Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Σήκωσε την κούπα ο ΠΑΝΣΕΡΡΑΙΚΟΣ. Στην Α` Εθνική, μετά από 16 χρόνια!

Τονώθηκε λίγο η αυτοπεποίθηση ημών των Σερραίων, από την παρατεταμένη θετική και πανελλήνια δημοσιότητα που απολαύσαμε το τελευταίο διάστημα.
• Λίγο οι επισκέψεις των υπουργών, λίγο η παρουσία του Πρωθυπουργού, να κάτι και οι φιλόδοξες εκδηλώσεις με την μπουγάτσα, μας έφτιαξαν τη διάθεση.
• Μια διάθεση, που απογειώθηκε με την άνοδο του Πανσερραικού στην Α` Εθνική!
• Η επιτυχία, άξιζε να γιορταστεί …χορταστικά, κι αυτό έγινε. Ακόμη κι από κείνους, που δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.

Μας ένωσε όλους ο Πανσερραικός! Κυπελλούχος! Και οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί, πώς να μην βγουν κι έξω από το γήπεδο;!
• Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες το γιόρταζαν οι φίλαθλοι στις Πλατείες και τους δρόμους της πόλης.


• Δεν έχω καθόλου προσωπικό ή επαγγελματικό ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο. Κυρίως γιατί αυτά που κατά καιρούς βγαίνουν στην δημοσιότητα για τον παραγοντισμό στο άθλημα, με απωθούν. Έτσι, σαν από αντίδραση, δεν γνωρίζω καν τα ονόματα των παικτών και των παραγόντων. Ούτε λεπτομέρειες για το παρασκήνιο, και βέβαια, τα μυστικά της ομάδας.
 


Παραδόξως(;) όμως, την χάρηκα και την άνοδο και την «κούπα» του Πανσερραικού.
Πιο πολύ, γιατί ξύπνησαν κάτι μνήμες παιδικές από τις ποδοσφαιρικές γιορτές στις Σέρρες, όταν η νίκη επί της Λάρισας το 1972, μας άνοιγε και πάλι την πόρτα για τα σαλόνια της Α`.
• Και τα πανηγύρια, δεν έλεγαν να σταματήσουν στην μικρή μας πόλη. Με ό,τι ευρήματα μπορούσε κανείς να φανταστεί, το γιόρταζαν οι Σερραίοι. Θυμάμαι πως κρατώντας σφιχτά το χέρι της μητέρας μου, δεν ξεκόλλαγα από το πεζοδρόμιο μπροστά στη «Σίσυ», για να δω όλο το «έργο»! Όλο το ποτάμι των φιλάθλων, να ανεβοκατεβαίνουν με τραγούδια και μουσικές τον κεντρικό δρόμο και να αλαλάζουν για την ομάδα!
Κηδειόχαρτα της Λάρισας τοιχοκολλημένα παντού, νεκροφόρες και φέρετρα με το «πτώμα» της ΑΕΛ κουβαλούσαν οι φανατικοί στην οδό Μεραρχίας, και οι φίλαθλοι κάθε ηλικίας, απολάμβαναν το θέαμα, είτε συμμετέχοντας, είτε παρακολουθώντας, την εποχή εκείνη που οι τηλεοράσεις ήταν λιγοστές, τα χρήματα ελάχιστα, και οι επιτυχίες του είδους γιορταζόταν με τέτοιο τρόπο, που να γίνονται κορυφαίες ειδήσεις και λόγος άφατης χαράς για τους ταλαιπωρημένους από πολλά Έλληνες.
Παρέσερναν ακόμη και το παιδικό μυαλό, εκείνοι οι πανηγυρισμοί, εκείνη η όμορφή γιορτινή ατμόσφαιρα, που έβγαζε τον κόσμο έξω και του ελευθέρωνε κατά κάποιο τρόπο τη φωνή, εν μέσω χούντας.
Τα ίδια με τότε συναισθήματα μου ενεργοποίησε αυτή η τωρινή επιτυχία του Πανσερραικού και με ξαναγύρισε στα παιδικά μου χρόνια. Συναισθήματα οπτικής απόλαυσης (γιατί είναι χαρά να βλέπεις χαρούμενους ανθρώπους), λίγης απορίας (γιατί χαίρονται τόσο για μια …ομάδα;) και ικανοποίησης (κάτι μεγάλο θα πρέπει να καταφέραμε, άρα αξίζουμε!).
Γι `αυτό λοιπόν το δώρο της «συναισθηματικής αναδρομής» το χάρηκα το κύπελλο, και ανταποδίδω στα «λιοντάρια» με ευχές, να γίνουν «η εκδίκηση της περιφέρειας», στην αθηνοδέσμια (κι άλλα …άρρωστα πράγματα) λογική, της Α` Εθνικής.

Κι άλλες ΦΩΤΟ (απο το Serres-Goal), για ΕΠΙΔΟΡΠΙΟ!!





Δεν υπάρχουν σχόλια: