Τρίτη 22 Απριλίου 2008

ΟΘΩΜΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ. ΑΡΑΧΝΙΑΖΟΥΝ, ΜΑΝΤΑΛΩΜΕΝΑ!

Πολλές φορές προβληματίστηκα από την διαφαινόμενη απουσία ενδιαφέροντος, για την ανάδειξη και αξιοποίηση (χρηστική και τουριστική), των δύο τζαμιών της πόλης μας.
Πανέμορφα και μοναδικά κτίρια, έχουν αφεθεί στο έλεος του χρόνου, ερμητικά κλειστά και με ημιτελείς τις εργασίες συντήρησης και αποκατάστασής τους.
• Για παράδειγμα η λεγόμενη Αγια-Σοφιά ή τέμενος του Αχμέτ Πασά, είναι κλασσικό παράδειγμα της κατάντιας που μπορεί να γνωρίσει ένα μεγαλόπρεπο κτίριο, με μοναδική αρχιτεκτονική, όγκο και περιβάλλοντα χώρο.
• Ύστερα το Τζιντζιρλί τζαμί. Παρότι από χρόνια έχει δεχτεί την περιποίηση που υποτίθεται πως θα το «άνοιγε» στο κοινό, αραχνιάζει κι αυτό μανταλωμένο.
Γιατί;

Το κλειστό Τζιντζιρλί τζαμί, περικυκλωμένο ασφυκτικά από τις νεόδμητες και μη πολυκατοικίες, σε μια αεροφωτογραφία του Θανάση Αθανασιάδη, με πιλότο τον Γιάννη Μαδεμλή. (www.airphotos.gr)

• Τα Οθωμανικά κτίρια, αποτελούν μέρος της ιστορίας των Σερρών. Πώς λοιπόν να μην είναι ακατανόητη η απουσία μέριμνας, που μπορεί να χαρακτηριστεί και αδιαφορία (ή μήπως και άρνηση;), να τα αναδείξουμε και να τα εντάξουμε στην καθημερινότητα και τον «ιστό» της πόλης μας, ως τέτοια;
• Αλήθεια, ποιά υπεύθυνη τοπική υπηρεσία ή φορέας, διατύπωσε και (από) πότε σχετικό αίτημα προς το Υπουργείο Πολιτισμού ή έκανε πρόταση ένταξης σε κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα;
• Θα ήταν πραγματικά καλό να βλέπαμε κάποιον τοπικό παράγοντα να σηκώνει το χέρι και να απαντά «Εγώ»! Αλλά φοβάμαι για το αντίθετο.
• Τα τζαμιά των Σερρών δεν ήταν μόνο δύο. Τόσα απέμειναν. Χωρίς τους μιναρέδες τους, «λεηλατημένα» από τον χρόνο, τους γυρίζουμε την πλάτη, την ίδια στιγμή που η πόλη μας έχει τεράστια ανάγκη από χώρους για στέγαση δραστηριοτήτων και ανάπτυξη δράσεων πολιτισμού και τέχνης.
• Όμως οι Σερραίοι μοιάζουν σαν να μην τα βλέπουν. Οι περισσότεροι τα αγνοούν, άλλοι τα θεωρούν «ξένα» και κάποιοι φοβάμαι, ίσως και «επικίνδυνα», εάν αναδειχθούν.
• Δεν θέλω να γίνομαι άδικη, γενικεύοντας. Όμως πολλές φορές σκέφτομαι, πως αν τα κτίσματα αυτά δεν ήταν Οθωμανικά και δεν παρέπεμπαν στους γείτονες Τούρκους, θα είχαν από καιρό βρει το ρόλο τους μέσα στην πόλη και θα αποτελούσαν ήδη κέντρα πολιτισμού και πνευματικής δραστηριότητας, χωρίς κανένα πρόβλημα.
• Για κείνους τους λίγους λοιπόν, που πιθανόν να σκέφτονται «ανορθόδοξα», το ερώτημα τίθεται ως εξής: «Κινδύνεψαν» ποτέ οι Τούρκοι από την ανάδειξη των χριστιανικών μνημείων της Κωνσταντινούπολης ή της αρχαίας Εφέσου;
• Άλλωστε η Ελληνικότητα μιάς περιοχής δεν καθορίζεται από τα ιστορικά κτίρια (πάσης περιόδου) που της απέμειναν, αλλά από την ελληνική παιδεία και την εθνική «αυτοπεποίθηση» των κατοίκων της.
• Ή μήπως όχι;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αισθάνομαι απογοητευμένη από τις αρχές της πόλης. Μένω απέναντι από το Τζιντζιρλί τζαμί και πίστευα ότι θα μπορούσε ο περιβάλλον χώρος του θα μπορούσε να απαλλοτριωθεί και να γίνει κάποτε πλατεία.
Δυστυχώς αυτή η πόλη εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει άτομα με όραμα για το μέλλον της. Θέλουμε να γκρεμίσουμε τα κτίρια μας για να κάνουμε ακόμα μεγαλύτερα …

Ανώνυμος είπε...

