• Η στήλη έχει αναφερθεί επανειλημμένα στην αξία του να έχει η πόλη ένα καλοδιατηρημένο κτίριο-σύμβολο, ένα σημείο αναφοράς πολιτισμού και ιστορικού παρελθόντος.
• Και λέμε «ένα» γιατί δυστυχώς για περισσότερα δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα. Έχουν στην πλειοψηφία τους καταστραφεί όλα τα παλιά νεοκλασικά της πόλης και μόνο στα Λευκώματα ή τους πίνακες του Χριστόφορου Μελλίδη μπορεί κανείς να τα θαυμάσει.
• Ήταν λοιπόν μεγάλη, κρίσιμη και τελικά ωφέλιμη η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβούλιου Σερρών επί Νομαρχίας Στέφανου Φωτιάδη, να δαπανήσει χρήματα για την ανακατασκευή και αναμόρφωση της αίθουσας και του κτιρίου της Νομαρχίας.
• Σημαντική και η απόφαση υποστήριξης από τα ΥΜΑΘ και ΥΠΕΣ που έδωσαν κονδύλια.
• Τις προάλλες η στήλη διαπίστωσε τη χαρά αλλά και τη δίψα για πληροφόρηση που έδειξαν δύο Σχολεία που έκαναν πρωινή εκπαιδευτική επίσκεψη στη Νομαρχία.
Στη φωτό πάνω, η αίθουσα όπως ήταν προχθές. Σήμερα, η φωτογραφία του Κ. Καραμανλή στο κέντρο (με τα γυαλιά στο βήμα του ΟΗΕ) έχει αφαιρεθεί (βλέπε φωτό κάτω), προκειμένου να αντικατασταθεί με προσωπογραφία του πολιτικού, έργο του ζωγράφου Γιάννη Μόραλη. Η πρωτοβουλία ήταν του αδελφού του Κ.Κ., Αχιλλέα.
• Η τελευταία τάξη του 1ου Λυκείου Σερρών ( φωτό πάνω) με τους μαθητές που επιδίωκαν συζήτηση για όλα τα θέματα με το Νομάρχη και τους αρμόδιους Αντινομάρχες που τους υποδέχτηκαν και τους ξενάγησαν
• και οι μαθητές της Ειδικής Τεχνικής Σχολής Σερρών (φωτό κάτω), που συνοδεία των δασκάλων τους έδειξαν να καταευχαριστήθηκαν τη φιλοξενία και την ενημέρωση που τους έγινε για τα ιστορικά πρόσωπα που κοσμούν με τις φωτογραφίες τους τους τοίχους, αλλά και την προβολή ενημερωτικού ντοκιμαντέρ για τον Κ. Καραμανλή το όμονα του οποίου φέρει η αίθουσα.
• Είναι πολύ σημαντικό που η πόλη μας διαθέτει πια ένα κτίριο που αξίζει κάποιος να το επισκεφθεί όχι μόνο για να τελειώσει μία δουλειά του, αλλά και για να το θαυμάσει εσωτερικά (ένα μικρό φωτογραφικό Μουσείο είναι οι διάδρομοί του με τις σπάνιες φωτογραφίες του αρχείου Β. Τζανακάρη) και να μάθει την ιστορία του.
• Το έδειχναν τα μάτια των μαθητών – επισκεπτών. Τους άρεσε που βρισκόταν στην αίθουσα. Ένιωθαν πως είχε βάρος και αξία ο χώρος. Πως βρισκόταν σε κάποιο σημαντικό μέρος. Στο «σαλόνι» των κτιρίων της πόλης!
• Δεν έχουμε και πολλά τέτοια στην πόλη. Για την ακρίβεια, το ερώτημα θα έπρεπε να τεθεί ως εξής: Ποιούς άλλους τέτοιους χώρους έχουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου