ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ...!!!!!

• Το Facebook, είναι ένας «χώρος κοινωνικής δικτύωσης» όπως λέγεται στη σύγχρονη τεχνολογική γλώσσα ή πιο κατανοητά για τους μη έχοντες και μεγάλη σχέση με αυτό που λέμε διαδίκτυο ή internet, ένα «Καφενείο» όπου πάς μόνο …μέσα από τον υπολογιστή σου!
• Εκεί, ανάμεσα σε άλλα, μπορείς να κουβεντιάσεις, να σχολιάσεις απόψεις άλλων ή να θέσεις εσύ θέματα για προβληματισμό και συζήτηση. Και αν οι φίλοι σου έχουν διάθεση και χρόνο, μπορεί και να γίνει η συζήτηση ενδιαφέρουσα, έντονη, πλούσια και κυρίως ενδεικτική της ποικιλίας των απόψεων των νεοελλήνων του κυβερνοχώρου, για ζητήματα σοβαρά και μη, γενικά ή προσωπικά.
Χθες λοιπόν έγραψα στoν χώρο μου το εξής: «Πάλι καθόμουν δίπλα σε έναν φανατίλα Ελληναρά-Τουρκοφάγο, με ring tone όμως στο κινητό του έναν γνήσιο "ελληνικό" αμανέ!!».

• Και η συζήτηση άναψε. Άλλοι φίλοι γέλασαν, άλλοι υπερθεμάτισαν, μερικοί θύμωσαν, έτεροι επιχειρηματολόγησαν μαχητικά και κάποιοι εκνευρίστηκαν με όσους δεν είχαν την ίδια γνώμη μαζί τους.
• Στο επίκεντρο της κουβέντας, η έννοια πατριωτισμός (εδώ η λέξη «Ελληναράς» που χρησιμοποίησα άναψε τα αίματα) και οι (τελικά) διαφορετικές σημασίες που της δίνει ο καθένας, εμπλέκοντας (και οικειοποιούμενος πολλάκις) πατρίδες, έθνη, ιστορία και αγώνες άλλων, για να καταλήξει (συνήθως) αυτοπαρασημοφορημένος «πατριώτης», και φυσικά ο μόνος τέτοιος!!

• Για να μην όμως αναπαράγω τις απόψεις όλων όσων συμμετείχαν στην διαδικτυακή και ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση ( θέλει πολύ χώρο και άλλωστε οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να «πεταχτούν» ως τη σελίδα μου στο Facebook και να τις διαβάσουν),
• θα μεταφέρω μόνο μία απάντησή μου σε φίλο που εστίασε στην επίμαχη προαναφερθείσα λέξη-χαρακτηρισμό, υποστηρίζοντας πως «στη χώρα μας, κάθε πατριωτική άποψη έχει ποινικοποιηθεί από τα αφεντικά των ΜΜΕ δημιουργώντας ένα φαινόμενο αυστηρά ελληνικό» και προκαλώντας με να του αναφέρω «αν υπάρχει καμιά άλλη πολιτισμένη χωρά με την αντίστοιχη λέξη του "ελληναράς"».

• Παραλείποντας να ανταποκριθώ στην προτροπή του να αλλάξω εθνικότητα και πατρίδα και να μιλήσω ως γνώστρια αλλότριων, (αν και είμαι σίγουρη πως παντού όπου υπάρχει πολιτισμός και καλλιέργεια, οι ακρότητες θα αποδοκιμάζονται με παρόμοιους χαρακτηρισμούς), η απάντησή μου αφορά τα δικά μας, λέγοντάς του:

«Γερμαναράς και Τουρκαλάς. Κι όταν ο Έλληνας χρησιμοποιεί αυτούς τους υπερθετικούς (αν για τους άλλους γιατί όχι και για τον εαυτό του;), το κάνει για να κατακρίνει, απαξιώσει και καταδικάσει την υπερβολή που εκφράζεται έτσι.
Τώρα, το ότι κι εμείς είμαστε χώρα της υπερβολής, και όχι του μέτρου και της αλήθειας, δεν χρειάζεται να το αρνούμαστε και να το κουκουλώνουμε.
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι πρώτα να το συνειδητοποιήσουμε
κι ύστερα, να μην το "ταΐζουμε".
Γιατί θα μεγαλώσει επικίνδυνα για όλους!!».