ΝΟΥΣ ΟΡΑ!

• Σήμερα η στήλη θα σας καλημερίσει με ήχους βιολιού και με το ερώτημα αν πραγματικά αντιλαμβανόμαστε και απολαμβάνουμε το όμορφο, το «ακριβό» και το μοναδικό σε ακατάλληλη ώρα, και αν αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν το συναντάμε σε μη αναμενόμενο περιβάλλον!

• Ευχαριστώ τον Τρικαλινό φίλο από τα φοιτητικά χρόνια τον Δημήτρη τον Μαγειρία, που μου έστειλε το παρακάτω δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Post για να το μοιραστώ μαζί σας, και σας προτρέπω να το διαβάσετε.

----------------------------------------------------------------

• «Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας κάθισε σε ένα κεντρικό σταθμό του Μετρό της Ουάσιγκτον και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του.
• Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.

• Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικας παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και έφυγε βιαστικά.
• Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του χωρίς να σταματήσει καθόλου.
• Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε.
• Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να φύγουν.
• Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι - χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν.
• Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν - έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι.
• Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν.
• Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια.
• Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε άλλου είδους αναγνώριση.
• Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων, κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713.
• Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια.

• Ο Bell αμείβεται με περίπου 1000 δολάρια το λεπτό»!

--------------------------------------------------------------

• Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του Μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης με θέμα τα διατυπωθέντα στην αρχή του σημειώματος αυτού ερωτήματα.
• Τα αποτελέσματα, μόλις πέσουν στα χέρια μου, θα σας τα δώσω.

• Εντωμεταξύ, όσοι ιντερνετάκηδες θέλουν να διαβάσουν το δημοσίευμα στο πρωτότυπο και να δουν το video, ας κάνουν κλικ εδώ:
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/04/04/AR2007040401721.html