Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΡΧΗΓΟΣ, ΕΝΑΣ... ΑΝΟΣΤΟΣ!

• Η νίκη του Ομπάμα σχολιάστηκε (και πανηγυρίστηκε) αρκούντως από προχθές και πολλά δεν έχουν να προστεθούν σε λόγια και ευχές. • Μόνο η αναμονή μας μένει, ο 44ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, να αποδείξει πως μπορεί να αλλάξει αυτά, που κάνουν τη χώρα του απειλή όχι μόνο για τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και και για τους ίδιους της τους πολίτες.
• Η στήλη σήμερα δεν θα σχολιάσει βέβαια τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών.
• Μόνο, θα παραθέσει αυτούσιες τις δηλώσεις του «χαμένου» αυτής της αναμέτρησης, του (όχι και τόσο συμπαθητικού είναι αλήθεια), Τζων Μακ Κέιν.
• Διαβάζοντάς τες, καταλαβαίνει κανείς τί σημαίνει πολιτική μαγκιά και πολιτισμός και προπάντων εθνική ευθύνη.
Τι σημαίνει να μπορείς ξαφνικά από χαμένος να γίνεσαι ένας από τους νικητές, και να έχεις μερίδιο από τα χειροκροτήματα του κόσμου που προορίζονται για τον αντίπαλό σου!! Νά λοιπόν οι δηλώσεις Μακ Κέιν, αμέσως μετά την καθαρή νίκη Ομπάμα:
«Ας μην αμφιβάλλει κανείς Αμερικανός για την επιλογή που έγινε. Ο γερουσιαστής Ομπάμα πέτυχε κάτι σημαντικό για τον ίδιο και για τη χώρα του. Μαζί του αλληλέγγυος"!
• (Σ.Σ. Προσέξτε παρακαλώ τις τρείς τελευταίες λέξεις!).

• Και καλώντας από τη μια μεριά τον μεν Ομπάμα να κάνει ό, τι μπορεί για να βοηθήσει τη χώρα και από την άλλη τους Αμερικανούς να υποστηρίξουν Ομπάμα για ένα καλύτερο μέλλον, κατέληξε:
«Είμαστε όλοι Αμερικανοί. Οφείλουμε να δράσουμε από κοινού. (…) Πολεμήσαμε όσο πιο δυνατά μπορούσαμε. Η αποτυχία είναι δική μου όχι δική σας. Σήμερα μπορούμε να είμαστε απογοητευμένοι, αλλά από αύριο πρέπει να αρχίσουμε δουλειά. (…) Είμαι ευγνώμων σε όλους εσάς και στην οικογένειά μου. Να ξέρετε ότι θα τιμήσω τη φιλία σας».

• Συμπέρασμα:
• Κοίτα ρε παιδί μου, πως με δύο ηρωικώς εκστομισμένα λόγια, ακόμη και ένας κρύος τυπικούρας, υπερσυντηρητικός Ρεπουμπλικάνος χωρίς ίχνος ηγετικής γοητείας, μπορεί να γίνει στη στιγμή συμπαθέστερος, «μεγάλος» και γλυκύτερος! Ένας αρχηγός δηλαδή!

Σ.Σ. Κάτι τέτοιες «αμερικανιές» δεν βλέπουν να τις ξεπατικώσουν οι δικοί μας! Ίσως γιατί οδηγούν απκλειστικά και μόνο στη δόξα. Κι ως γνωστόν: «Την δόξα πολλοί εμίσησαν….»!

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε παλαιότερη ανάρτησή σου εκθείαζες τον Γκόνη.
Μετά τις μα....κίες που έκανε με τους δημοσιογράφους (ξέρεις, έτσι δεν είναι) δεν είδα να γράφεις τίποτα.
Γιατί;
Ακου εκεί να είναι υποχρεωμένοι οι δημοσιογράφοι να τον ξέρουν.
Και ποιός είναι ο κύριος;

ΑΡΙΑΔΝΗ Παπαφωτίου είπε...

Αγαπητέ "ανώνυμε".

Πρώτον, μαλλον αξιολογούμε διαφορετικά την αξία των γεγονότων που έχουν προτεραιότητα γιά μία στήλη όπως ο "Καθρέφτης".
Δεύτερον, στις 24/10/08, δεν "εκθείαζα τον Θ. Γκόνη", αλλά την νεόδμητη υπερσύγχρονη αίθουσα των ΑΣΤΕΡΙΩΝ, δίνοντας και την είδηση της έναρξης λειτουργίας της, καθώς και του προγράμματος των παραστάσεων.
Τρίτον, ο Θ. Γκόνης δεν χρειάζεται επαίνους απο μένα, που στην τελική, τα καλλιτεχνικά δεν είναι και του επαγγελματικού αντικειμένου μου.

Όσο γιά το περιστατικό στο οποίο αναφέρεσαι, με το "όνομα, επίθετο και ιδιότητα" που πάντα οι ρεπόρτερ ζητούν από όλους (και σωστά),
θεωρώ οτι η κατάσταση οδηγήθηκε σε προσβλητικές υπερβολές, λόγω και της άγνοιας των τοπικών δεδομένων από την πλευρά του νέου καλλιτεχνικού Διευθυντή, που μέχρι τώρα έκανε μηδενικές δημόσιες σχέσεις!

Εκείνο όμως που νομίζω πως πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι όλο αυτό να μην επηρεάσει, τον τρόπο που βλέπουμε εμείς οι ίδιοι το ΔΗΠΕΘΕ μας.
Οι Καλλιτεχνικοί Διευθυντές είναι με θητεία, και κρίνονται στο τέλος της.

gskapetis είπε...

Αυτός ο ανώνυμος που αναρωτιέται ποιός είναι ο Θοδωρής Γκόνης, είμαι σίγουρος ότι έχει σιγοτραγουδήσει και απολαύσει πολλά από τα τραγούδια που γράφτηκαν με στίχους του. ΄Οπως θα ξέρει(κι ας κάνει πως δεν...)την προσφορά στο θέατρο και γενικά τον πολιτισμό αυτής της χώρας του Θοδωρή Γκόνη. Και ναι ο Θ.Γκόνης είναι επώνυμος και θα έπρεπε όλοι να τον ξέρουν, οφείλουν να τον ξέρουν. Τους ανώνυμους κανείς δεν οφείλει άσε που μπορεί και να μην θέλει(να τους ξέρει).

Ανώνυμος είπε...

Αριάδνη, καλά τα λές.
Ήταν όμως υπερβολικός στη συμπεριφορά του ο Θ. Γκόνης.
Φυσικά και οι Σερραίοι ρεπόρτερ (να μην σχολιάσω)!
Συμφωνώ πως το ότι δεν βγήκε από το καβούκι του τόσο καιρό που είναι καλλιτεχνικός διευθυντής, του στέρησε τη δυνατότητα να γνωρίσει την ποιότητα και τον τρόπο των τοπικών δημοσιογράφων.
Τώρα, έγινε μία ... άκομψη αρχή!!
Τ.Μ.

Ανώνυμος είπε...

Τον άνθρωπο τον αιφνιδίασε η βλακεία, κι έχασε (δυστυχώς) τη μπάλα!
Πάντως εμείς τον εκτιμάμε, τον αγαπάμε και περιμένουμε να μας θαμπώσει με το έργο του στο ΔΗΠΕΘΕ μας.
Υ.Γ. Συμφωνώ με gskapetis.
Μαρία Σουλάκη.

Ιωάννης Τούσκας είπε...

Το μοντάζ για όσους δεν γνωρίζουν γίνεται στα στούντιο των καναλιών από ειδικούς τεχνικούς κι όχι από τους δημοσιογράφους που κάνουν το ρεπορτάζ, για αυτό το λόγο και οι επαγγελματίες του είδους ζητούν πριν ή μετά (;) το όνομα και το επώνυμο του, για να μπει σωστά κι εκεί που πρέπει!