• Φέτος, δεν περίμενα τον κόσμο που είδα. Θέλετε η επίμονη βροχή, θέλετε το κρύο και ο αέρας που η έντασή τους ήταν παράταιρη με την εποχή, με έκαναν να υπολογίσω λάθος.
• Παρά λοιπόν την κακοκαιρία, αλλά και το γεγονός πως ο εκπροσωπήσας την Κυβέρνηση Υπουργός Γεωργίας Αλέξανδρος Κοντός, συνοδευόμενος από τον τ. Υπουργό Αχιλλέα Καραμανλή άργησαν πάνω από μισή ώρα να εμφανιστούν στον τόπο της τελετής,
• δεν ήταν μόνο το άγημα, οι τσολιάδες, οι Δήμαρχοι, οι Μακεδονομάχοι, οι παλιοί πολεμιστές, ακόμη και οι επιζώντες της μάχης του Ρούπελ, που ήταν στις θέσεις τους.
• Ήταν κι ο κόσμος. Με ομπρέλες, μπόλικη υπομονή, και φυσικά ανθεκτικότητα στα νάζια του καιρού, απέτισε φόρο τιμής με τον δέοντα σεβασμό, στη θυσία των στρατιωτών του άπαρτου Οχυρού, που ακόμη και σήμερα, προκαλεί δέος στους επισκέπτες των υπόγειων στοών και θαλάμων του.
• Μου άρεσε πολύ η ηχητική συνοδεία, του συγκινητικού χρονικού που εκφώνησε με σταθερή φωνή ο Ταξίαρχος Αθανάσιος Τσιτσιφύλας, από πυρά αληθινών κανονιών και πολυβόλων.
• Έτρεμε το έδαφος από τις βολές και τις ριπές και οι παρευρισκόμενοι, παίρναμε μια γεύση από τους ήχους μιάς αληθινής μάχης, τρομάζοντας κάθε φορά που ακουγόταν το κανόνι, και ψάχνοντας το σημείο βολής του.
Ο Υπ. Α. Κοντός και ο Ταξίαρχος Α. Τσιτσιφύλας, με τους επιζώντες της
μάχης του Ρούπελ.
• Άψογα ήταν όλα φέτος. Ο τελετάρχης, και συγγραφέας δύο εξαιρετικών βιβλίων για το Ρούπελ, Ταγματάρχης πεζικού Ηλίας Κοτρίδης επέβλεψε με επιτυχία τη ροή του προγράμματος της τελετής, στην οποία πρωταγωνίστησαν, οι αληθινοί μαχητές και ήρωες της Μάχης του Ρούπελ.
• Οι επιζώντες στρατιώτες και αξιωματικοί, που στις 10 Απριλίου του 1941, έδωσαν τη μάχη τους στο Οχυρό, χωρίς όμως να αποφύγουν να δούν συμπολεμιστές τους να σκοτώνονται από τα Γερμανικά πυρά, αλλά και τη χώρα τους να κατακτάται.
• Φέτος ήταν τρείς από αυτούς παρόντες. 90/χρονοι και πλέον, υποβασταζόμενοι, κατέθεσαν το δάφνινο στεφάνι και το δάκρυ τους στους συμπολεμιστές τους, στην κορυφή του λόφου, στη ρίζα του μνημείου, με τα ονόματα των νεκρών.
• Ο Φώτης Ζαχαριάδης Διοικητής Λόχου «Μολών Λαβέ» με τον οποίο είχα τη χαρά να κάνω στο παρελθόν μία σημαντική συνέντευξη, ο Λοχίας Θεόδωρος Γιαννακίδης και ο στρατιώτης Σεραφείμ Καραβασίλης, συγκινήθηκαν και συγκίνησαν, και δικαίως τιμήθηκαν για μία ακόμη φορά, παραλαμβάνοντας ενθύμια από τον Υπουργό.
• Θα πρέπει να το θυμόμαστε. Το Οχυρό Ρούπελ δεν κατακτήθηκε ποτέ. Όταν οι Έλληνες στρατιώτες του αποχώρησαν, οι Γερμανοί τους απέδωσαν τιμές.
• Ο Φώτης Ζαχαριάδης, μου έκανε την εξής σεμνή δήλωση μετά τη φετινή τελετή μνήμης: «Είμαι περήφανος που οι μάχες που δώσαμε σ` αυτά τα Οχυρά, μας έκαναν να φτάσουμε τους ήρωες Έλληνες στρατιώτες που πολέμησαν στην Αλβανία».
7 σχόλια:
Πολύ καλό το blog sou. Και αρκετά ενδιαφέρον το άρθρο για το ρουπελ
http://neoinileias.blogspot.com/
Σ` ευχαριστώ γιά τα καλά λόγια και γιά την "επίσκεψη". Ανταποδίδω. Χαιρετίσματα στην Πελοπόννησο! Να τα λέμε. Α.Π.
http://www.roupel.gr/
Ευτυχώς η πολιτεία θυμήθηκε. Από τα τηλεοπτικά μέσα δεν είδα και πάλι τίποτα. Δεν πειράζει, ας αναλάβουν τα μπλογκς.
Συγχαρητήρια για το blog σου. Πολύ καλό το άρθρο σου για το Ρούπελ. Τίποτε όμως για το οχυρό Ιστίμπεη,που από εκεί ξεκίνησε η μάχη των οχυρών;ή μήπως δεν γνωρίζεις που είναι το Ιστίμπεη όπως δήλωνε διευθυντής υπηρεσίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης;που ακόμη και σήμερα είναι στήν θέση του;
Καλέ μου φίλε, η στήλη γράφτηκε με αφορμή την τελετή μνήμης που έγινε στο Ρούπελ. Δεν είναι αφιέρωμα στις μάχες των Οχυρών. Είναι ένα μικρό σχόλιο, με αφορμή τα όσα είδα στην φετεινή εκδήλωση. Όσο γιά τον "Διευθυντή", σου λέω πως και τα "ανέκδοτα", είναι μέρος της καθημερινότητάς μας.
Σ` ευχαριστώ γιά την επίσκεψη.
Α.Π.
Ο Φώτης Ζαχαριάδης την Πέμπτη που μας πέρασε, έφυγε στα 96 του για να συναντήσει τα "παιδιά" του, όπως έλεγε για τους φαντάρους που έχασε τότε. Ήταν παππούς μου.
Να σαι καλά για ότι έκανες για εκείνον.
Δημοσίευση σχολίου