ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ...ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ!

• Μου αρέσουν τα πανηγύρια της Ελλάδας. Δηλαδή μου αρέσει η ιδέα να γίνονται πανηγύρια. 
• Με αφορμή τις γιορτές των Αγίων, το καλοκαίρι η χώρα μετατρέπεται σε έναν απέραντο λαβύρινθο από χρωματιστούς πάγκους, όπου μπορείς άνετα να «χαθείς» αγοράζοντας, διασκεδάζοντας και κερδίζοντας. Ανατολή!
• Διότι για τέτοια πανηγύρια μιλάω. Για εμποροπανηγύρεις. Εκεί που οι επισκέπτες μπορούν να αγοράσουν από κοσμήματα, σεντόνια και χαλιά, μέχρι εσώρουχα, παπούτσια και πανάκριβες αυθεντικές μπλούζες του «Αθήνα 2004», με δύο μόλις Ευρώ!
• Χιλιάδες ο κόσμος που πηγαινοέρχεται, ψάχνει, διαλέγει, παζαρεύει, αποκτά. Εκατοντάδες και οι πωλητές που παρατάσσουν τα εμπορεύματά τους, διαλαλώντας τα, και διανυκτερεύοντας επί ημέρες δίπλα τους.
• Πολύχρωμος κόσμος, δυνατές φωνές, ήχοι και κίνηση που λειτουργούν ψυχοθεραπευτικά και αναπαριστούν τη ζωή και το κέφι της.
• Και ξαφνικά, …
• ενώ περπατάς ανάμεσα στους πάγκους, θέλεις …τσίσα σου!
• Ε! από τη στιγμή εκείνη, συνειδητοποιείς το πρόβλημα.
• Εγώ βρέθηκα πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του, τον περασμένο Αύγουστο στο μεγάλο πανηγύρι της Τούζλας, όπου για μία ακόμη χρονιά, έκανα σπονδή στην ελεύθερη συναλλαγή, με σκοπό το αμοιβαίο κέρδος.
 
• Η ηλικιωμένη γυναίκα, με ρώτησε διακριτικά πλην όμως επειγόμενη, για το «μέρος». Κι εγώ προσπάθησα να βοηθήσω. Πού να βρεις όμως άκρη ανάμεσα στους μπερντέδες, τα πλαστικά και τις διαχωριστικές λινάτσες!
• Τίποτε!
• «Δοκιμάστε στο μαγαζί απέναντι κυρία μου», προθυμοποιήθηκε να πληροφορήσει ο σκουρόχρωμος πωλητής που μας άκουγε, βγάζοντας την γυναίκα από την απελπισία της παράτασης του μαρτυρίου, μιας παραφουσκωμένης ουροδόχου κύστεως. Αυτός ήξερε!
• Κι εγώ το έμαθα, με την αφορμή. Για να συνειδητοποιήσω πόσο… Ελλάδα είμαστε! Ακόμη και στα παζάρια μας!
• 700 μέτρα δρόμος, στην παραλία της Τούζλας, με στριμωγμένους πάγκους και από τις δύο πλευρές του. Χιλιάδες οι επισκέπτες, εκατοντάδες τα σεργκιά.
• Υπολογίστε πόσοι άνθρωποι έφεραν την πραμάτεια τους εκεί, και παρέμειναν με τις οικογένειές τους όλη την εβδομάδα του πανηγυριού για τη γιορτή του Σωτήρος.
• Στα αυτοκίνητά τους κοιμήθηκαν, στα σαντουιτσάδικα της Τούζλας έφαγαν. Την καθημερινή «τουαλέτα» τους όμως, πού την έκαναν; 
• Το έλεγξα, την άλλη μέρα το πρωί.
• Κοινόχρηστα αποχωρητήρια δεν υπάρχουν στο χώρο. Ούτε για πωλητές, ούτε για επισκέπτες. 
• Και η παραλία, όπως και όλοι οι ακάλυπτοι και αφώτιστοι γειτονικοί χώροι, έγιναν ο φυσικός αποδέκτης των βιολογικών «απορριμμάτων» των εκατοντάδων βιοπαλαιστών, που αν και πλήρωσαν με συνέπεια το νοίκι του χώρου στον οικείο Δήμο, μία τουαλέτα δεν απαίτησαν ως ελάχιστο αντάλλαγμα της συνδρομής τους στο Δημοτικό ταμείο Ορφανού! Και αυτός, δεν τους έδωσε!
• Καταλάβατε! Ευρωπαϊκή εικόνα! Με τη δημόσια υγεία να ζητά επειγόντως Imodium από το γειτονικό φαρμακείο!  
• Καλά. Οι νομαρχιακές Διευθύνσεις Υγείας, δεν έχουν λόγο στις αδειοδοτήσεις των χώρων των εμποροπανηγύρεων; 
• Εκεί στην Καβάλα και στον Δήμο Ορφανού τι ισχύει; Να ρωτήσω το ίδιο και για τα καθ`ημάς;