Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ!

  • Ήταν από τις θεατρικές παραστάσεις που ο θεατής απολαμβάνει το κείμενο του έργου.
  • Η πιο γνωστή στο κόσμο ιστορία του απόλυτου και μοιραίου έρωτα, αυτή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, τί λόγο θα είχε άραγε να οδηγήσει κάποιον σε μια θεατρική αίθουσα;
  • Το αναρωτήθηκα κι εγώ πριν μπω στο ΔΗΠΕΘΕ μας. Το στόρι χιλιοειπωμένο και μυριοακουσμένο. Μέχρι και το τραγικό τέλος πασίγνωστο. Γιατί να το (ξανα)δει κανείς; Ποιά η έκπληξη και το καινούριο;
  • Ε! Το ανακάλυψα παρακολουθώντας την παράσταση προχθές το βράδυ, στην πρεμιέρα της.

  • Το απλούστατο λοιπόν σκηνικό, ο χαμηλός φωτισμός και η διακριτική μουσική, έκαναν πρωταγωνιστή το κείμενο του Σαίξπηρ, που μεταφρασμένο εξαιρετικά και υποστηριγμένο με φρεσκάδα και φυσικότητα από τους έξι νεαρούς ηθοποιούς του «Θεάτρου του Νέου Κόσμου», έφτανε δυναμικά στο κοινό, ως πρωτότυπο και θαυμαστό έργο τέχνης!
  • Η έμμετρη απόδοση του πρωτότυπου από τον Διονύση Καψάλη, έγινε λόγος με φυσική ροή από τους ηθοποιούς: Δημήτρη Αντωνίου, Σπύρο Κυριαζόπουλο, Μαρία Μπελιγιάννη, Μίλτο Σωτηριάδη, Μιχάλη Τιτόπουλο και Στέλιο Χλιαρά, που «γέμισαν» τη σκηνή με κίνηση και αρμονία.

  • Στην παράσταση που ανεβαίνει στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, η ομορφιά της ποίησης του Σαίξπηρ συναντάει τη φρεσκάδα της ομάδας των ερμηνευτών και αναδεικνύει τη διαχρονική αξία, ομορφιά και επικαιρότητα του κειμένου του κλασσικού αυτού έργου.
  • Κερδισμένος φεύγει ο θεατής και γεμάτος. Οι Μοντέγοι και οι Καπουλέτοι, ο Μερκούτιος και ο Τυβάλδος, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα «ζωντανεύουν» την σχεδόν άδεια σκηνή γεμίζοντάς την πότε με τα κτίρια και τους δρόμους της Βερόνα ή τα έπιπλα του πύργου των Καπουλέτων και πότε με τα αγάλματα της εκκλησίας της πόλης.
  • Ο έρωτας, ο πόνος της απώλειας, η χαρά και η απελπισία, το τυχαίο που οδηγεί στο τραγικό, το κατεστημένο και η επανάσταση, η ανατροπή και το μοιραίο εναλλάσσονται όπως και τα συναισθήματα του κοινού.

  • Ωραία η παράσταση. Βρείτε χρόνο για να τη δείτε.
  • Σκηνοθεσία: Μίλτος Σωτηριάδης. Σκηνικό – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης. Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου. Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Επιμέλεια λόγου: Ρηνιώ Κυριαζή. Δραματουργική επεξεργασία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη.
  • Η παράσταση είναι συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών με το Θέατρο του Νέου Κόσμου, με καλλιτεχνικούς Διευθυντές τους : Θοδωρή Γκόνη και Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο αντίστοιχα.
  • Θα παίζεται στην αίθουσα «Αστέρια» μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου. Ώρα έναρξης: 9.00 μμ. Τιμές εισιτηρίων: 15 & 20€.
ΦΩΤΟ: Α.Π.- Καθρέφτης

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Σαίξσπηρ μόνο με τους αρχαίους τραγικούς μπορεί να συγκριθεί. Τα ζητήματα που βάζει - κυρίως αυτά της εξουσίας - διαχρονικά! Βλέπε την επίδρασή του στο σύγχρονο κινηματογράφο: RAN και ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΙΑΜΤΟΣ του Κουροσάβα, ΤΙΤΟΣ της Τέιμουρ (κορυφαίο) πέρα από τα γνωστά ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ, ΑΜΛΕΤ, ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ, ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ σε διάφορες (χολυγουντιανές και μη εκδοχές).
Μπάμπης Τσιρογιάννης

οδυσεας είπε...

αγαπητή αριαδνη..
διαβασα την κριτική σου για την παρασταση και ελπίζω να με επιτρ΄ψεις να μην συμφωνήσω σε όλα...
εξω απο το νεαρό της ηλικίας των ηθοποιών και την αξιοσημείωτη προσπάθειά τους για τις ερμηνείες των ρόλων κατα τα άλα ...
η αφαιρετικότητα των σκηνικών...
η αφαιρετικότητα της σκηνοθεσίας...
η προσπάθεια μετάφρασης του κειμένου σε ποιτικά μετρα...
θα έλεγα ότι δεν φτάσαν στο ύψος των περιστάσεων...
και με κάναν να ανερωτηθώ άν εβλεπα σεξπιρ σε εκτέλεση "περιμένοντας τον γκοντό"
Γιοργος

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΝΑ ΦΟΒΆΣΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΓΝΩΜΕΣ....
ΝΕΒΕΡ ΜΑΪΝΤ...