• Αλλά είναι γκρίνια οι διαπιστώσεις; Οι επιβεβαιώσεις δηλαδή συγκεκριμένων γεγονότων με προσωπική παρατήρηση;
• Όπου και να γυρίσεις στην Ελλάδα, το βλέπεις. Το αστικό πράσινο είναι αμελητέο, «φυματικό», τυχαίο ή (συχνότερα), ανύπαρκτο.
• Και πας στο εξωτερικό, και από το αεροπλάνο ακόμη, ψάχνεις να καταλάβεις πού στο καλό ανάμεσα στα πάρκα και τα δέντρα, είναι οι γειτονιές της πρωτεύουσας, είτε αυτή λέγεται Παρίσι, είτε Στοκχόλμη, Μόσχα, Βερολίνο, Λονδίνο (φωτό κάτω), ακόμη ακόμη Σόφια και Τίραννα (για να μείνουμε στην Ευρώπη)!!!
• Και πετάς πάνω από την Αθήνα και …όλα είναι αλλιώς! Κατάλευκη η πρωτεύουσά μας! Όχι από τα μνημεία από μάρμαρο Πεντέλης (πού να τα ξεχωρίσεις αυτά τα «πνιγμένα»), αλλά από το συνεχόμενο σαν συμπαγές μπετόν (φωτό κάτω) που «αστραποβολάει» κάτω από τον αττικό ήλιο (όταν φυσικά φυσάει αεράκι και το νέφος μετατοπίζεται)!
• Ξεχωρίζουμε για το μπετόν μας, σε όλη την Ευρώπη! Το αγαπάμε πολύ και το δείχνουμε!
• Δείχνουμε βέβαια στους τουρίστες και τον «Εθνικό (πρώην Βασιλικό) Κήπο»! Αυτόν που η Αμαλία έκανε δίπλα στο τότε παλάτι (σημερινή Βουλή), για να μιμηθεί τα κλέη των άλλων Βασιλέων της γηραιάς και να δείχνει κι αυτή στους γαλαζοαίματους συγγενείς και καλεσμένους της, πως «Να! Έχουμε κι εμείς βασιλικά ανάκτορα» (…»εδώ που μας φέρατε να στραπατσαρίσουμε τα νιάτα και την αρχοντιά μας, μην χ…ω»)!
• Είναι ο μόνος οργανωμένος (πάντα βέβαια κατά την τρέχουσα ελληνική σημασία της λέξης) χώρος πρασίνου στο κέντρο της μεγαλούπολης των 5 εκατομμυρίων κατοίκων (φωτό κατω).
• Ευτυχώς δηλαδή που μεγαλοπιάνονταν η Αμαλία και έμεινε κάτι χρήσιμο στην πόλη!
• Ελάχιστο βέβαια και ασύγκριτο με το απέραντο και καταπράσινο Χάιντ Πάρκ του Λονδίνου για παράδειγμα ή το Γκόργκι της Μόσχας ή το παρκ ντε λα Σιουταντέλα της Βαρκελώνης ή το Vondelpark του Άμστερνταμ ή…. (τελειωμό δεν έχουν)!!!
• Γι` αυτό και οι τουρίστες δεν πολυεντυπωσιάζονται και δεν τον περπατάνε. Πάνε Ταβέρνες, που έχουμε πολλές!
• Είπα για γκρίνια στην αρχή. Αλλά πάλι γυρνώ στις (ερωτηματικές) διαπιστώσεις.
• Γιατί άραγε στη χώρα μας, ούτε στις μικρές πόλεις όπως οι Σέρρες (φωτό κάτω) δεν δώσαμε την ευκαιρία να γίνουν …αλλιώς;
• Ανεβαίνει κανείς στον Κουλά και τρέχει το μάτι του στην πόλη μας των (μόλις) 80 χιλιάδων κατοίκων και βλέπει μια μάζα από τσιμέντο να απλώνεται και να απλώνεται και με απληστία να καταπίνει την γύρω πρασινάδα (η αχόρταγη)!!
• Κατ` εικόνα και καθ` ομοίωσιν της πρωτεύουσας όλα! Όμως της δικιάς μας της άρρωστης, όχι των άλλων κρατών!
• Την κρίσιμη στιγμή, εξέλιπε η καλλιέργεια και το όραμα και συμπορευθήκαμε στη δικτατορία της αρπαχτής, που μας φυλάκισε στο τσιμέντο. Την πατήσαμε!
(φωτό: Α.Π-Καθρέφτης + airphotos.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου