Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ στην Πρώτη Σερρών

Σήμερα σας δίνω μερικά φωτογραφικά στιγμιότυπα, από τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στην Πρώτη Σερρών.

Η πρωτοβουλία, ανήκε στο "Ίδρυμα Κ. Καραμανλής" και η εκδήλωση, που περιλάμβανε διημερίδα στις Σέρρες, προβολή ταινίας και έκθεση φωτογραφίας με ανέκδοτο υλικό, έγινε παρουσία του Πρωθυπουργού.

Η διημερίδα έιχε ως θέμα:
"Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη γενέτειρά του.
10 χρόνια από το θάνατό του¨.



Ο Αχιλλέας Καραμανλής στο βήμα, λιγο μετά τα αποκαλυπτήρια.


Κόσμος και τηλεοπτικά κανάλια, παρακολουθούν,  στην κεντρική Πλατεία της Πρώτης.


Κώστας και Νατάσα καραμανλή, καθοδόν προς τον ξενώνα γιά τη δεξίωση.


Τα δίδυμα.


Ο γλύπτης Πραξιτέλης Τζανουλίνος, με το δημιούργημά του.

...ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ 200 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ




Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ ΑΓΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ: Οι πυροβάτες νίκησαν πάλι τη φωτιά!

• Με αφορμή τα Αναστενάρια, ανήμερα της γιορτής των Κωνσταντίνου και Ελένης, γράφω αυτό το σημείωμα.
Μυστήριο είναι αυτός ο ασυγκράτητος χορός των «κατειλημμένων από το πνεύμα και τη δύναμη που δίνουν οι Άγιοι»!  Άλυτος γρίφος και αφορμή μόνιμου προβληματισμού η διαπιστωμένη ακαϊα των ποδιών τους, που πατούν γυμνά πάνω στα πυρακτωμένα κάρβουνα!
• Προχθές στην Αγία Ελένη Σερρών, με μπροστάρη (όχι όμως και πυροβάτη) τον Αρχιαναστενάρη, νευρολόγο στο επάγγελμα, Τάσο Ρέκλο, οι Αναστενάρηδες ρίχτηκαν στην πυροβασία, μόλις ο χορός κορυφώθηκε στο κονάκι.


• Οι μονότονοι ήχοι της λύρας και του νταουλιού, είχαν ξεκινήσει από το απόγευμα. Ο χορός τους, με τις «χάρες» κρατημένες σφιχτά στα χέρια, γινόταν εντονότερος όσο περνούσε η ώρα, και η μεγάλη φωτιά απ` έξω, έκαιγε και το τελευταίο από τα μεγάλα ξύλα της ντάνας.
Μέσα στο κονάκι, γίνεται η «προετοιμασία» των πυροβατών. Λίγο αργότερα, όταν νιώσουν το «κάλεσμα των εικόνων» μπαίνουν στη φωτιά και χορεύουν αφοσιωμένα «σβήνοντας» τα καυτά κάρβουνα, με τα πόδια τους!
• Πάντα με εντυπωσίαζε και με τρόμαζε λίγο όλη αυτή η ιστορία. Μαζί με την απροθυμία (ή μήπως αδυναμία) των πυροβατών – Αναστενάρηδων, να εξηγήσουν αυτό που κάνουν, το όλο κλίμα που δημιουργείται εκεί, «τυλίγει» το έθιμο αυτό, με μυστήριο και σιωπή!

Ο Τάσος Ρέκλος στο κέντρο, με Αναστενάρηδες και το ζώο της θυσίας (πάνω). Μέσα στο κονάκι (κάτω).
Φωτό αρχείου από τον Πολιτιστ. Σύλ. Αγ. Ελένης Σερρών.

Κόσμος πολύς από κάθε γωνιά της χώρας έρχεται στην Αγία Ελένη, για να παρακολουθήσει. Πολλά τα ελληνικά, αλλά και τα ξένα τηλεοπτικά συνεργεία, που καταγράφουν τη πυροβασία, και τα εκστασιασμένα πρόσωπα των Αναστενάρηδων ψάχνοντας (εις μάτην) για εγκαύματα, στα πόδια τους.
• Προχθές, γυρίστηκαν εκεί και σκηνές για τη νέα ταινία «Καρουζέλ» του σκηνοθέτη Σταμάτη Τσαρουχά, και της Σερραίας σεναριογράφου Σοφίας Σωτηρίου.
• Έτσι, τα Αναστενάρια της Αγίας Ελένης, θα περάσουν ως εικόνες, και στην ελληνική κινηματογραφική ιστορία!
• Έθιμο πολιτιστικό-θρησκευτικό, γεννημένο τον 13ο ή 14ο αιώνα, τηρείται ανελλιπώς από τότε που το έφεραν στις Σέρρες οι πρόσφυγες από το Κωστή της Θράκης (Κωστελήδες), και που πριν είκοσι περίπου χρόνια, η Ακαδημία Αθηνών με ανακοίνωσή της το θεώρησε «χριστιανικό» και οριακή έκφραση του θρησκευτικού συναισθήματος των συμμετεχόντων!


• Πάντως η Εκκλησία, δεν εκπροσωπείται σε κανένα στάδιο της τελετουργίας του εθίμου, αλλά ούτε και σχολιάζει επίσημα τα όσα διαδραματίζονται κάθε χρόνο, όχι μόνο στην Αγία Ελένη, αλλά και στην Κερκίνη Σερρών.
«Είναι μια καθαρά θρησκευτική διαδικασία που προϋποθέτει πίστη πρώτα στον Θεό και μετά στον Άγιο Κωνσταντίνο. Πίστη ότι δεν θα σ’ αφήσουν απροστάτευτο. Εάν καταφέρεις να νιώσεις ασφαλής σ’ αυτό το περιβάλλον, μπορεί να καταφέρεις να μην καείς στα κάρβουνα», λέει ο Αρχιαναστενάρης Τάσος Ρέκλος.

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

ΧΡΥΣΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΛΙΣΤΡΑΤΗΣ


Μεγάλη διάκριση για το Σπήλαιο Αλιστράτης, το χρυσό μετάλλιο που του απονεμήθηκε από την TUI-Thomson.
• Όταν ο μεγαλύτερος τουριστικός οργανισμός της Ευρώπης σου απονέμει ένα τέτοιο βραβείο, σημαίνει πως έχεις ξεπεράσει κατά πολύ τον μέσο ευρωπαϊκό όρο (δεν μιλάμε βέβαια για τον ελληνικό) στις τουριστικές υπηρεσίες!
• Κι αυτό είναι πραγματικά εξαιρετικό για τις Σέρρες και την περιοχή μας.
Ακούραστος ο Διευθυντής του Σπηλαίου Νίκος Καρτάλης στον οποίο και απονεμήθηκε το μετάλλιο, φίλεργοι και φιλότιμοι όλοι οι εργαζόμενοι στην Επιχείρηση του Σπηλαίου. Γι` αυτό και θριάμβευσαν!
Δεν είναι εύκολο να πετύχει ένας τουριστικός προορισμός, αυτή τη χρυσή διάκριση.
• Αρκεί μόνο να σας πω, πως εδώ και οκτώ χρόνια που η TUI-Thomson συνεργάζεται με το Σπήλαιό μας, στέλνοντας κάθε εβδομάδα 50-100 αγγλόφωνους επισκέπτες με οργανωμένα group, οι έλεγχοι που προηγούνται, είναι εξονυχιστικοί.


Επτά τουλάχιστον αντιπρόσωποί της, έρχονται κάθε χρόνο στην Αλιστράτη, κάνουν τη διαδρομή, χρονομετρούν τη διάρκειά της, επιλέγουν τα σημεία στάσης, εγκρίνουν τους χώρους εστίασης, καταγράφουν με ακρίβεια τους χώρους, γευματίζουν με τα πιάτα που θα προσφερθούν στους ταξιδιώτες, ελέγχουν την ξενάγηση και τον τρόπο που αυτή γίνεται μέσα στο σπήλαιο, αλλά κι ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους !!
• Κι αυτό, το τονίζω, γίνεται κάθε χρόνο, ανεξάρτητα από το πόσο καλά πήγε η συνεργασία τον προηγούμενο.
• Διότι θέλουν να έχουν ευχαριστημένους πελάτες και οι ίδιοι να διατηρήσουν την αξιοπιστία τους στην άκρως ανταγωνιστική τουριστική αγορά της Ευρώπης.
• Το Σπήλαιο της Αλιστράτης, εντάσσεται σε μία εκδρομή που έχει αφετηρία τη Θάσο, όπου και η βάση των αγγλόφωνων τουριστών. Η εκδρομή, έχει το όνομα (σημαντικό κι αυτό!) “Macedonian experience” (Μακεδονική εμπειρία) και καταλήγει στο Σπήλαιο, αφού προηγουμένως περάσει από τους Φιλίππους.
Όλα παίζουν το ρόλο τους! Κι αυτό το χρυσό μετάλλιο «για την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρονται στο Σπήλαιο», οι Αλιστρατινοί το κέρδισαν με το σπαθί τους. Όπως και το στοίχημα με τον διεθνή τουρισμό.

• Μήπως αυτό το χρυσό μετάλλιο, μας δείχνει και πόσο επιτακτική είναι πιά η ανάγκη να γίνει επιτέλους «ευρωπαϊκός» και ο δρόμος Σερρών- Αλιστράτης;
• Δεν είναι κρίμα, ο Ευρωπαίος τουρίστας που έτσι κι αλλιώς έρχεται μέχρι το Σπήλαιο, να σταματάει εκεί;


ΑΨΟΓΟΣ ΒΑΣΙΛΗ!
• Προς συνάδελφο σε ΕΡΤ, «Ελευθερία» (κ.α. ΜΜΕ στο παρελθόν), αθλητικό συντάκτη, μέλος της ΕΣΗΕΜΘ και καλό μου φίλο, Βασίλη Αναστασιάδη:

Συγχαρητήρια για τον τρόπο αναμετάδοσης του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας (Ολυμπιακός – Άρης), από το Καυταντζόγλειο, για την ΕΡΑ -Σπορ. Ήσουν ζωντανός και ξεχωριστός. Σωστά η ΕΡΤ σε επέλεξε για τον αγώνα, (μαζί με τον «Ολυμπιακάκια» συνάδελφο Β. Παπανικολάου και τον Δ/ντή της ΕΡΑ- Σπορ Νίκο Ασημακόπουλο).
«Κράτησες» στο ραδιόφωνο μέχρι και μένα, που δεν έχω ενδιαφέρον, αλλά και ιδέα από ποδόσφαιρο!

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΣ ΑΝΑΞΙΟΠΟΙΗΤΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ

• Όταν η εικόνα τα λέει όλα, δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύει σήμερα η στήλη, αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός παλαιοντολογικού θησαυρού στην περιοχή μας, αλλά και την απουσία μέχρι τώρα ενδιαφέροντος, μελέτης, προστασίας και ανάδειξής του.
Απολιθωμένα ψάρια σε εντυπωσιακή ποικιλία, μέγεθος και ποσότητα, λίγα εκατοστά κάτω από το έδαφος, τετρακόσια μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, λίγο έξω από την πόλη των Σερρών. Αυτά δείχνουν οι φωτογραφίες.



• Ο κύριος Ηλίας, ήταν ένα από τα παιδιά του Δημοτικού του χωριού, που σε εκδρομή με την τάξη του πριν από 45 χρόνια ανακάλυψε τον θησαυρό, παίζοντας με τα χώματα, στο ύψωμα.
• Ο δάσκαλος και οι τότε αρχές του χωριού, αφού παραξενεύτηκαν λίγο και το ψιλοκουβέντιασαν στο καφενείο, άφησαν το θέμα ως είχε. «Θαμμένο» δηλαδή. Ήταν και τα χρόνια βέβαια τέτοια. Άλλες οι προτεραιότητες!

Εκτός από απολιθώματα «αποτυπώματα», βρέθηκαν και ευμεγέθη απολιθωμένα σώματα ψαριών!

• Ο μικρός Ηλίας μεγάλωσε, πήγε στη Γερμανία, γύρισε από κει συνταξιούχος, και το χωριό του δεν το ξέχασε. Η αγάπη του γι` αυτό, τον έκανε να ξαναθυμηθεί τα ευρήματα και να αρχίσει το τρέξιμο, για να αναδείξει το μέρος του.
• «Πόσα χρόνια, τους ενοχλείς για το θέμα;» τον ρώτησα.
«Πολλά» μου απάντησε. «Πήγα παντού. Από τον Δήμο και το ΤΕΙ, μέχρι τη Νομαρχία και την Εφορεία Αρχαιοτήτων. Δεν προχωράει το θέμα. Όλο κάπου κολλάνε, τόσα χρόνια» μου είπε.
• Γύρισε κι ένα video ο άνθρωπος (από όπου και οι φωτό), που τα δείχνει όλα. Εξαιρετικό για ερασιτέχνης. Όμως, τρέχει μόνος του. Με «βενζίνη» μόνο το μεράκι του και την αγάπη για τον τόπο του.
 

Πάμπολλα τα απολιθώματα, όπως και τα αρχαιολογικά ευρήματα, που βρίσκονται σε σπίτια και αυλές.

• Αυτό το video είδα κι εγώ (από κει και οι φωτό) και αναρωτήθηκα για πολλά. Η ποσότητα και η ποιότητα των απολιθωμάτων, η τοποθεσία, αλλά και συνδυασμός τους με αρχαιολογικά ευρήματα, ακόμη και στους άσχετους με αυτά, λένε πως πρόκειται για κάτι που αν μη τι άλλο, αξίζει να ερευνηθεί από ειδικούς.
Δεν αναφέρω χωριό και πλήρες όνομα του ανθρώπου που με πληροφόρησε για τα παραπάνω.
Γιατί μπορεί οι ειδικοί να μην έχουν κονδύλια για να ασχοληθούν με την περίπτωση, βρίσκουν όμως τα μέσα, οι … μη ειδικοί, για να επέμβουν ταχύτατα και να καταστρέψουν εντελώς τον θησαυρό.
• Θέλω να ελπίζω πως με αφορμή και το δημοσίευμα αυτό, θα υπάρξει έμπρακτη εκδήλωση ενδιαφέροντος.
• Θα περιμένουμε, μαζί με τον κύριο Ηλία!

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΜΠΑΖΑΡ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ; Αλλού, πέτυχε!

• Είναι γνωστό πως τα συσσίτια, αλλά και η διανομή ρούχων στους άπορους συμπολίτες μας, ξεκίνησαν στις Σέρρες από την Εκκλησία της Παναγίτσας.
• Τη δεκαετία του `80, με πρωτοβουλία των δύο δραστήριων ιερέων Θωμά Τσιάγκα και Κωνσταντίνου Μαλάκου, οργανώθηκαν εκεί μαγειρεία με φούρνους, κουζίνες και εξοπλισμό, αλλά και ομάδες εθελοντών και χορηγών, που με τη δράση τους προσέφεραν ανακούφιση και βοήθεια στους αναξιοπαθούντες της πόλης.
• Λίγο αργότερα ήρθαν οι έπαινοι και τα βραβεία για τις προσπάθειες της Παναγίτσας και σύντομα προέκυψαν συνεχιστές.
• Κοντά στα γεύματα από τότε ακόμη, προστέθηκε και η προσφορά ειδών ρουχισμού. Από αυτά που οι έχοντες πολλά, τα πήγαιναν στην Παναγίτσα, με προτροπή των ιερέων.
Τότε, τα ρούχα μοιραζόταν στην πόλη και κάποια πήγαιναν και στα γύρω χωριά.
• Από τότε όμως που χορτάσαμε ρούχα στην Ελλάδα, και οι ανάγκες αντιστράφηκαν, (ψάχνουμε δηλαδή πώς να τα ξεφορτωθούμε κι όχι πώς να τα αποκτήσουμε),
• τα ρούχα που δίνουμε, ταξιδεύουν στη Βουλγαρία.
Φορτία ολόκληρα πηγαίνουν στη γείτονα και μέσω των ορθόδοξων εκκλησιών, φτάνουν εκεί που πρέπει. Δηλαδή σε ανθρώπους που τα χαίρονται, που τα απολαμβάνουν και τα χρειάζονται.
    
Η Παναγίτσα και η αίθουσα συσσιτίου της

• Θυμήθηκα και πάλι όλα αυτά που είναι παρόν με παρελθόν, για να ξαναγράψω για μία εξαιρετική δράση της Καθολικής Εκκλησίας, με την οποία, έχει καταφέρει να κινητοποιήσει αποτελεσματικά, μεγάλο μέρος του ποιμνίου της στον τομέα της αλληλοβοήθειας
• Μου την ανέφερε ο σύζυγός μου, που έζησε μερικά χρόνια στην Μπολόνια, κάνοντας εκεί το μεταπτυχιακό του, και την βρίσκω εξαιρετική ως ιδέα, συνυπολογίζοντας και το ότι μπορεί να αποτελέσει βοηθητικό πόρο στο κοινωνικό έργο της κάθε ενορίας.
• Για ποιο πράγμα (ξανα)μιλώ;

Η μεσαιωνική, κοκκινότουβλη Μπολώνια, από τις ομορφότερες (Πανεπιστημιου-)πόλεις της Ιταλίας.

• Όσοι λοιπόν κάτοικοι της Μπολόνια είχαν ηλεκτρικές συσκευές που δεν τις χρειαζόταν πιά, από ξυριστικές μηχανές, μπλέντερ και στεγνωτήρες μαλλιών, μέχρι ψυγεία, κουζίνες, πλυντήρια ή τηλεοράσεις, τις έδιναν στην εκκλησία τους (όπως εμείς κάνουμε με τα ρούχα).
Αν οι συσκευές αυτές είχαν κάποιο μικροπρόβλημα, οι ιερείς επενέβαιναν διορθωτικά, και μετά από επισκευή, καθάρισμα, γυάλισμα και ό,τι άλλο χρειαζόταν για να αναδειχθούν οι συσκευές, αυτές διατίθεντο προς πώλησιν, σχεδόν καινούργιες, έναντι συμβολικού τιμήματος, το οποίο φυσικά έμπαινε στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Εκκλησίας!
Πολύς κόσμος, (από φοιτητές και νεαρά ζευγάρια, μέχρι επαγγελματίες) εμπλούτιζε με ελάχιστα χρήματα την οικοσκευή του από το εκκλησιαστικό μπαζάρ, γνωρίζοντας ταυτόχρονα, πως συνέβαλε στο κοινωνικό έργο της ενορίας.
• Και προσφέρουν όλοι με αυτό τον τρόπο. Οι δωρίζοντες τις συσκευές που δεν χρειάζονται, οι ιερείς συλλέγοντας και επιδιορθώνοντας, και τέλος οι αγοραστές που (αγοράζοντας φτηνά) συνεισφέρουν στο Ταμείο Βοήθειας!
• Και επιπλέον! Μοναδική οικολογική «οικονομία», στο κύκλο ζωής και χρήσης των αγαθών της καθημερινότητάς μας! Ας το σκεφτεί και η Σερραϊκή Εκκλησία!

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

ΚΥΕΓ Νιγρίτας: ΕΝΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ;

• Τελικά η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, είναι «σύμπτωμα» του σύγχρονου τρόπου ζωής. Σύμπτωμα δηλαδή ενός τρόπου, που μοιάζει με ασθένεια ή που γίνεται αιτία ασθένειας, μεταφορικά και κυριολεκτικά.
• Όσοι μάλιστα είναι γονείς και εργαζόμενοι, διαπιστώνουν αβίαστα, πως ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας τους, το αναλώνουν σε προσπάθειες εξισορρόπησης της οικογενειακής, με την επαγγελματική τους ζωή.
• Τις περισσότερες φορές, ο νικητής σ`αυτόν τον «αγώνα», δεν είναι ο γονέας.
• Βρέθηκα τις προάλλες στη Νιγρίτα και παρακολούθησα από κοντά τη δουλειά που γίνεται στο Κέντρο Υποστήριξης Εργαζόμενων Γονέων (ΚΥΕΓ). Μία από τις τέσσερις συνολικά πιλοτικές αυτές δομές που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα, μέσω της αναπτυξιακής σύμπραξης "Ζεύξη", στο πλαίσιο του κοινοτικού προγράμματος Equal.
• Σε ένα πανέμορφο και πρόσφατα ανακαινισμένο αρχοντικό, το «Ιωάννειο», στεγάζει ο Δήμος Νιγρίτας τη δομή αυτή, τα προγράμματα της οποίας παρακολουθούν συστηματικά 50 παιδιά σχολικής ηλικίας, από 30 περίπου οικογένειες.

Τα παιδιά, με την Πόπη και την Εφη, τις Νηπιαγωγούς του ΚΥΕΓ.

• Τις ώρες που τα παιδιά απασχολούνται δημιουργικά με πλήθος δραστηριότητες από παιδαγωγούς με μεράκι, οι γονείς τους μπορούν και «ξεκλέβουν» λίγο χρόνο για τον εαυτό τους ή για να εξυπηρετήσουν με άνεση τις ανάγκες της εργασίας τους, χωρίς να χρειάζεται να ταλαιπωρούν τα παιδιά τους με το να τα κουβαλούν μαζί τους!
«Τελικά η λειτουργία του ΚΥΕΓ, κατέδειξε πως η έλλειψη ελεύθερου χρόνου ταλαιπωρεί και βασανίζει τους γονείς, ακόμη κι αν αυτοί ζουν με τις οικογένειές τους σε μία μικρή πόλη όπως η Νιγρίτα», μου είπε η Αντα Τσαίρα επιστημονική συνεργάτης της Δημάρχου Νιγρίτας Αγγελικής Μήκα, που παρακολουθεί από κοντά, την εξέλιξη των προγραμμάτων του Κέντρου.
• Τα παιδιά που είδα να παίζουν, να κατασκευάζουν, ακόμη και να «κριτικάρουν» πίνακες μεγάλων ζωγράφων, ήταν παιδιά χαρούμενα και ευχαριστημένα από αυτό που έκαναν.
«Μου αρέσει πολύ εδώ. Μαθαίνω και ψυχαγωγούμαι» μου είπε με ωριμότητα η 10χρονη Δέσποινα, που βρίσκει πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι στο Κέντρο, από την τηλεόραση και το play station!


Η Αντα Τσαίρα (κάτω) και η ψυχολόγος επι τω έργω με τις μητέρες, στο «Ιωάννειο» της Νιγρίτας.

«Οι γονείς ήταν στην αρχή επιφυλακτικοί στο να έρθουν να συζητήσουν μαζί μου αυτά που απασχολούν την οικογενειακή τους καθημερινότητα, και τις σχέσεις μεταξύ των μελών της. Ακόμη και τώρα, που ξεπεράστηκαν οι αρχικοί φόβοι, μόνο μητέρες έρχονται στις ομαδικές συζητήσεις. Οι άνδρες, έμειναν εκτός» είπε η ψυχολόγος Ελένη Νεράντζη, που κάνει πολύ καλή δουλειά με τους γονείς, σε άλλη αίθουσα του «Ιωάννειου» της Νιγρίτας.
• Η νηπιαγωγός Έφη Τζιάφα, πνιγμένη στις αγκαλιές των παιδιών, που ξαναμμένα από το παιχνίδι ρίχνονται πάνω της για ένα φιλί, δηλώνει πως περιμένει κι αυτή την ώρα, κάθε απόγευμα, για να βρεθεί με τα παιδιά. Το ίδιο και η συνάδελφός της Πόπη Μούσμουλα.

• Το πρόγραμμα στη Νιγρίτα, κόστισε περίπου 30 χιλιάδες €, και τελειώνει τον Ιούνιο. Η λειτουργία του, κατέδειξε την χρησιμότητά του, αλλά και την αναγκαιότητα ύπαρξής του.
• Δυστυχώς, οι μικροί Δήμοι, όπως αυτός της Νιγρίτας, δύσκολα θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν χρήματα για τη συνέχιση της λειτουργίας του.
• Όμως, γιατί να μείνει απλώς «ένα πετυχημένο πείραμα»;

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΑΛ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ.

• Πολύ όμορφο και υπερσύγχρονο το νέο διδακτήριο του Τεχνικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου (ΤΕΕ) Σιδηροκάστρου, που εγκαινίασε χθες ο Αρκάδας Υφυπουργός Παιδείας, Ανδρέας Λυκουρέντζος.
• Μέσα σε δύο μόλις χρόνια ολοκληρώθηκε το κτίριο, και η ΤΕΣ πήρε δημόσιους επαίνους για τη δουλειά της από το Νομάρχη Στέφανο Φωτιάδη.
• Κόστισε περί τα 2,5 εκατομ. € και στους δύο ορόφους του, έχει συνολικά 23 αίθουσες διδασκαλίας, έξι αίθουσες εργαστηρίων, βιβλιοθήκη, πολλούς και σύγχρονους βοηθητικούς χώρους, τεράστια και ασφαλτοστρωμένη αυλή (εγώ θα την προτιμούσα βέβαια πιο πράσινη) και μία κλειστή αίθουσα πολλαπλών χρήσεων σε αμφιθεατρικό σχήμα.



Το ΕΠΑΛ, τα εγκαίνια και η αίθουσα εκδηλώσεων του νέου Σχολείου.



Ωραίο Σχολείο! «Ναυαρχίδα των εκπαιδευτηρίων του Σιδηροκάστρου» το χαρακτήρισε ο Δήμαρχος Αθανάσιος Σπάσης, ο οποίος φαίνεται πως είναι πολύ δημοφιλής εκεί, μια και παίρνοντας το λόγο μετά την τελετή των εγκαινίων, δέχτηκε «ηχηρό χειροκρότημα» από τους μαθητές.
• Λοιπόν πραγματικά σύγχρονο το κτίριο, επαρκές και λειτουργικό.
Όμως τώρα με την αλλαγή του πλαισίου λειτουργίας των ΤΕΕ και τη μετατροπή τους σε ΕΠΑΛ (Επαγγελματικά Λύκεια) και ΕΠΑΣ (Επαγγελματικές Σχολές), το ΤΕΕ Σιδηροκάστρου, κινδυνεύει να χάσει περί τα πέντε από τα Εργαστήριά του!
Διότι αυτά τα πέντε, θα εμπίπτουν σε ΕΠΑΣ και όχι σε ΕΠΑΛ (που θα γίνει το ΤΕΕ Σιδ/στρου).
• Όπως μου έλεγαν καθηγητές του Σχολείου, εργαστήρια όπως αυτό της Κομμωτικής θα πάψουν να υφίστανται στο Σιδηρόκαστρο, αν και είναι τμήματα με ζήτηση και λειτουργούν με 15 και 20 μαθητές (πολλούς δηλαδή).
• Και επιπλέον, η απόσταση από Σέρρες είναι μεγάλη για την καθημερινή μετακίνηση των παιδιών που δεν θα εξυπηρετούνται πια εκεί.



Ο Υφυπουργός τα λέει με μαθητές του ΤΕΕ Σιδ/στρου.


Σωστές είναι οι επισημάνσεις των εκπαιδευτικών, γι` αυτό ρωτήθηκε σχετικά και ο Υφυπουργός.
Τι θα γίνει δηλαδή με το μέλλον ύπαρξης αυτών των Εργαστηρίων (άρα και ειδικοτήτων) που η λειτουργία τους δεν προβλέπεται από τη νέα χρονιά.
• Παραθέτω αυτολεξεί την απάντηση του κ. Λυκουρέντζου, για να έχουν γνώση οι ενδιαφερόμενοι: «Η λειτουργία ΕΠΑγγελματικής Σχολής (ΕΠΑΣ), είναι θέμα των τοπικών οργάνων της εκπαίδευσης. Εμείς δεχόμαστε εισηγήσεις, τις οποίες συνήθως υιοθετούμε. Εάν υπάρχει εισήγηση τεκμηριωμένη, δεν έχω κανέναν λόγο να την αρνηθώ».
Αυτά και περιμένουμε τις εξελίξεις επί του θέματος, καθώς και την υλοποίηση της υπόσχεσης του Υφυπουργού (ήταν τα πρώτα εγκαίνια που έκανε με αυτή την ιδιότητα) για χρηματοδότηση, ώστε να καλυφθούν τα κενά σε εξοπλισμό εργαστηρίων του Σχολείου.
• Πάντως για τον δρόμο πρόσβασης στο νέο διδακτήριο, έδρασε άμεσα (μέσω Παυλόπουλου). Κι αυτό, έδειξε τις καλές του προθέσεις. Να τον αξιοποιήσουμε τον Υφυπουργό.