Δύο τρείς παρατηρήσεις- απόψεις μου για το ψηφιδωτό του Τάφου της Αμφίπολης. Donc. A mon avis: α11
1). Η ζωηρότητα των χρωμάτων στις ψηφίδες- βότσαλα μετά από 2.300 (!!) χρόνια και το ανέπαφο της κατασκευής υποδηλώνουν πως το δάπεδο αυτό, δεν κατασκευάστηκε για να "πατιέται", ούτε και πατήθηκε πολλές φορές πριν προσχωθεί (αμέσως μετά την ολοκλήρωσή του).
2). Η μοναδικότητά του δεν έγκειται μόνο στα εικαστικά χαρακτηριστικά του και το μέγεθός του, αλλά και στο οτι ο σχεδιαστής και κατασκευαστής του Τάφου επέλεξε να το τοποθετήσει στο πάτωμα(!!). [Πρόκειται για Θεούς. Ο Ερμής μάλιστα στους 12 κύριους. Πόσο ήταν άραγε ευσεβές, να τους ...πατούν??].
3). Ο Ερμής, που απεικονίζεται με πέτασο (καπέλο) και χλαμύδα στερεωμένη με πόρπη πάνω στον δεξί του ώμο [φορεσιά εφήβου], κρατάει το Κηρύκειο με το αριστερό του χέρι (στην παράσταση του βασιλικού τάφου της Βεργίνας και στη Ζωφόρο του Παρθενώνα, το κρατάει στο δεξί).
4). Η συνήθης απεικόνιση της Αρπαγής της Περσεφόνης, παριστάνει τον Πλούτωνα πάνω σε τέθριππο άρμα. Εδώ επελέγη άρμα δύο αλόγων [κλασικό μάχης].
5). Η κυκλική καταστροφή του κέντρου του ψηφιδωτού (και μόνο εκεί), υποδηλώνει φθορά και αποσταθεροποίηση των βοτσάλων (και του κονιάματος στο υπόβαθρο), άμα τη ολοκληρώσει του. Ένα βαρύ αντικείμενο τοποθετημένο στο σημείο εκείνο, κεντρικά και μεταξύ των δύο πυλών των Καρυάτιδων και την μαρμάρινη, θα μπορούσε να την προκαλέσει. Π.χ. μεγάλος μαρμάρινος βωμός με κυκλική βάση στήριξης που να απομακρύνθηκε μετά την ταφή, ολοκληρώνοντας το ρόλο του.
------- Τελικά ήταν παραπάνω από τρείς οι παρατηρήσεις μου! Ε είχα καιρό να γράψω για την ανασκαφή! Σταματώ. -----
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου