ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ.

• Ευρέως σχολιάστηκε το χθεσινό αποκλειστικό δημοσίευμα της στήλης, με την είδηση του διορισμού του Μητροπολίτη Σερρών Θεολόγου στη θέση του Προέδρου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Σερρών.

• Βασικά κυριάρχησε ο προβληματισμός για το πνεύμα με το οποίο θα διοικείται πλέον ο φορέας και φυσικά για τη φιλοσοφία με την οποία θα κινείται από δω και πέρα σε τομείς όπου μέχρι τώρα είχε κάνει επιλογές εκπαιδευτικής και πολιτιστικής καινοτομίας.

• Όμως και οι ποικίλες και πολυάριθμες υποχρεώσεις και ευθύνες που απορρέουν από το σχήμα του, ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος αλλά και ο χαρακτήρας της ίδιας της θέσης έγιναν αιτία ερωτημάτων για την απόφαση του ίδιου του Μητροπολίτη Σερρών να αποδεχτεί τον διορισμό του από τον Υπουργό Παιδείας.
• -------------------------------------------------------------
• Αρκετά ήταν τα σχόλια και για τα πρόσωπα που διορίστηκαν στις υπόλοιπες θέσεις του Εφορευτικού Συμβουλίου.
• «Δυστυχώς, «ιδιαίτερα» κριτήρια καθοδηγούν εδώ και χρόνια τον εκάστοτε Υπουργό (παλαιότερα Περιφερειάρχη και ακόμη πιο παλιά Νομάρχη) στις επιλογές προσώπων για Συμβούλια όπως αυτό της Δημόσιας Βιβλιοθήκης» ανέφερε σχετικά στη στήλη συμπολίτης που παρακολουθεί από κοντά τα πολιτιστικά πράγματα.

• «Και φυσικά ο έχων ή έχουσα Υπουργική πρόσβαση τοπικός βουλευτής ή βουλευτίνα, …κάνουν παιχνίδι με τα θέματα αυτά, για λόγους πολιτικού τους πρεστίζ, εκλογικούς και φυσικά «επιβράβευσης» των υποστηρικτών τους» συμπλήρωσε άλλος που με συνάντησε στο δρόμο κρατώντας υπό μάλης την χθεσινή «Ε» με το σχετικό πρωτοσέλιδο.

«Μερικές μάλιστα φορές – συμπλήρωσε ο ίδιος αναγνώστης -, οι συνθέσεις των διάφορων Συμβουλίων ταυτίζονται με τη σύνθεση της παρέας του /της βουλευτή /-τίνας, όταν πίνει καφεδάκι στον «Σταύρο»!

• Οι παρατηρήσεις αυτές, οδήγησαν σε διαπιστώσεις διαχρονικής ισχύος:
• «Έτσι, πνευματικοί άνθρωποι, δημιουργοί με έργο και κύρος ή νεώτεροι με ενδιαφέροντα, πάθος για δουλειά και δημιουργία, από τους χώρους του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, της επιστήμης, της εκκλησίας, των επιχειρήσεων κ.α., μένουν εκτός της Διοίκησης τοπικών Ιδρυμάτων, φορέων ή υπηρεσιών όπως μία Δημόσια Βιβλιοθήκη», τόνισε ο φίλος της στήλης, που κατέληξε με ερώτημα:

• «Αυτό άραγε δεν απαξιώνει το κύρος ενός φορέα, και ειδικά όταν κοινωνικός του σκοπός ανάμεσα σε άλλα είναι η καλλιέργεια και διάδοση υψηλών ιδανικών και αξιών»;

Σχόλιο στήλης: Μακάρι να μην ζούσαμε σε ένα κράτος που οι εκάστοτε διαχειριστές του, κάνουν τα πάντα για να δημιουργούν καχύποπτους πολίτες.