• Οι γεωπόνοι της, διαπιστώνουν μία μεγάλη μεταστροφή στις καλλιεργητικές προτιμήσεις των αγροτών, και μιλούν για «πυρετό του σιταριού»!!
• Διότι η αύξηση της τιμής των δημητριακών (σχεδόν διπλασιάστηκε), έκανε τους Σερραίους βαμβακοπαραγωγούς, να στραφούν στη σιτοκαλλιέργεια, και να παρατήσουν το βαμβάκι.
• Κατά 30% έπεσε η βαμβακοκαλλιέργεια στο νομό Σερρών και για πρώτη φορά, τα στρέμματα που θα σπαρθούν φέτος, θα είναι κάτω από 200 χιλιάδες!!
• Σημειώνω, για να καταλάβουμε καλύτερα, πως ο μέσος όρος μέχρι και πέρυσι, ήταν τα 350 χιλιάδες στρέμματα.
Βαμβακοκαλλιεργητές στο Ν. Σκοπό. Το σιτάρι όμως, γέμισε τα χωράφια του κάμπου.
• Για το θέμα, μίλησα χθες με υπηρεσιακούς παράγοντες, πολιτικούς και αγρότες.
• «Η αγορά είναι αυτή που κατευθύνει τις καλλιεργητικές επιλογές των αγροτών» ήταν το συμπέρασμα.
• Σωστά. Διότι όπως μου είπε και ο κυρ-Νίκος από το Νέο Σκοπό που τον συνάντησα στο χωράφι του να παλεύει με τη γη ντάλα μεσημέρι, «αν το σιτάρι μου δίνει τα λεφτά που πρέπει, τότε τι να το κάνω το βαμβάκι; Να κάθομαι να τυραννιέμαι για να μην βγάλω στο τέλος ούτε τα έξοδά μου;».
• Το ερώτημα όμως είναι: όταν η ελληνική γεωργία φαινόταν να αναζητά νέες καλλιέργειες και πιο δυναμική δραστηριοποίηση των αγροτών τους οποίους θέλει επαγγελματίες,
• η στροφή προς την παλαιότερη από τις παραδοσιακές καλλιέργειες, αυτή του σιταριού, είναι πρόοδος;
Τα καλαμπόκια, είναι η επόμενη μετά το σιτάρι προτίμηση.
• Η στήλη θέτει προς προβληματισμό, την άποψη που διατυπώνεται και στην έκθεση.
• Λέει λοιπόν αυτή η άποψη, ότι απαιτούνται μέτρα στήριξης της βαμβακοκαλλιέργειας (άργησαν ήδη αυτά που αφορούν σε στρεμματικές ενισχύσεις και μείωση νιτρορρύπανσης),
• ώστε να συγκρατηθούν οι παραγωγοί στο βαμβάκι, μια και η εκτίμηση είναι πως αργότερα,
• δύσκολα θα επιστρέψουν, συνηθίζοντας στο μειωμένο άγχος και την περιορισμένη σε απαιτήσεις, κόστος και εργασία, σιτοκαλλιέργεια.
• Παρακαλώ;
3 σχόλια:
Στα μαθητικά μας τα βιβλία, της "Πατριδογνωσίας" σιτοβολώνες της Ελλάδας, ήταν οι κάμποι της Θεσσαλίας, της Θεσσαλονίκης και των Σερρών. Αργότερα βρέθηκε ένα τμήμα με ρύζι.... άλλο τμήμα με ντομάτα....δυο τμήματα καπνού, τα οποία άρχισαν να κατεβαίνουν στο κάμπο, (είδες οι επιδοτήσεις;) κι ότι επιδοτούνταν έμπαινε στο κάμπο το "Σερριώτικο τον κάμπο.." που αναφέρει το παραδοσιακό τραγούδι...Σε χρόνους χαλεπούς είδαμε να φυτεύονται σπαράγγια.. σόγια.....έγιναν προσπάθειες για τρούφες...οι πιο πετυχημένοι δοκίμασαν δουλειές με φούντες.... μιλάμε πως η κάθε ιδέες του καθενός σπερνόταν στο κάμπο μας χωρίς να γνωρίζομε το τι θερίσανε...για αλώνια δεν μιλάμε... δυστυχώς οι επαγγελματίες αγρότες μόλις τα "πιάσανε" πήραν διαζύγιο με την αγροτιά...και δεν "ξαναβόσκουν άλλες βουβάλες....."
Τώρα όμως που οι βουβάλες είναι λίγες, ξανάγιναν πρώτη ύλη για φαγητά και γλυκά.
Όταν ήμουν μαθητής έμαθα όλο το νομό κι όχι μόνο, πηγαίνοντας με τον πατέρα μου να πάρουμε τα τελευταία βουβάλια αυτών που ήθελαν να αλλάξουν και να εκσυγχρονίσουν τις κτηνοτροφικές μονάδες τους αγοράζοντας ασπρόμαυρες γελάδες από την αλλοδαπή...... κάνοντας το βουβάλι είδος υπό εξαφάνιση.
Συνεχίζεται....
Πολιτική ανευθυνότητα και άνιση μεταχείριση έναντι άλλων συναδέλφων τους καταγγέλλουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί φυσικής αγωγής, που προσλαμβάνονται παράνομα και με διαφορετική διαδικασία στα τμήματα αθλητικής διευκόλυνσης (ΤΑΔ-ΕΤΑΔ) τα οποία είναι τμήματα προαιρετικής διδασκαλίας μαθημάτων, κάτι δηλαδή όπως η πρόσθετη διδακτική στήριξη στα θεωρητικά μαθήματα.
Διαβάστε περισσότερα.
http://neoinileias.blogspot.com/
Δεν πιστεύω ότι και το βαμβακι θεωρείται και τόσο σύγχρονη καλλιέργεια.
Δημοσίευση σχολίου