ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ;

Κάθε φορά στην επέτειο του Πολυτεχνείου, βλέποντας και διαβάζοντας τα αφιερώματα (που δυστυχώς όσο περνούν τα χρόνια λιγοστεύουν), συγκινούμαι.

Κράτησα στο αρχείο μου, ένα από τα καλύτερα που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια και όποτε ανατρέχω σ` αυτό, σκέφτομαι πόσες ακόμη πτυχές των ημερών εκείνων ΔΕΝ έχουν ακόμη συζητηθεί, διερευνηθεί και αποκαλυφθεί.

Πόσοι θάνατοι και εξαφανίσεις νέων ανθρώπων, πόσοι δολοφόνοι και πόσοι «καλοί Σαμαρείτες» δεν κατονομάστηκαν, πόσες οικογένειες ακόμη σιωπούν ακατανόητα για τα χαμένα μέλη τους!

Στο αφιέρωμα του περιοδικού της εφημερίδας «Βήμα» αναφέρομαι. Του 2003.

• Τότε που για πρώτη φορά μίλησε δημόσια, ο οδηγός του τανκς που γκρέμισε την πόρτα του Πολυτεχνείου,
• τότε που για πρώτη φορά αποκαλύφθηκαν τα αρχεία του Γενικού Κρατικού όπου διακομίζονταν οι τραυματίες,
• τότε που οι γιατροί που «χειρουργούσαν επί τρείς συνέχεις μέρες αυτούς που έρχονταν από το Πολυτεχνείο», καταγγέλλουν εν ψυχρώ δολοφονίες νεαρών μέσα στο Νοσοκομείο από αστυνομικούς,
• τότε που για πρώτη φορά το πόρισμα Τσεβά αποκαλύπτει πως εκείνη τη «Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου», πτώματα νεαρών εξαφανίζονταν μέσα από το Νοσοκομείο, στη λογική: «ανύπαρκτο πτώμα, ανύπαρκτος θάνατος, ανύπαρκτο έγκλημα, ανύπαρκτος δολοφόνος»!

Στρατιώτης Α. Σκευοφύλαξ, οδηγός του τεθωρακισμένου άρματος (Νοέμβριος 2003 «Βημαγκαζίνο»): «Ντρέπομαι γι` αυτό που ήμουν, γι` αυτό που έκανα. Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους «μαυροσκούφηδες», στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα «παλιοκουμμούνια», όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.... Ούτε μία εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει κι εγώ φασίστας. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου»!


Εγκάρδιες ευχές.
Χίλιες ευχές από τη στήλη, στη φίλη, συνάδελφο και εκδότρια του «Παρατηρητή» Διαμάντω Φραγκεδάκη και στον Πασχάλη Τόσιο Εκπρόσωπο Τύπου της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ, που ένωσαν τις ζωές τους το περασμένο Σάββατο στην εκκλησία του Γεφυρουδίου.

Η Διαμάντω και ο Πασχάλης στο χορό του Ησαία. (φωτό: ΠΛΑΝΟ studio)

Εκατοντάδες οι καλεσμένοι που έδωσαν τις ευχές τους στο αγαπημένο ζευγάρι, αλλά και το παρόν στο μεγάλο γαμήλιο γλέντι που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, με πολύ χορό και κέφι!
Ήταν ένας πολύ ανοιχτός γάμος στον οποίο παρέστη το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας του νομού μας (βουλευτές, ευρωβουλευτές, τοπική αυτοδιοίκηση, κόμματα) αλλά και του Τύπου, άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων, και πολλοί (εντός και εκτός Σερρών) φίλοι των οικογενειών και των νεόνυμφων.

Διαμάντω και Πασχάλη, να ζήσετε ευτυχισμένοι με γερούς και πολλούς απογόνους.
Να σας χαίρονται οι γονείς: Σάκης και Νινέτα Φραγκεδάκη, Θωμάς και Αθανασία Τόσιου. Πάντα άξιοι και οι κουμπάροι σας: Μάνος και Φοίβη Αμελίδη.