Στις Σέρρες, το προπύργιο της Καραμανλικής Δεξιάς, οι εκλογές της 18ης Οκτωβρίου του 1981 ήταν κάτι σαν την πύλη για την Κόλαση. Οι ιστορίες για τα κονσερβοκούτια πήγαιναν κι ερχόταν στα πηγαδάκια των καφενείων και στις παρέες της Πλατείας, και ο τρόμος του "θα μας πάρουν και τα σπίτια μας" καλλιεργούνταν συστηματικά και μεθοδικά.
..................
Πρωτοετής φοιτήτρια ήμουν, που γύρισε στην πόλη της για να ψηφίσει. Η Νομαρχιακή του ΠΑΣΟΚ στο οποίο ανήκα από μαθήτρια, μου ζήτησε να βοηθήσω. "Θα πάς εκλογική αντιπρόσωπος στο Τμήμα τάδε?" - "Ναι".
Ηταν μιά ισόγεια αίθουσα σε ένα από τα παλιότερα δημόσια κτίρια των Σερρών, στις παρυφές της πόλης. Εξω από την πόρτα ένας νεαρός οπλισμένος φαντάρος, και μέσα οι γνωστοί. Ο δικαστικός, η εφορευτική κι εμείς οι εκλογικοί αντιπρόσωποι, με τις αυτοκόλλητες κομματικές κονκάρδες στο πανωφόρι.
.....................
Δεν μιλούσε κανείς σε κανέναν. Το κλίμα των ημερών επέβαλλε να επιβλέπει ο ένας τον άλλον κι όχι να πιάνει φιλίες.
Ο κόσμος έφτανε πυκνός. Από το πρωί ως το βραδάκι, δεν ησύχασε η κίνηση. Ψηφοφόροι σιωπηλοί και ήρεμοι. Και γρήγοροι πίσω από το παραβάν. Ερχόταν ξέροντας τί θα ρίξουν στην κάλπη.
Το 1981 δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα. Τα νέα της καταμέτρησης από κάθε εκλογικό τμήμα, πήγαιναν πριν το επίσημο τηλεγράφημα, με άνθρωπο στα Γραφεία της Νομαρχιακής κι από εκεί τηλεφωνικά ενημερωνόταν τα κεντρικά. Για να σχηματιστεί νωρίτερα εικόνα.
Αυτός που ερχόταν να πάρει στοιχεία από το κάθε εκλογικό Τμήμα, έφερνε τα νέα και στον αντιπρόσωπο.
....................
"Προηγούμαστε?" ακούω ψυθιριστή τη φωνή του φαντάρου επιστρέφοντας στην αίθουσα για τη συνέχεια της καταμέτρησης.
Δεν χρειαζόταν να μαντέψω τί αγωνιούσε να μάθει. Ρωτούσε εμένα, που η κονκάρδα στο πέτο μου ήταν εμφανής.
"Ναι" είπα.
"Στην Αθήνα γίνεται χαμός. Απ' τους Άγιους Ανάργυρους ως την Ομόνοια βγήκε ο κόσμος στους δρόμους".
"Πού το ξέρεις" ρωτώ με λαχτάρα και δυσπιστία μαζί, για να πάρω απάντηση με νεύμα συνομωτικό.
Απαγορευόταν, αλλά ποιός το σκεφτόταν? Το τραντζιστοράκι, συντονισμένο χαμηλόφωνα στο μοναδικό ραδιόφωνο της χώρας, ήταν εκεί. Στο πεζούλι του παράθυρου, μπροστά στο οποίο φύλαγε ο 25χρονος στρατιώτης.
Το άκουγε, πώς να πιστέψει το -μέχρι τότε- "όργανο της προπαγάνδας", ήθελε επιβεβαίωση.
"Ναι, ναι. Αλλαγή"!!
...................
Εκείνο το βράδυ, οι δρόμοι των Σερρών δεν άδειασαν από κόσμο. Νέοι, σημαίες πράσινες, ένας ήλιος μεταμεσονύκτιος, τραγούδια και συνθήματα. Ένα ατελείωτο γλέντι ανακούφισης κι ελπίδας ήταν. Ποιά κούραση?
Μόνο οι δεξιοί είχαν μανταλωθεί στα σπίτια τους. Είχαν τον φόβο που καλλιεργούσαν στους άλλους .
Πρέπει να κάναν καμιά βδομάδα να ξεμυτίσουν.... για να γίνουν ο περίγελως των Καφενείων.
.....................
Δεν μπόρεσα ν'αντισταθώ στις μνήμες. Αυτή η εκλογική Κυριακή, μου θυμίζει μέρες του '81. Μέρες Αλλαγής.
............
Για την Ιστορία. Το 1981 ήταν η μοναδική εκλογική αναμέτρηση, που η ΝΔ δεν πλειοψήφισε στο νομό Σερρών.
Τα αποτελέσματα: ΠΑ.ΣΟ.Κ. 45,3%, Ν.Δ. 44,06%
Α.Π.
..................
Πρωτοετής φοιτήτρια ήμουν, που γύρισε στην πόλη της για να ψηφίσει. Η Νομαρχιακή του ΠΑΣΟΚ στο οποίο ανήκα από μαθήτρια, μου ζήτησε να βοηθήσω. "Θα πάς εκλογική αντιπρόσωπος στο Τμήμα τάδε?" - "Ναι".
Ηταν μιά ισόγεια αίθουσα σε ένα από τα παλιότερα δημόσια κτίρια των Σερρών, στις παρυφές της πόλης. Εξω από την πόρτα ένας νεαρός οπλισμένος φαντάρος, και μέσα οι γνωστοί. Ο δικαστικός, η εφορευτική κι εμείς οι εκλογικοί αντιπρόσωποι, με τις αυτοκόλλητες κομματικές κονκάρδες στο πανωφόρι.
.....................
Δεν μιλούσε κανείς σε κανέναν. Το κλίμα των ημερών επέβαλλε να επιβλέπει ο ένας τον άλλον κι όχι να πιάνει φιλίες.
Ο κόσμος έφτανε πυκνός. Από το πρωί ως το βραδάκι, δεν ησύχασε η κίνηση. Ψηφοφόροι σιωπηλοί και ήρεμοι. Και γρήγοροι πίσω από το παραβάν. Ερχόταν ξέροντας τί θα ρίξουν στην κάλπη.
Το 1981 δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα. Τα νέα της καταμέτρησης από κάθε εκλογικό τμήμα, πήγαιναν πριν το επίσημο τηλεγράφημα, με άνθρωπο στα Γραφεία της Νομαρχιακής κι από εκεί τηλεφωνικά ενημερωνόταν τα κεντρικά. Για να σχηματιστεί νωρίτερα εικόνα.
Αυτός που ερχόταν να πάρει στοιχεία από το κάθε εκλογικό Τμήμα, έφερνε τα νέα και στον αντιπρόσωπο.
....................
"Προηγούμαστε?" ακούω ψυθιριστή τη φωνή του φαντάρου επιστρέφοντας στην αίθουσα για τη συνέχεια της καταμέτρησης.
Δεν χρειαζόταν να μαντέψω τί αγωνιούσε να μάθει. Ρωτούσε εμένα, που η κονκάρδα στο πέτο μου ήταν εμφανής.
"Ναι" είπα.
"Στην Αθήνα γίνεται χαμός. Απ' τους Άγιους Ανάργυρους ως την Ομόνοια βγήκε ο κόσμος στους δρόμους".
"Πού το ξέρεις" ρωτώ με λαχτάρα και δυσπιστία μαζί, για να πάρω απάντηση με νεύμα συνομωτικό.
Απαγορευόταν, αλλά ποιός το σκεφτόταν? Το τραντζιστοράκι, συντονισμένο χαμηλόφωνα στο μοναδικό ραδιόφωνο της χώρας, ήταν εκεί. Στο πεζούλι του παράθυρου, μπροστά στο οποίο φύλαγε ο 25χρονος στρατιώτης.
Το άκουγε, πώς να πιστέψει το -μέχρι τότε- "όργανο της προπαγάνδας", ήθελε επιβεβαίωση.
"Ναι, ναι. Αλλαγή"!!
...................
Εκείνο το βράδυ, οι δρόμοι των Σερρών δεν άδειασαν από κόσμο. Νέοι, σημαίες πράσινες, ένας ήλιος μεταμεσονύκτιος, τραγούδια και συνθήματα. Ένα ατελείωτο γλέντι ανακούφισης κι ελπίδας ήταν. Ποιά κούραση?
Μόνο οι δεξιοί είχαν μανταλωθεί στα σπίτια τους. Είχαν τον φόβο που καλλιεργούσαν στους άλλους .
Πρέπει να κάναν καμιά βδομάδα να ξεμυτίσουν.... για να γίνουν ο περίγελως των Καφενείων.
.....................
Δεν μπόρεσα ν'αντισταθώ στις μνήμες. Αυτή η εκλογική Κυριακή, μου θυμίζει μέρες του '81. Μέρες Αλλαγής.............
Για την Ιστορία. Το 1981 ήταν η μοναδική εκλογική αναμέτρηση, που η ΝΔ δεν πλειοψήφισε στο νομό Σερρών.
Τα αποτελέσματα: ΠΑ.ΣΟ.Κ. 45,3%, Ν.Δ. 44,06%
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου