σκέφτομαι πόσοι από μας τους Σερραίους γνωρίζουμε την ιστορία και το έργο του Ουμβέρτου Αργυρού,
πόσοι από μας ξέρουμε,
σε πόσες άραγε τάξεις της Αθμιας και της Βθμιας εκπαίδευσης οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, αναφέρουν στους μαθητές τους,
πως ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης ήταν συντοπίτης μας!
Μια λοιπόν και σήμερα το θέλει η μέρα, σας δίνω λίγα στοιχεία από το βιογραφικό του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου και μαθητή του Νικηφόρου Λύτρα, που τιμήθηκε διεθνώς εν ζωή για το ταλέντο και το έργο του, αφήνοντας πίσω του όχι μόνον έναν σημαντικό αριθμό πινάκων, αλλά και πλούσια προσφορά στα εικαστικά της χώρας μέσα από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.
Η επιστράτευσή του από τον Ι. Μεταξά και η αποστολή του στο Αλβανικό μέτωπο στον πόλεμο του `40, μας έδωσε μία σειρά από 32 πίνακες, που αποτελούν για την Ελλάδα την εικόνα του πολέμου εκείνου, που έμεινε στην Ιστορία ως έπος.
Ο Ο.Α. σε ώριμη ηλικία ζωγραφισμένος από τον Νικόλαο Λύτρα.
ΟΥΜΒΕΡΤΟΣ ΑΡΓΥΡΟΣ- Ζωγράφος (1882 –1963).
Έλληνας ζωγράφος, ένας από τους πλέον όψιμους εκπροσώπους της «Σχολής των Ιμπρεσιονιστών του Μονάχου», με προσωπικό ύφος και μοντέρνες αποκλίσεις.
Οι γονείς του κατάγονταν από την Νιγρίτα Σερρών, ενώ o ίδιος γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα. Αποφοίτησε με άριστα το 1904.
Πήρε το πρώτο βραβείο του Αβερώφειου κληροδοτήματος και υποτροφία για να συνεχίσει καλλιτεχνικές σπουδές στο εξωτερικό (1907). Φοίτησε τρία χρόνια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Μονάχου και τιμήθηκε με επαίνους και μετάλλια.
Στη συνέχεια, πραγματοποίησε μεγάλο καλλιτεχνικό ταξίδι αισθητικών μελετών και πολιτιστικής ερευνάς σε Γαλλία, Ιταλία, Άγιο Όρος, Κων/πόλη, Παλαιστίνη και Αίγυπτο (1911). Κατόπιν, εγκαταστάθηκε για πολλά χρόνια στο Μόναχο.
Το 1929 διορίστηκε τακτικός καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, και αργότερα διετέλεσε υποδιευθυντής και τρεις φορές διευθυντής της.
Στο εργαστήριό του, μαθήτευσαν πολλοί μετέπειτα μεγάλοι έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο ζωγράφος Φώτης Ζαχαρίου, ο χαράκτης Τηλέμαχος Κάνθος, ο γλύπτης Χρήστος Καπράλος, οι ζωγράφοι Γιώργος Μανουσάκης, Γιάννης Μόραλης, Γιάννης Σπυρόπουλος, κ.ά.
Πήρε μέρος σε επίσημες ομαδικές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο και έργα του βρίσκονται σε πολλές δημόσιες πινακοθήκες (Αθήνας, Μονάχου, Φρανκφούρτης, Βερολίνου, Δρέσδης, Ανοβέρου, Ρώμης, Βενετίας, Παρισίων, Στοκχόλμης κ.ά.) καθώς και σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές.
Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, έλαβε εντολή από την κυβέρνηση Μεταξά να πάει στο μέτωπο ως επίσημος πολεμικός εικονογράφος, μαζί με τον γλύπτη Φ. Ροκ. Από την επίσκεψή του στο μέτωπο, απεικόνισε το συγκλονιστικό εκείνο έπος σε 32 μνημειακούς πίνακες.
Ή πολύτιμη αυτή συλλογή, που φυλάγονταν στα Παλιά Ανάκτορα (αίθουσα τροπαίων), στολίζει τώρα το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών.
Το 1952, η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και το 1959 τον εξέλεξε τακτικό της μέλος. Πέθανε στην Αθήνα τέσσερα χρόνια μετά (1963).
ΠΡΟΤΑΣΗ της ΣΤΗΛΗΣ: Να ζητήσει ο Δήμος ή η Νομαρχία Σερρών από το Πολεμικό Μουσείο, να εκθέσει για λίγο τα έργα του ζωγράφου στις Σέρρες.
Θα ήταν εκπαιδευτική και καλλιτεχνική προσφορά, πρώτου μεγέθους.
Αλλά σε ποιόν χώρο θα μου πείτε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου