Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΙΣΤΟΡΙΑ ΖΩΣΑ!

  • «Δεν μπορώ να μην έρθω. Τα πόδια μου μόνα τους θαρρείς κινούν για το Οχυρό κάθε Απρίλη. Εδώ άφησα φίλους και συμπολεμιστές. Εδώ, ΠΟΛΕΜΗΣΑ»!
  • Με μάτια γεμάτα δάκρυα, στηριζόμενος στο μπράτσο του γιού του, ο 92χρονος πιά Λοχίας Πεζικού στον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο Θεόδωρος Γιαννακίδης μίλησε στη γράφουσα για τις μέρες εκείνες του 1941 που οι Έλληνες μαχητές δήλωσαν στους Γερμανούς πως «Τα Οχυρά δεν παραδίδονται. Καταλαμβάνονται»!

Πάνω φωτό: Ο Θ. Γιαννακίδης με τον γιό του. Κάτω: Απονομή τιμητικού ενθυμίου, από τον Δ/τη του Γ` Σ.Σ.

  • Είναι ο τελευταίος πιά επιζών της Μάχης του Ρούπελ. Έδωσε και φέτος το «παρών» στην Επέτειο των 69 χρόνων από κείνη τη μέρα που οι Έλληνες υπερασπιστές του άπαρτου οχυρού, το εγκατέλειψαν δεχόμενοι τιμές από τους Γερμανούς στρατιώτες που το πολιορκούσαν για μέρες.
  • Ο Εβρίτης βετεράνος, περήφανος και ευθυτενής παρά τα χρόνια του και τα σοβαρά προβλήματα όρασης, κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη των νεκρών συμπολεμιστών του και δέχτηκε τιμές από τον Δ/κτή του Γ` Σώματος στρατού Γεώργιο Νακόπουλο, τον Δ/κτή της 10ης Ταξιαρχίας Ανδρέα Λαμπούση και την Περιφερειάρχη Κεντρ. Μακεδονίας Μαίρη Λιονή.
  • Χειροκροτήθηκε, συγκινήθηκε και συγκίνησε ο πολεμιστής.
  • Για όλους μας ήταν Η ξεχωριστή παρουσία στην τελετή της Επετείου.
  • «Δεν φοβόμουν –μου είπε- τις σφαίρες και τις βόμβες. Δεν ήταν ότι τις είχαμε συνηθίσει. Ήταν ότι πολεμούσαμε για την πατρίδα και την ελευθερία. Θέλω μόνο να είμαι γερός και να μπορώ να έρχομαι».
  • Σου το ευχόμαστε κι εμείς κύριε Θόδωρε! Και του χρόνου!

ΦΩΤΟ: Α.Π.-Καθρέφτης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ένα μεγάλο ευχαριστώ