Τα μνημεία αυτά είναι η πολιτιστική κληρονομιά μας. Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για το παρελθόν της πόλης , αλλά για την πόλη που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας.

Sirraeus είπε...

Τόση είναι η αδιαφορία τους, που δεν υπάρχει κάτι απέξω να μας πληροφορεί ότι πρόκειται για οθωμανικό μνημείο. Ούτε μια πινακίδα σε κάποιο δρόμο για το πως θα φτάσουμε εκεί. Μην πάτε μακριά όμως, δεν ειναι μόνο τα οθωμανικά μνημεία έρμαια της αδιαφορίας των Αρχών. Θυμάστε σε τι κατάσταση ήταν ο Αη-Γιώργης, το Προδρομούδι και, κυρίως, η Παλιά Μητρόπολη.

Θεόδωρος Γρηγοριάδης είπε...

Αν είχαν αυτά τα τζαμιά σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη δεν θα χτιζόταν ούτε σε 50 μέτρα κτίριο. Και όμως ακόμη χτίζονται, άσχημες, ανυπόφορες πολυκατοικίες.
Η έλλειψη αισθητικής συμβαδίζει με την απουσία της ιστορικής διαχρονικής γνώσης.

K.On είπε...

Ωραίο blog συνάδελφε. Καλές Γιορτές.

Ανώνυμος είπε...

Όλες οι πόλεις στην Ελλάδα-ακόμα και οι μικρές- έχουν δυστυχώς, χτιστεί πολύ άσχημα και πυκνοκατοικημένα, χωρίς ανοιχτούς χώρους ούτε για πράσινο, ούτε για ανάδειξη οποιωνδήποτε ιστορικών μνημείων.Δε μας ενδιαφέρει καθόλου η αισθητική του περιβάλλοντος μας. Πάντως οι συγκεριμένοι χώροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μουσεία και χώροι εκθέσεων.
Δεν κατηγορώ όμως, τις προηγούμενες γενιές (ή ακόμα και την τωρινή γενιά)που αδιαφόρησε γι' αυτά, καθώς ποιος λαός -αν ήταν στη θέση του δικού μας- θα μπορούσε εύκολα και άμεσα χρονικώς να ενδιαφερθεί για τα μνημεία ενός εισβολέα και κατακτητή που τον αφαίμαξε και τον ταλαιπώρησε για αιώνες; Θέλει καιρό για να κλείσουν οι πληγές στην ψυχολογία κπ ανθρώπου,όπως και κπ λαού.
Όσο για την προβολή από τους Τούρκους μνημείων όπως η Αγία Σοφία,η Έφεσος κ.άλ. δεν τους συνέφερε να κάνουν αλλιώς, όχι μόνο λόγω της σπουδαιότητας τους, αλλά κυρίως, λόγω του ότι τα ελληνικά μνημεία στην Τουρκία είναι παλαιότερα από τα οθωμανικά και κάθε χώρα δείχνει πάντα ό,τι πιο παλιό έχει.[Και να μην ξεχνάμε ότι και έτσι ακόμα,από τους Τούρκους ξεναγούς γίνονταν πάντα παραποίηση της Αρχαιότητας, κάτι που παρατηρούνταν συνεχώς και από Ευρωπαίους τουρίστες.Και αυτό δεν έχει διορθωθεί ακόμη πλήρως ή και καθόλου].
Όσο για την Αγία Σοφία, να έχουμε υπόψιν μας, ότι οι Τούρκοι δε βλέπουν σ'αυτήν "το μεγαλείο του Βυζαντίου" βέβαια, ούτε καν την ιδιοφυϊα των αρχιτεκτόνων της, αλλά ...το μνημείο της Άλωσης και τον "μεγάλο Μωάμεθ τον Πορθητή"!
Επιπλέον, στην Τουρκία "δεν έχουν τύχει" όλα τα ελληνικά μνημεία της προβολής της Αγια-Σοφίας και της Εφέσου!Σε μικρές πόλεις και χωριά της Τουρκίας υπάρχουν πάμπολλα ελληνικά μνημεία που καταρρέουν.Οπότε η σύγκριση ήταν μάλλον ατυχής.
Ελένη.