Στο εξωτερικό, ελεύθεροι τοίχοι κτιρίων των πόλεων, ζωγραφίζονται και διακοσμούνται εδώ και 10ετίες. Η τέχνη μεγάλης κλίμακας συναντά τον πληθυσμό των μεγάλων αστικών κέντρων …στο δρόμο, και το χαίρονται άπαντες.
Η τάση άργησε –όπως και όλα τα πράγματα- να φτάσει στην Ελλάδα.
Από την ώρα όμως που ήρθε, ενσωματώθηκε στα σχέδια των πλέον οραματιστών και σύγχρονων εκ των Δημάρχων της χώρας, με αποτέλεσμα οι υπαίθριοι γιγαντοπίνακες να πληθαίνουν, διακοσμώντας και ανακουφίζοντας τις πεινασμένες για χρώμα και αισθητική ελληνικές τσιμεντο-μεγαλουπόλεις.
Από την ώρα όμως που ήρθε, ενσωματώθηκε στα σχέδια των πλέον οραματιστών και σύγχρονων εκ των Δημάρχων της χώρας, με αποτέλεσμα οι υπαίθριοι γιγαντοπίνακες να πληθαίνουν, διακοσμώντας και ανακουφίζοντας τις πεινασμένες για χρώμα και αισθητική ελληνικές τσιμεντο-μεγαλουπόλεις.
Γιγαντοπίνακες δρόμου
Η τέχνη του να διακοσμεί κανείς τοίχους ύψους δεκάδων μέτρων με παραστάσεις συνήθως ευρηματικές και πολύχρωμες, δεν είναι εύκολη. Ούτε χωρίς κόστος.
Απαιτείται καταρχήν σχέδιο από την πλευρά του αναθέτοντα, ταλέντο, εμπειρία και ικανότητα από τον /τους καλλιτέχνη/ες και τέλος οικονομική υποστήριξη από τον φορέα που θα παραγγείλει το έργο, επιλέγοντας και το θέμα (συνήθως ανάμεσα από τις προτάσεις που κατατίθενται στην εκδήλωση ενδιαφέροντος).
Απαιτείται καταρχήν σχέδιο από την πλευρά του αναθέτοντα, ταλέντο, εμπειρία και ικανότητα από τον /τους καλλιτέχνη/ες και τέλος οικονομική υποστήριξη από τον φορέα που θα παραγγείλει το έργο, επιλέγοντας και το θέμα (συνήθως ανάμεσα από τις προτάσεις που κατατίθενται στην εκδήλωση ενδιαφέροντος).
Οι Δήμοι είναι οι αυτονόητοι πάτρωνες αυτής της υπόθεσης και οι αναμενόμενοι ηγέτες στην προσπάθεια εξωραϊσμού της πόλης που υπηρετούν.
Σήμερα, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μπορεί ήδη να θαυμάσει κανείς τέτοιες «πινελιές». Ακάλυπτοι τοίχοι πολυκατοικιών, έγιναν καμβάς καλλιτεχνών, και η πόλη κέρδισε χρώμα και ζωή, μετατρέποντας άχαρα «κενά», σε όμορφα «παράθυρα αισθητικής διαφυγής»!
Πότε στις Σέρρες;
Στις Σέρρες η μοναδική «υπαίθρια γκαλερί» βρίσκεται στο κτίριο της ΔΕΗ απέναντι από την «Αγια Σοφιά» (βλπ πάνω).
Ο Σερραίος ζωγράφος Χριστόφορος Μελλίδης φιλοτέχνησε προ 15ετίας μία σειρά από 12 εικόνες, μιάς πόλης που δεν υπάρχει πιά. Γειτονιές και σπίτια των Σερρών της μεταπολεμικής περιόδου, αποτυπώθηκαν για να συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν.
Ωραίο, αλλά συνέχεια δεν είχε.
Ο Σερραίος ζωγράφος Χριστόφορος Μελλίδης φιλοτέχνησε προ 15ετίας μία σειρά από 12 εικόνες, μιάς πόλης που δεν υπάρχει πιά. Γειτονιές και σπίτια των Σερρών της μεταπολεμικής περιόδου, αποτυπώθηκαν για να συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν.
Ωραίο, αλλά συνέχεια δεν είχε.
Οι πρώτες τέσσερις φωτογραφίες που παρατίθενται είναι όλες από τη Θεσσαλονίκη, και δείχνουν πόσο όμορφα μπορούν να γίνουν τα ακάλυπτα πλαϊνά πολυώροφων οικοδομών, όταν ο Δήμος αναθέσει σε καλλιτέχνες την εμφάνισή τους.
Μακάρι και η Δημοτική αρχή των Σερρών να ξεκινούσε ανάλογο πρόγραμμα (βλπ τρείς τελευταίες φωτό).
Μία καταγραφή των υποψήφιων ελεύθερων τοίχων της πόλης θα έδειχνε τις διαθέσιμες επιφάνειες και η αρχιτεκτονική επιτροπή του δήμου μαζί με το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων τής πόλης θα μπορούσαν να αναλάβουν να προτείνουν θεματολογία.
Οι καλλιτέχνες θα βρεθούν και είναι σίγουρο πως θα έχουν κι αυτοί προτάσεις.
Μία καταγραφή των υποψήφιων ελεύθερων τοίχων της πόλης θα έδειχνε τις διαθέσιμες επιφάνειες και η αρχιτεκτονική επιτροπή του δήμου μαζί με το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων τής πόλης θα μπορούσαν να αναλάβουν να προτείνουν θεματολογία.
Οι καλλιτέχνες θα βρεθούν και είναι σίγουρο πως θα έχουν κι αυτοί προτάσεις.
ΦΩΤΟ: Α.Π.-Καθρέφτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου