Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

13ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Κόσμος πολύς, συζητήσεις, κινητικότητα, μοντέρνοι χώροι, κινηματογραφικές οθόνες γεμάτες με εικόνες, πρόσωπα, ντοκουμέντα, απόψεις, νέες τεχνικές, προτάσεις…! Ζωηρά πνεύματα, ζωντανά! Όμορφη κατάσταση.
  • Το περασμένο Σάββατο, με αφορμή επαγγελματικές υποχρεώσεις κατεβήκαμε στη Θεσσαλονίκη. Το απόγευμα, το αφιερώσαμε στο 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
  • Ήταν η τελευταία του μέρα και επιλέξαμε δύο προβολές από το γεμάτο με ενδιαφέρουσες ταινίες  πρόγραμμα. 
  • Δεν ήταν τυχαίο πως και οι δύο, αφορούσαν σε δουλειές συναδέλφων που εκτιμώ και γνωρίζω χρόνια.
  • Μιλώ για το «Welcome to Europe» του Στέλιου Κούλογλου και το «Πεθαίνοντας για την Αλήθεια» του Νίκου Μεγγρέλη.
  
  • Γνωστοί δημοσιογράφοι και οι δύο, με εμπειρία στην κάλυψη γεγονότων σε δύσκολες περιοχές ανά τον κόσμο, με τις ταινίες τους αυτές, απλώς επιβεβαίωσαν την κλάση τους.
  • Τις απόλαυσα τις προβολές. Ουσία, πληροφόρηση, αποκαλύψεις, έκπληξη,  θεματική εστίαση, ωραία τεχνική, ολοκληρωμένη εικόνα.
  • -------------------------------------
  • Η ταινία του πολυβραβευμένου Στέλιου Κούλογλου, προβλήθηκε στη θεματική ενότητα «Ανθρώπινα Δικαιώματα», ήταν 10λεπτη, δεν είχε καθόλου αφήγηση παρά μόνο φυσικούς ήχους, μαρτυρίες και μια μεγάλη δυσάρεστη έκπληξη.
 



Δυνατές εικόνες από «Πακιστάν, Ιορδανία, Κένυα, Ερζεγοβίνη».  Μόνο που οι εικόνες, μαθαίνουμε στο τέλος της ταινίας, δεν λένε την αλήθεια. Όλες οι σκηνές προέρχονταν από κέντρα κράτησης και τενεκεδουπόλεις μεταναστών στην Ελλάδα. Με τις ελληνικές αρχές να αδυνατούν να διαχειριστούν το κύμα των χιλιάδων μεταναστών και την υπόλοιπη Ευρώπη να αδιαφορεί.

Χειροκροτήθηκε και προβλημάτισε, προκάλεσε συζήτηση και «χτύπησε» σε ευαίσθητα κέντρα τους θεατές. Άρα, πέτυχε τον στόχο της.
    • ------------------------------------------- 
Ο Νίκος Μεγγρέλης, είχε μεγαλύτερο κοινό. Η 80λεπτη ταινία του παρέπεμπε τεχνικά, σε παραγωγές του BBC.
Ο γνωστός και επίσης βραβευμένος δημοσιογράφος, εκλεγμένο μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων, σ` αυτό του το Ντοκιμαντέρ ασχολείται με τους ανθρώπους των ΜΜΕ που έπεσαν θύματα στην κάλυψη του πολέμου στο Ιράκ, από το 2003 έως το `08.

Παρουσιάζει συνταρακτικές ιστορίες από τον πόλεμο του Ιράκ. Το ταξίδι ενός δημοσιογράφου στη Βαγδάτη του σήμερα, την ιστορία μιάς μητέρας που μάταια ρωτά: "Γιατί σκοτώθηκε ο γιός μου, όταν το μόνο όπλο του ήταν η κάμερα;"
    • Ακόμα αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές των γεγονότων, τις ευθύνες των κυβερνήσεων, την ωμότητα των φανατικών ισλαμικών οργανώσεων αλλά και μοναδικά παραδείγματα θάρρους, ανιδιοτέλειας και ανθρωπιάς που ξεχώρισαν μέσα στη φρίκη και παράνοια του πολέμου.
--------------------------------------------------- 
Είδα και πολλούς επώνυμους της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, των τεχνών και των γραμμάτων στις προβολές. Ευχάριστο, όλοι αυτοί ανακατωμένοι με τους υπόλοιπους θεατές να παρακολουθούν χωρίς τις ιδιότητές τους την οθόνη.
  • Ευχάριστη εμπειρία και για μας, που με 4 ευρώ το άτομο, πήραμε μία μικρή γεύση από έναν 10ήμερο θεσμό με διεθνείς συμμέτοχες (φέτος ξεπέρασαν τις 230, από τον Καναδά ως την Ιαπωνία και από τη Σουηδία ως τη Νότιο Αφρική) που αν και τόσο κοντά μας δεν αξιοποιούμε όσο θα μπορούσαμε.
  • Δυστυχώς φέτος, στο πρόγραμμα προβολών αντιπροσωπευτικών ταινιών του Φεστιβάλ σε περιφερειακές πόλεις, δεν περιλαμβάνονται οι Σέρρες.
ΦΩΤΟ: Α.Π.-Καθρέφτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: