπων.
Μπράβο στο Γυμνάσιο Νέου Σουλίου για την πρωτιά του. Στους ανήσυχους και φιλομαθείς μαθητές του αξίζουν συγχαρητήρια και πολλοί έπαινοι στους καθηγητές, υπο την εποπτεία και επιμέλεια των οποίων γίνονται όλα.
• Αξίζει να τους αναφέρω ονομαστικά και με τη σειρά που τους βρήκα καταγεγραμμένους μέσα στο site: Μεσάικος Δημήτρης (Δ/ντής), Τυχάλα Φιλιώ (Φυσικός), Καλαθά Άννα (Φιλόλογος), Αβραμίδου Χαρίκλεια (Φιλόλογος), Δαβίτη Φωτεινή (Γερμανικών), Σιώπης Άγγελος (Μαθηματικός), Θεοχαρίδου Αντωνία (Γαλλικών), Μπέλιου Γιαννούλα (Πληροφορικής), Μιμήκου Αναστασία (Αγγλικών), Γκιουγκή Ιωάννα (Τεχνολογίας), Καραθεοδώρου Αθανάσιος (Θεολόγος), Σιτζίμη Στέλλα (Γυμνάστρια) και Αθανασιάδης Αθανάσιος (μαθηματικός).
• Πολλές ευχές και για άλλες διακρίσεις!

Τρίτη 15 Απριλίου 2008

ΚΕΝΗ ΠΡΟΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΛΕΜΜΕΝΟΥΣ ΚΩΔΙΚΕΣ

Μου άρεσε η πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτας Θεολόγου, να φέρει επισήμως, δυναμικά και αποφασιστικά στο προσκήνιο, το θέμα της επιστροφής των κλεμμένων από τους Βούλγαρους κωδίκων, χειρογράφων και λοιπών κειμηλίων της Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών.
• Το έθεσε με τον πρέποντα τρόπο και δυναμισμό στην ομιλία του, κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του νεόδμητου τριώροφου Κειμηλιαρχείου της Μητρόπολης «Ψυχής Άκος» («Θεραπεία Ψυχής»).
• «Είναι ανοιχτή πληγή για τον Σερραϊκό λαό η απουσία τους» είπε, και χαρακτηρίζοντάς τα «Ελγίνεια των Σερρών» (όπως τα πρωτοείπε ο βουλευτής Μάρκος Μπόλαρης), εξήγησε τον λόγο ύπαρξης της κενής προθήκης, στο εκθετήριο του 2ου ορόφου.

«! Κλαπέντα και μη εισέτι επιστραφέντα από τους βόρειους γείτονές μας, ιερά κειμήλια της Εκκλησίας Σερρών» γράφει το σημείωμα, μέσα στην άδεια προθήκη.

• «Είναι κενή, γιατί περιμένει να επιστρέψουν τα κειμήλια και οι κώδικες. Κάτι που ευχόμαστε και περιμένουμε να γίνει γρήγορα», είπε χαρακτηριστικά.
Αρωγός δήλωσε ο Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης Δραμινός στην καταγωγή, Μαργαρίτης Τζίμας.
«Ενώνω τη φωνή μου για τη διεκδίκηση και επιστροφή των χειρογράφων που εκλάπησαν εκείνη την εποχή, από τη φίλη σήμερα και γείτονα Βουλγαρία. Γνωρίζω πως αυτή την ώρα, αυτά διεκδικούνται στο υψηλότερο επίπεδο της πολιτειακής ηγεσίας της χώρας μας, και στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών μας σχέσεων με τη Βουλγαρία, σύντομα, θα βρεθούμε στη θέση να υποδεχτούμε τα πολύτιμα ιστορικά και εκκλησιαστικά κειμήλια του Τιμίου Προδρόμου και της Εικοσιφοίνισσας», είπε ο Υπουργός.

• Κατά τα λοιπά, και όσον αφορά τα εγκαίνια του νέου Κειμηλιαρχείου, η τελετή ήταν άψογη και η έκθεση των εικόνων, αμφίων, σκευών και λοιπών εκθεμάτων, άριστα και επιστημονικά οργανωμένη, από τον καθηγητή συντήρησης έργων τέχνης Γιάννη Γκερέκο.

Από την ξενάγηση στο εκθετήριο του πρώτου ορόφου

Αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Κειμηλιαρχείο της Μητρόπολης Σερρών, που χτίστηκε σε δωρηθέν οικόπεδο και κόστισε περί τις 650 χιλ Ευρώ, και να θαυμάσει τα εκθέματα, μεγάλο μέρος των οποίων είχε συγκεντρώσει ο μακαριστός Μάξιμος, στον οποίο αναφέρθηκε με σεβασμό και τιμή ο Θεολόγος.
• Όμορφο και λειτουργικό και το ισόγειο του κτιρίου, στο οποίο υπάρχει και αίθουσα με 10 υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας, συνδεδεμένους με το διαδίκτυο (και με οθόνες αφής παρακαλώ), για τους νεαρούς φίλους του Πνευματικού Κέντρου.
Καλορίζικο και γρήγορα, η κενή προθήκη του εκθετηρίου, να γεμίσει με τα κειμήλια του Μοναστηριού, που λείπουν από τον Τίμιο Πρόδρομο από το 1917.

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

ΕΛΑΜΨΑΝ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ

• Ο αγώνας μπάσκετ ξεκίνησε στο Κλειστό Γυμναστήριο των Σερρών, με τους εκπροσώπους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, να κερδίζουν το jumbol.
Τελείωσε, με τους Σερραίους να κερδίζουν το παιχνίδι με 68-64, (ήταν η πρώτη ήττα της ομάδας της Βουλής), και τους θεατές να απολαμβάνουν έναν όμορφο, «νευρικό» κάποιες στιγμές, αλλά αληθινό αγώνα …διασημοτήτων!

• Με αντίπαλους τους παλαίμαχους μπασκετμπολίστες και δόξες του Πανσερραικού και της ΑΕΣ, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Κώστας Κουκοδήμος, ο Κώστας Παταβούκας ο Σπύρος Βούγιας και άλλοι, αγωνίστηκαν με σκοπό να στείλουν διπλό μήνυμα.
• Να αναδείξουν τόσο την ιδέα του υγιούς αθλητισμού, όσο και της προσφοράς, μια και ο αγώνας έγινε για να στηριχθούν στο έργο τους το Κέντρο Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες των Σερρών, το Ειδικό Σχολείο, η Ειδική Τεχνική Σχολή, καθώς και το Συμβουλευτικό Κέντρο Πρόληψης Ναρκωτικών ΟΑΣΙΣ.

• Παρά τον φιλανθρωπικό του χαρακτήρα, ο αγώνας έστειλε κι άλλα μηνύματα, μια και δόθηκε σε μία δύσκολη για τον Ελληνικό αθλητισμό στιγμή, με τα αναβολικά και το ντόπινγκ στο προσκήνιο, να δυναμιτίζουν τα θεμέλια των αθλητικών επιτυχιών των Ελλήνων πρωταθλητών, και το σύστημα να κλονίζεται επικίνδυνα υπό το βάρος των αποκαλύψεων.
• Καλύπτοντας τηλεοπτικά το ρεπορτάζ για την ΕΡΤ, είδα και αποτύπωσα την ανησυχία για τα γεγονότα και τον προβληματισμό των πολιτικών και ειδικά αυτών που διετέλεσαν πρωταθλητές.
• Οι διαβεβαιώσεις του Υφυπουργού Γιάννη Ιωαννίδη για εξυγίανση, μέσω του νομοσχεδίου που θα κατατεθεί, περιμένουμε να γίνουν πράξη, αλλά οι καιροί και τα δεδομένα μας κάνουν επιφυλακτικούς.

Πολιτικοί και Παλαίμαχοι Σερρών, μετά τον αγώνα.

Συγχαρητήρια στη Νομαρχία Σερρών για την άψογη διοργάνωση και για τις ωραίες τιμητικές πλακέτες και επαίνους που ετοίμασε και επέδωσε.
Μπράβο για τη νίκη τους αλλά και την απόδοσή τους στο παρκέ, στους παλαίμαχους μπασκετμπολίστες των Σερρών. Ήταν συγκινητικό που τους είδαμε όλους μαζί, να παίζουν με πάθος και ήθος. Το ταλέντο τους, ήταν ακμαίο και πρόδηλο.

Συγχαρητήρια και στους προπονητές Στάθη Καμαράκη και Βασίλη Πίτσιο. Τα έδωσαν όλα, πάλι.
• Κατά τα άλλα, ξεχώρισα αρνητικά, για τη νευρικότητά τους τον Βασίλη Κικίλια και τον Γιάννη Ιωαννίδη από την ομάδα της Βουλής (θαυμάζοντας αντίστοιχα για την ψυχραιμία τους τον Στάθη Καμαράκη και τον Στέλιο Γκιουζέλη από το Σερραϊκό team),
• βρήκα παράταιρη την «αμφίεση» του Θόδωρου Καράογλου (πολύ κοντό σορτσάκι και παπούτσι «αθλητικού περιπάτου»), και αντιαισθητική την πρωτοβουλία του Σπύρου Βούγια, να βάζει την μπλούζα μέσα στο παντελόνι του όση ώρα έπαιζε στον αγώνα.

• Πολλούς επαίνους για την ευστοχία του στο δικό μας Στάθη Κουτμερίδη που αν και Σερραίος, έπαιξε «αντίπαλος» με τους δικούς μας και τα πήγε πολύ καλά, αλλά και στους υπόλοιπους της ομάδας της Βουλής, για την αγωνιστική τους ευπρέπεια.

• Η ομάδα των παλαιμάχων των Σερρών, ήταν εξαιρετική. Εύστοχοι, ψύχραιμοι, έδειχναν όλοι τους να απολαμβάνουν και το παιχνίδι και τη συνάντησή τους στο Κλειστό, μετά από αρκετά χρόνια.
• Είναι ίσως αδικία που δεν έχω αρκετό χώρο για να αναφερθώ στον καθένα τους αναλυτικά (είναι όλοι φίλοι και γνωστοί), αλλά ελπίζω πως στο αθλητικό δισέλιδο, θα το κάνει ο συνάδελφος σε επόμενο φύλλο.
• Δεν ήταν το αποτέλεσμα, ήταν ο ίδιος ο αγώνας που μας ικανοποίησε. Και ο σκοπός του.

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

ΓΙΑ ΤΟ blog του "ΚΑΘΡΕΦΤΗ"

"Και blog ο ... ''KAΘΡΕΦΤΗΣ" 
Της Σερραίας δημοσιογράφου Αριάδνης Παπαφωτίου
Ημερομηνία καταχώρησης 11-04-2008      17:16

Ο «ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ» της Αριάδνης Παπαφωτίου, μετά από τηλεοπτική εκπομπή (στον «Δίαυλο Ροδολίβους») και στήλη σε τοπική εφημερίδα («Ελευθερία») πλέον και σε ηλεκτρονική μορφή, στο προσωπικό blog της γνωστής Σερραίας δημοσιογράφου
Στο blog δημοσιεύονται τα κείμενα της Αριάδνης Παπαφωτίου στην ομώνυμη καθημερινή στήλη στην «Ελευθερία».
Μεστός και κατανοητός δημοσιογραφικός λόγος, μαζί με πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Μπείτε απο εδώ"

Aναδημοσιεύω την "καταχώρηση¨ από το ειδησεογραφικό portal
http://www.infoserres.gr
που καθημερινά επισκέπτομαι,
και στέλνω πολλά χαιρετίσματα στον συνάδελφο Παναγιώτη Σαββίδη.
Α.Π.

Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΡΙΜΜΕΝΕΣ. ΓΙΑΤΙ;

• Φαντάζομαι πως οι περίτεχνα σκαλισμένες μαρμάρινες πλάκες που βρίσκονται ατάκτως ερριμμένες μέσα στα χόρτα, στο πίσω μέρος του Βυζαντινού Ναού του Αη- Νικόλα στον Κουλά, είναι τουλάχιστον αξιολογημένες από την αρμόδια Εφορεία.
• Δεν γνωρίζω από πού προέρχονται ή τίνος κτίσματος διακοσμητικό τμήμα αποτελούσαν. Δείχνουν όμως να έχουν τη δική τους ιστορία, που δεν συνάδει με το παρόν τους.

Πεταμένες είναι στο σημείο που τις εντόπισε ο φακός της στήλης και μάλλον αν και πολλοί δεν θα πρέπει να αντιστάθηκαν στο δέλεαρ της ομορφιάς τους, κυρίως το βάρος τους, απέτρεψε τους επιτήδειους να τις κουβαλήσουν σε ιδιωτικούς χώρους!
• Πάνω από ένα μέτρο μήκος και περισσότερο από μισό σε πλάτος, με σκαλισμένες διακοσμητικές σπείρες πάνω σε χοντρό μάρμαρο, είναι σίγουρο πως δεν τις αρμόζει, να βρίσκονται αθέατες και πεταμένες ανάμεσα στα χόρτα.
• Δημοσιεύω σήμερα τις φωτογραφίες, και αναμένουμε πληροφορίες και ενέργειες από τους αρμόδιους.
• Είναι κρίμα, αυτά τα λίγα που έχουμε, να τα αφήνουμε στην τύχη τους. Ίσως σε κάποια γωνιά του Ναού ή και του Αρχαιολογικού μας Μουσείου, να «ένιωθαν» καλύτερα!
• Τι λέτε Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτας κ. Θεολόγε και κ. Κατερίνα Περιστέρη Προισταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Σερρών, για την πιθανότητα «φιλοξενίας» και την αναγκαιότητα φύλαξής τους;
• Για την ανάδειξή τους δεν ρωτώ. Θεωρώ πως επιβάλλεται.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΝΗ
• Και μιά και είμαστε στον Αη-Νικόλα, δημοσιεύω και την φωτογραφία της βρύσης που βρίσκεται εκεί από το 1961, δωρεά του γιατρού Αργυρίου Αθ. Κουζα, για να δροσίζονται οι περιπατητές και οι επισκέπτες του καταπράσινου λόφου της Ακρόπολης των Σερρών.

• Στα κακά της τα χάλια είναι.
Ποίου ευθύνη είναι κ. Αντιδήμαρχε έργων, η συντήρηση των δωρεών;
• Ένα καλό λίφτινγκ επιβάλλεται, όχι μόνο για λόγους αισθητικής και πολιτισμού, αλλά και για λόγους σεβασμού προς τον δωρητή, που πριν από 47 χρόνια, επέλεξε να τιμήσει τη μνήμη της αδελφής του Μαρίας Κ. Μαρούλη, με αυτό τον τρόπο.
• Σήμερα, όχι μόνο τα μάρμαρα της βρύσης έσπασαν και μαύρισαν, αλλά και τα γράμματα της αφιέρωσης σβήστηκαν.
Πως θα δείξουμε ότι εκτιμούμε τις δωρεές και τους δωρητές Δήμαρχε Σερρών Γιάννη Βλάχο;

Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

ΜΕ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Θριάμβευσε στη Νέα Υόρκη, ο μόλις 23 ετών Σερραίος σκηνοθέτης Γιώργος Ακσεχερλίδης.
• Πριν λίγες μέρες γύρισε από τις ΗΠΑ και το «New York International Independent Film & Video Festival», κρατώντας το Βραβείο καλύτερης ταινίας – Κωμωδίας, που του απονεμήθηκε στο Διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ.
Δεν το πήραν πρέφα το γεγονός, τα εγχώρια ΜΜΕ.
• Σας δίνουμε λοιπόν από εδώ την ευχάριστη είδηση, μαζί με τα «μπράβο» μας στον Γιώργο, που το ανήσυχο και δημιουργικό του πνεύμα, φαίνεται πως τον καθοδηγεί σωστά!

• Ο Γιώργος που ασχολείται με σκηνοθεσία και φωτογραφία, έκανε την πρώτη του ολοκληρωμένη ταινία μόλις πρόπερσι!
• Με τα «Όνειρα Θερινής Επαρχίας» ήταν που συμμετείχε το 2006 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και κέρδισε εύκολα το Βραβείο κοινού, για την ταινία του.
• Η ίδια ταινία, κέρδισε και το Βραβείο στη Νέα Υόρκη.
• Φέτος συν-σκηνοθέτησε με τους Λ. Ρικάκη, Γ. Μπακόλα και Α. Σπάρταλη την σπονδυλωτή ταινία «Την καρδιά μου πλήγωσες», που προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ πέρυσι κράτησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του τελευταίου, «Το μήλο μέσα στο κεφάλι σου», που τιμήθηκε με εύφημο μνεία για την εικαστικότητά της.
Πολυπράγμων και ανήσυχος ο Γιώργος, ετοιμάζει ήδη το επόμενο βήμα του στον Κινηματογράφο και όπως μου είπε, σκέφτεται και πάλι κάτι με Σερραϊκές αναφορές.
• Και γιατί όχι; Η βραβευμένη του ταινία, στην οποία επίσης παίζει και ως ηθοποιός, είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου στις Σέρρες, με πολλά γνωστά πρόσωπα της πόλης και φίλους του σκηνοθέτη, να συμμετέχουν σ` αυτή.
• Το «ντεκόρ» της πόλης μας, μάλλον του «στάθηκε» γουρλίδικο. Αν και γούρι χωρίς ταλέντο, δέντρο χωρίς ρίζες! Ε;
Καλή συνέχεια και έμπνευση Γιώργο. Θα περιμένουμε τα καινούρια σου, αλλά και την προβολή της βραβευμένης σου ταινίας, στις αίθουσες.

INFO για Γιώργο Ακσεχερλίδη: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Από 14 έως 20 ετών υπήρξε μουσικός παραγωγός σε ραδιόφωνα των Σερρών και της Θεσσαλονίκης. Υπήρξε ντράμερ στο συγκρότημα «Κρυμμένο γέλιο» για 3 χρόνια. Εργάστηκε ως βοηθός παραγωγής στην «Καρδιά του κτήνους» και ως ηθοποιός στην παραπάνω ταινία και στο «Ηθικόν ακμαιότατον».

Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ

• Οι τελικές υπογραφές θα μπουν στο τέλος του μήνα στη Σόφια της Βουλγαρίας, αλλά η κρίσιμη συνάντηση των Υφυπουργών Εσωτερικών Ελλάδας – Βουλγαρίας, για τη δημιουργία Κέντρου Επαφής στον Προμαχώνα, έγινε χθες στις Σέρρες.

Οι αποστολές των δύο χωρών, γύρω από το τραπέζι της συζήτησης

• Παρόντες, μαζί με τους Υφυπουργούς και οι επικεφαλής των Αστυνομιών των δύο χωρών.
Εντυπωσιάστηκα από τα Ελληνικά του Βούλγαρου Υφυπουργού Goran Yonov (Γκόραν Γιόνωφ). Άψογα!
• Βέβαια ο άνθρωπος μίλησε στην γλώσσα του όταν έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους, αλλά οι κατ` ιδίαν συζητήσεις του με τον κ. Παναγιώτη Χηνοφώτη, έγιναν στα Ελληνικά.

Από αριστερά: Οι κ.κ. Veselin Petrov και Krasimir Petrov Αρχηγοί της Αστυνομίας, Goran Yonov Υφυπ. Εσωτερικών Βουλγαρίας, Παν Χηνοφώτης Υφυπ. Εσωτερικών Ελλάδας και Βασ. Τσιατούρας Αρχηγός ΕΛΛΑΣ.

• Η Ελληνοβουλγαρική συνάντηση, πραγματοποιήθηκε σε εξαιρετικό κλίμα, με τους Υφυπουργούς των δύο χωρών να διευρύνουν αποφασιστικά τη συνεργασία τους στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απέναντι στο έγκλημα.
• Το ρεπορτάζ από τη συνάντηση, που είχε σκοπό να διευθετήσει και τις τελευταίες λεπτομέρειες για τη δημιουργία του Κέντρου Επαφής, θα το διαβάσετε σε άλλη στήλη της εφημερίδας.
• Εδώ σημειώνω απλώς, πως είναι σημαντικό να συγκρατήσουμε το γεγονός πως το Κέντρο αυτό θα γίνει σε Ελληνικό έδαφος (στον Προμαχώνα) και θα στελεχώνεται από Αστυνομικούς και Τελωνειακούς και των δύο χωρών.
• Περνάμε λοιπόν στην πράξη, σε μία νέα φάση σχέσεων με τους γείτονες, οι οποίοι θα εφαρμόσουν τη συνθήκη Sengen από το 2011, και μέχρι τότε, οι έλεγχοι για την αντιμετώπιση του εγκλήματος κάθε είδους, θα γίνονται σε συνεργασία μαζί μας, από το εν λόγω Κέντρο.

Οι κ.κ. Χηνοφώτης και Yonov, ανταλλάσουν αναμνηστικά. Το ίδιο και ο κ. Β. Τσιατούρας με τον ομόλογό του.

Σας παραθέτω φωτογραφίες που τράβηξε η στήλη, από το γεγονός της συνάντησης σε Σερραϊκό έδαφος και καταλήγω με τη σημείωση, πως τα δώρα που αντάλλαξαν οι δύο αντιπροσωπείες, ήταν πολύ όμορφα, λαμπερά και «κυμπάρικα». Ενθύμια, αντάξια της σημασίας της συνεργασίας που είχαν.



Τρίτη 8 Απριλίου 2008

ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΡΟΥΠΕΛ

Πάντα είναι συγκινητική η τελετή που γίνεται κάθε χρόνο στο Ρούπελ, στη μνήμη των 126 στρατιωτών που έπεσαν υπέρ πατρίδος, υπερασπιζόμενοι (τελευταίοι αυτοί από όλους τους Έλληνες) τη χώρα, από την προέλαση των Γερμανών του Χίτλερ.
• Φέτος, δεν περίμενα τον κόσμο που είδα. Θέλετε η επίμονη βροχή, θέλετε το κρύο και ο αέρας που η έντασή τους ήταν παράταιρη με την εποχή, με έκαναν να υπολογίσω λάθος.
Παρά λοιπόν την κακοκαιρία, αλλά και το γεγονός πως ο εκπροσωπήσας την Κυβέρνηση Υπουργός Γεωργίας Αλέξανδρος Κοντός, συνοδευόμενος από τον τ. Υπουργό Αχιλλέα Καραμανλή άργησαν πάνω από μισή ώρα να εμφανιστούν στον τόπο της τελετής,
• δεν ήταν μόνο το άγημα, οι τσολιάδες, οι Δήμαρχοι, οι Μακεδονομάχοι, οι παλιοί πολεμιστές, ακόμη και οι επιζώντες της μάχης του Ρούπελ, που ήταν στις θέσεις τους.
• Ήταν κι ο κόσμος. Με ομπρέλες, μπόλικη υπομονή, και φυσικά ανθεκτικότητα στα νάζια του καιρού, απέτισε φόρο τιμής με τον δέοντα σεβασμό, στη θυσία των στρατιωτών του άπαρτου Οχυρού, που ακόμη και σήμερα, προκαλεί δέος στους επισκέπτες των υπόγειων στοών και θαλάμων του.
Μου άρεσε πολύ η ηχητική συνοδεία, του συγκινητικού χρονικού που εκφώνησε με σταθερή φωνή ο Ταξίαρχος Αθανάσιος Τσιτσιφύλας, από πυρά αληθινών κανονιών και πολυβόλων.
Έτρεμε το έδαφος από τις βολές και τις ριπές και οι παρευρισκόμενοι, παίρναμε μια γεύση από τους ήχους μιάς αληθινής μάχης, τρομάζοντας κάθε φορά που ακουγόταν το κανόνι, και ψάχνοντας το σημείο βολής του.

  Ο Υπ. Α. Κοντός και ο Ταξίαρχος Α. Τσιτσιφύλας, με τους επιζώντες της
μάχης του Ρούπελ.

Άψογα ήταν όλα φέτος. Ο τελετάρχης, και συγγραφέας δύο εξαιρετικών βιβλίων για το Ρούπελ, Ταγματάρχης πεζικού Ηλίας Κοτρίδης επέβλεψε με επιτυχία τη ροή του προγράμματος της τελετής, στην οποία πρωταγωνίστησαν, οι αληθινοί μαχητές και ήρωες της Μάχης του Ρούπελ.
• Οι επιζώντες στρατιώτες και αξιωματικοί, που στις 10 Απριλίου του 1941, έδωσαν τη μάχη τους στο Οχυρό, χωρίς όμως να αποφύγουν να δούν συμπολεμιστές τους να σκοτώνονται από τα Γερμανικά πυρά, αλλά και τη χώρα τους να κατακτάται.
• Φέτος ήταν τρείς από αυτούς παρόντες. 90/χρονοι και πλέον, υποβασταζόμενοι, κατέθεσαν το δάφνινο στεφάνι και το δάκρυ τους στους συμπολεμιστές τους, στην κορυφή του λόφου, στη ρίζα του μνημείου, με τα ονόματα των νεκρών.
• Ο Φώτης Ζαχαριάδης Διοικητής Λόχου «Μολών Λαβέ» με τον οποίο είχα τη χαρά να κάνω στο παρελθόν μία σημαντική συνέντευξη, ο Λοχίας Θεόδωρος Γιαννακίδης και ο στρατιώτης Σεραφείμ Καραβασίλης, συγκινήθηκαν και συγκίνησαν, και δικαίως τιμήθηκαν για μία ακόμη φορά, παραλαμβάνοντας ενθύμια από τον Υπουργό.

• Θα πρέπει να το θυμόμαστε. Το Οχυρό Ρούπελ δεν κατακτήθηκε ποτέ. Όταν οι Έλληνες στρατιώτες του αποχώρησαν, οι Γερμανοί τους απέδωσαν τιμές.
• Ο Φώτης Ζαχαριάδης, μου έκανε την εξής σεμνή δήλωση μετά τη φετινή τελετή μνήμης: «Είμαι περήφανος που οι μάχες που δώσαμε σ` αυτά τα Οχυρά, μας έκαναν να φτάσουμε τους ήρωες Έλληνες στρατιώτες που πολέμησαν στην Αλβανία».

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

ΔΥΟ ΣΕΡΡΑΙΚΟΙ ΔΗΜΟΙ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

• Το πρώτο Δημοτικό πρόγραμμα ανακύκλωσης υλικών, με διαλογή από το σπίτι ακόμη του καταναλωτή, ξεκινάει στο νομό μας.
Πρωτοπόροι, οι Δήμοι Εμμ. Παπά και Στρυμόνα, που ήδη προμηθεύτηκαν το κατάλληλο απορριμματοφόρο και θα προχωρήσουν στην πρώτη αποκομιδή ανακυκλώσιμων υλικών στις 15 Απριλίου.
• Η συνεργασία τους με Ελληνική Εταιρία Αξιοποίησης –Ανακύκλωσης, είχε ως αποτέλεσμα να τους δωρηθεί το ολοκαίνουριο όχημα, 150 κάδοι συγκέντρωσης ανακυκλώσιμων υλικών και φυσικά οι ανάλογες ειδικές σακούλες οικιακής χρήσης, που θα διανεμηθούν στα σπίτια 8 χωριών των δύο Δήμων, που πρώτα, θα εφαρμόσουν το πρόγραμμα.
• Η ενημέρωση, με έξοδα της Εταιρίας, έχει ήδη ξεκινήσει και με πρωτοβουλία των Δημάρχων Βασίλη Τσικέ και Βασίλη Κετσετζή, θα «απλωθεί» πέρα από τα σπίτια των χωριών και στα Σχολεία, τους Συλλόγους και τα ΚΑΠΗ, ώστε η προσπάθεια να γίνει συνήθεια και τελικά τρόπος ζωής για όλους.

  Ο Β. Τσικές μπροστά στο ολοκαίνουριο απορριμματοφόρο
ανακυκλώσιμων υλικών



• Ο Δήμαρχος Εμμ. Παπά Βασίλης Τσικές, υπολογίζει πως η μείωση των σκουπιδιών που καταλήγει στις χωματερές, θα φτάσει έως και το 40%, εάν οι κάτοικοι υιοθετήσουν και εφαρμόσουν σωστά το σύστημα.
• Οι δύο Δήμοι, υποχρεούνται μόνο να μεταφέρουν τα συγκεντρωμένα υλικά με δικά τους έξοδα, στη Νεοχωρούδα Θεσσαλονίκης, όπου και το Κέντρο ανακύκλωσης της Εταιρίας.
• Ο κ. Τσικές σωστά επισημαίνει πως δεν θα ήταν άσχημο, να επιδιωχθεί είτε οι Δήμοι είτε η Νομαρχία, να δημιουργήσουν ένα ΚΔΑΥ (Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών) εντός νομού Σερρών, ώστε να μειωθούν τα έξοδα μεταφοράς και να περιοριστεί το κόστος για τους Δήμους.
• Όπως και νάχει, η πρωτοβουλία Τσικέ – Κετσετζή είναι άριστη και επαινετή. Ανοίγουν ένα δρόμο που οδηγεί στη σωστή κατεύθυνση, αναφορικά με την καθημερινή μας στάση απέναντι σε θέματα διαχείρισης απορριμμάτων, προστασίας περιβάλλοντος και φυσικών πόρων.
• Τα υλικά που θα συγκεντρώνονται σε χωριστές σακούλες από τους κατοίκους πριν παραληφθούν από το ειδικό απορριμματοφόρο, είναι το αλουμίνιο, ο λευκοσίδηρος, το χαρτί, το γυαλί και το πλαστικό.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ! λέμε για την περίπτωση, και θα περιμένουμε ενημέρωση επί των αποτελεσμάτων.
• Σημειώνω μόνο, πως αυτό που πανηγυρίζουμε εδώ στις Σέρρες ως πρωτοπορία το 2008, είναι ήδη τρόπος καθημερινής πρακτικής, για κατοίκους άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων (μικρών και μεγάλων), εδώ και δεκαετίες.
• Η στήλη εύχεται καλή επιτυχία και γρήγορη διεύρυνση του προγράμματος, σε όλους τουw Δήμους του νομού Σερρών.

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

ΤΙΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΕΡΡΑΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

• Ήταν μία πολύ όμορφη και ζεστή βραδιά, ανάμεσα σε συντοπίτες που ζουν στη Θεσσαλονίκη και δραστηριοποιούνται μέσα από την Ομοσπονδία Σερραϊκών Συλλόγων της συμπρωτεύουσας.
• Η φιλόξενη αίθουσα του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Θεσσαλονίκης, γέμισε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, από Σερραίους της Θεσσαλονίκης, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ομοσπονδίας σε μία συνεστίαση λίγο πριν τη λήξη της θητείας του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου.
• Γράφω αυτό το σημείωμα (με δυσκολία είναι αλήθεια, μια και με αφορά), για να ανταποδώσω το «ευχαριστώ» της Ομοσπονδίας, και την πρωτοβουλία της να με τιμήσει «για την πολύχρονη αρωγή και βοήθεια, στην προβολή και ανάδειξη του έργου» της, όπως ανέφερε στο κείμενο της ομόφωνης απόφασης του Δ.Σ. της.
• Για να μην λέω τώρα πολλά για τα συναισθήματά μου, θα παραθέσω στη συνέχεια την αντιφώνησή μου στα πολύ όμορφα λόγια που είπε για μένα ο δημιουργικός, μαχητικός, με χιούμορ και λαμπερά νεανική δύναμη σκέψης Γιώργος Κοκόζηλας, εκ Νιγρίτας, που εκτός από Πρόεδρος, είναι και η ψυχή της Ομοσπονδίας.
• Πρέπει όμως νωρίτερα, να συγχαρώ για την εργατικότητα, την ευγένεια και την απεριόριστη διάθεση προσφοράς μέσω της Ομοσπονδίας, ανάμεσα σε πολλούς άλλους, ιδιαίτερα τους Γιάννη Νούλη, Παρασκευά Σοφιδιώτη, Αλέκο Τσελεμπή, Μαρία Θειώκα, Δημήτρη Σαμαρά, Τζούλια Βλασκίδου, Τούλα Μουτσίδου, Βασιλική Σπάση, Γερακίνα Καραγιαννίδου και Χρύσα Νάκου, που τιμούν πραγματικά την εκλογή τους στο Δ.Σ.
• Όλοι τους άξιοι και δημιουργικοί συντοπίτες μας, που ζουν και εργάζονται στη Θεσσαλονίκη και τιμούν την καταγωγή τους.


 Από αριστερά: Ι. Νούλης, Α. Παπαφωτίου, Γ. Κοκόζηλας.


• Πολύ όμορφη η πλακέτα που μου έδωσαν και θερμά τα λόγια τους. Από τις Σέρρες, παρόντες στη συνεστίαση, ο Αντινομάρχης Πολιτισμού Βασίλης Κοσλίδης, ο Νομαρχιακός Σύμβουλος Θωμάς Σιαμπίρης και ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της Νομαρχίας Σερρών Γρηγόρης Θωματίκος.

• Στους 23 Προέδρους των ισάριθμων Σωματείων -μελών της Ομοσπονδίας, δωρίστηκε το εξαιρετικό βιβλίο του Νίκου Πασχαλούδη «Δημοτικά Τραγούδια Νιγρίτας -Βισαλτίας», ενώ η βραδιά έκλεισε με πολύ χορό και ρομαντικά τραγούδια εποχής.

• Το εγκάρδιο ευχαριστώ μου για την τιμή που μου έκαναν, το εξέφρασα λέγοντας: «Αγαπητέ Πρόεδρε και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας. Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα να παραλαμβάνω αυτή την πλακέτα και σας ευχαριστώ πολύ.
• Σας γνώρισα μέσα από τις πολυεπίπεδες δράσεις σας και σας εκτίμησα για την ενεργητικότητα, αλλά και την αγάπη σας για τον τόπο από όπου όλοι μας καταγόμαστε.
• Ο εθελοντισμός, είναι πιστεύω η κορυφαία έκφραση αγάπης και σεβασμού προς τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο. Τον υπηρετείτε πιστά μέσα από την Ομοσπονδία και τους Συλλόγους μέλη της. Σας αξίζουν πολλοί έπαινοι γι` αυτό.
• Η Ομοσπονδία, είναι η οικογένεια και η ομπρέλα των μελών της. Αλλά αυτά είναι σχήματα. Οι άνθρωποι είναι που δίνουν στις λέξεις περιεχόμενο. Και η Ομοσπονδία, έχει πολύ και καλό ανθρώπινο υλικό.
• Είμαι πολύ χαρούμενη που με καλέσατε σήμερα εδώ και συγκινημένη από τα καλά σας λόγια. Ιδιαίτερη είναι πάντοτε η τιμή όταν προέρχεται από συντοπίτες. Προκαλεί πολύ δυνατά συναισθήματα.
• Κύριε Πρόεδρε. Κέρδισα κι εγώ από την κάθε φορά άψογη συνεργασία μας. Διότι είναι ψυχικά και ηθικά «κερδοφόρο» το να προσφέρει κάποιος χωρίς υλικό αντάλλαγμα στον τόπο του, μαζί με ανθρώπους δημιουργικούς και ανήσυχους όπως όλοι εσείς.
• Σας εύχομαι καλή δύναμη στο από δω και πέρα έργο σας, και δηλώνω φυσικά παρούσα όποτε με χρειαστείτε. Σας ευχαριστώ και πάλι για την τιμή».

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Η ΔΕΗ "ΦΥΤΕΥΕΙ"... ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΛΩΝΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ!

• Και πάνω που λέγαμε πώς θα ομορφύνει ο δρόμος για τον Κουλά, πέρασα προχθές από κει και έπεσα όχι μόνο πάνω σε δεκάδες κομμένα έλατα και κέδρους, αλλά και στα νέα «αριστουργήματα» αισθητικής που κότσαρε η ΔΕΗ, στη δεξιά μεριά του δρόμου!
• Μα καλά! Πέρασε ο πολιτισμός και η τεχνολογία και δεν μας ακούμπησε; Δεν θα μας αγγίξει τελικά ποτέ;
• Δεν γνωρίζω τι επέβαλε την απόφαση να κοπούν λέει 55(!!) κατάγερα δέντρα και στη θέση τους να «φυτευθούν» ξύλινες πισσαρισμένες πανύψηλες κολώνες με τριπλό καλώδιο,
• αλλά σίγουρα όχι η λογική. Ίσως η ευκολία (;), αλλά και πάλι χλωμό το βρίσκω.
• Διότι στην εποχή των οπτικών ινών και των πολυδαίδαλων δικτύων κοινής ωφέλειας που έχουμε κάτω από τα πόδια μας, είναι αδιανόητο η ΔΕΗ Σερρών να εγκαθιστά εναέριες δικτυώσεις και μάλιστα με τρόπο αισθητικά προσβλητικό για ένα μέρος που αποτελεί την τουριστική προοπτική της πόλης.



Η ΔΕΗ συνεισφέρει στην τουριστική ανάπτυξη της Κοιλάδας, πυκνώνοντας το «δάσος» των πυλώνων της!!



• Οι απαιτήσεις σε ρεύμα προφανώς αυξάνουν στην περιοχή, λόγω ανοικοδόμησης. Όμως κύριοι της ΔΕΗ, σίγουρα έχετε ακούσει και φυσικά τοποθετήσει υπογειωμένα δίκτυα.
Τι συνέβη στο δρόμο για Κουλά και Χρυσοπηγή; Είχατε στοκ από κολώνες και είπατε να τις ξεφορτωθείτε;
• Θεωρώ ότι οι εγκαταστάσεις που έγιναν εκεί είναι προσβλητικές και υποβαθμιστικές και απορώ πώς ο Δήμαρχος και οι Δημοτικοί μας Σύμβουλοι δεν μερίμνησαν γι` αυτό.
Απορώ επίσης πώς οι έχοντες εκεί από ακριβές κατοικίες μέχρι νεόδμητα ξενοδοχεία 5 αστέρων, δέχτηκαν το αποτέλεσμα και δεν ξεσηκώθηκαν.
Να ξηλωθούν το συντομότερο τα ντερέκια και να γίνουν όλα όπως πρέπει. Για την ασφάλεια των πολιτών, του περιβάλλοντος και της πόλης, αλλά και την διαφύλαξη της ομορφιάς της περιοχής.
• Κύριε Μανώλη Εμμανουηλίδη, ως Διευθυντής της ΔΕΗ Σερρών, νομίζω πως οφείλετε εξηγήσεις στους πολίτες για τις «καλλιτεχνίες» της Επιχείρησης εκεί.
• Το ίδιο και ο Δήμαρχος Γιάννης Βλάχος και οι επικεφαλής συνδυασμών του Δημοτικού μας Συμβουλίου.
Και γι` αυτά πρέπει να ξεσηκωνόμαστε αγαπητοί μου!