ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. ΜΟΝΗ ΑΚΡΙΤΟΧΩΡΙΟΥ ΣΕΡΡΩΝ.

• Εντυπωσιάστηκα, διαβάζοντας στο ένθετο (Science) του Πασχαλινού ΒΗΜΑτος, το θέμα (που ήταν μάλιστα και πρωτοσέλιδο) του συναδέλφου Άρη Γαλδαδά, για το νέο Ναό που ξεκίνησε πριν ενάμισι περίπου χρόνο να χτίζεται με μοναδικό τρόπο, στη Μονή Προδρόμου του Ακριτοχωρίου Σερρών.
• Με τίτλο: «Βυζαντινά θεμέλια στον 21ο αιώνα» και υπότιτλο: «Μαθήματα αρχιτεκτονικής από το Βυζάντιο», ο δημοσιογράφος, κάνει μία αναλυτική παρουσίαση του αρχιτεκτονήματος, ενός δηλαδή Ναού χωρητικότητας 1000 ανθρώπων, που οικοδομείται με την τεχνογνωσία του Αγίου Όρους και τη Βυζαντινή τεχνική.

Ο Ναός και στο βάθος η λίμνη Κερκίνη (φωτό ΒΗΜΑ)

• Κι αν αυτά τα τελευταία δεν λένε και πολλά στους μη ειδικούς στις κατασκευές κτιρίων, αρκεί κανείς να διαβάσει το θέμα, για να καταλάβει πως πρόκειται για κάτι εντυπωσιακά μοναδικό, τόσο από πλευράς Μηχανικής και Αρχιτεκτονικής, όσο και καλλιτεχνικής.

Ο ναός όπως θα είναι όταν ολοκληρωθεί. Η κάθε πλευρά του θα είναι
διαφορετική εξωτερικά και σε αρμονία με τις ανάγκες του (φωτό ΒΗΜΑ).

• Χωρίς θεμέλια και υπόγεια, χωρίς χρήση μπετόν, χωρίς λαμπρά σκαλοπάτια στην είσοδό του, ο Ναός θα μοιάζει να «φυτρώνει» από το έδαφος, από το οποίο και «γεννιέται»!
• Γιατί τα υλικά του, -όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα-, με βάση έναν χρυσό κανόνα της αρχιτεκτονικής θα είναι από αυτά που βρίσκονται εκεί γύρω, όσο γίνεται πιο κοντά. Ακόμη και τα μάρμαρα, έρχονται από μέρη μέσα από το νομό Σερρών.
• Ασήκωτες πέτρες ακραίας σκληρότητας, έρχονται από το Μπέλες, για να γίνουν κομμάτια του ναού. Ακόμη και παλιές ράγες τραίνων που βρέθηκαν πεταμένες στο βουνό, βρήκαν τη θέση τους μέσα στην ενισχυμένη τοιχοποιία, για να προστατεύσουν το οικοδόμημα από τους σεισμούς.
• Όλα, «συναρμολογημένα» με την τέχνη των Βυζαντινών, που είχαν για κριτήριο τη λειτουργικότητα του κτίσματος και απαράβατη αρχή τον σεβασμό στα χρησιμοποιούμενα υλικά.

Και οι ράγες, βρήκαν τη θέση τους (φωτό ΒΗΜΑ)

• Αντιγράφω από το εκτεταμένο δημοσίευμα, τα ονόματα των πρωτεργατών αυτού του έργου, που πριν ακόμη τελειώσει, μπορεί και εντυπωσιάζει. Όπως και το όραμα αυτών που το ξεκίνησαν.
• «Το Ιερό Ησυχαστήριο –λέει η εφημερίδα- , που άρχισε να χτίζεται στη σημερινή θέση του το 1981 και σήμερα είναι σε πλήρη λειτουργία με 35 μοναχές, υπάγεται στην αγιορείτικη Μονή Ξενοφώντος. Ο πατήρ Σεραφείμ, μοναχός της αγιορείτικης αυτής μονής, συχνά πλέον βρίσκεται στον δρόμο από το Άγιον Όρος προς το Ακριτοχώρι Σερρών, και δίνει επί τόπου τη γνώμη του σε σχέση με τη θρησκευτικά ορθή εμφάνιση των διαφόρων στοιχείων του ναού, αφού εκείνος άλλωστε οραματίστηκε το σχέδιο και την τελική μορφή του.
• » σε αυτή την ατελείωτη περιπέτεια υπήρχε από την αρχή η καθοδήγηση και συμπαράσταση του Αρχιμανδρίτη Αλεξίου, καθηγουμένου της αγιορείτικης Ιεράς Μονής Ξενοφώντος, η ακάματη συμβολή των μοναζουσών αδελφών στο Ιερό Ησυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου και της γερόντισσας Ιακώβης.
• »Ξεκίνησαν οι τρεις τους. Ο ιερομόναχος πατήρ Σεραφείμ Ξενοφοντινός, ο χημικός μηχανικός Γιάννης Γκίλης και ο πολιτικός μηχανικός ΤΕ Γιάννης Μεϊχανετζόγλου. Κοντά τους ακούραστη και μια μοναχή, πεπειραμένη στις κατασκευές, πρωτεργάτρια στο κτίσιμο του μοναστηριακού συγκροτήματος
»Προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι αυθεντικό και όχι έναν καθεδρικό ναό, είπαν».