Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Η ΚΟΥΡΑΣΗ-ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΑΦΙΟΥ

Όποιος δεν έπιασε τσάπα κι όποιος δεν φύτεψε χωράφι, δεν μπορεί να καταλάβει πώς στο καλό γίνεται να ξεκουράζεσαι ..στάζοντας κάματο!! 


Δέκα ώρες. 
Σκάλισα και λίπανα τις 300ες νεαρές μου Αρώνιες, που τις έκανα φιλενάδες και τις μιλούσα και τις κανάκευα καθώς τις τάιζα καλούδια θρεπτικά της φύσης, τις ξαλάφρωνα από ζιζάνια και περιττά, και τις καλόθετα τα κορδελάκια τους για να μην τις χάνω αύριο μέσα στις αφηνιασμένες πρασινάδες της Άνοιξης... 




Λάσπη και πονεμένα απ' την πάλη δάχτυλα, αλλά εκείνο το νερό που ήπια, κι εκείνο το ψωμί που έφαγα στα αναπαύματα, δεν έχουν ταίρι σε δροσιά και γλύκα... Ειρήνης έργα. Φύσης αμοιβή.




Επειδή είναι βαριές οι μέρες, βαριές και οι ψυχές μας από βάσανα ατελείωτα αθώων ανθρώπων και αγωνίες κυνηγημένων.., τη ζωή μας, να την αγαπάμε και να την κουράζουμε. Να την τρέχουμε και να την λαχανιάζουμε. Προπονημένη να την κρατάμε και απαιτητική. 
Για να παίρνουμε εύκολα, μεγάλες και θεραπευτικές ανάσες! ... 


Αύριο, πάλι στο χωράφι! 

Α.Π.emoticon grin

Δεν υπάρχουν σχόλια: