20/10/2011
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε στους πολίτες ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν σε συναδέλφους τους έμποροι της πόλης, την ημέρα της μεγάλης απεργίας που συσπείρωσε το 100% σχεδόν των εργαζομένων και στο νομό μας.
Η μεγάλη πορεία, με τον πρωτοφανή της όγκο υπερασπίστηκε στο ακέραιο την αντίθεση των πολιτών στα μέτρα της κρίσης που οδηγούν στην εξαθλίωση και στην αβεβαιότητα τους πολίτες. Όμως κάποιοι, με τις ενέργειές τους θόλωσαν αυτή την εικόνα.
Δεν ήταν μόνο τα αυγά και οι ντομάτες που εκτοξεύθηκαν στις βιτρίνες των ανοιχτών καταστημάτων.
Κυρίως ήταν οι προπηλακισμοί, οι προσβολές, οι βρισιές και οι απειλητικές χειρονομίες που με τραμπούκικο, πρωτοφανή για την πόλη μας τρόπο που μάλιστα εκφράστηκε υπερηφάνως μπροστά στις κάμερες!
Να είναι βέβαιοι πως δεν άρεσε σε κανέναν ο τρόμος στα μάτια της κινέζας που δέχτηκε βίαιη εισβολή στο χώρο της και τις απειλές «απεργού εμπόρου» να κλείσει «τώρα και γρήγορα» το κατάστημά της «γιατί θα…».
Ούτε τα σπασμένα φλιτζάνια και τα εκδικητικά αναποδογυρισμένα τραπεζοκαθίσματα με τα οποία τιμώρησαν έτερο μαγαζάτορα, περικυκλώνοντας το κατάστημα και στολίζοντας τους πελάτες του με την λέξη «κοπρόσκυλα»!
Κανείς δεν επικρότησε το γιουχάισμα, τις χειροδικίες, τα μαχαίρια, τις μαγκιές πεζοδρομίου και τους λοιπούς εκτροχιασμούς που τελικά κακοποίησαν το πνεύμα της απεργιακής ημέρας.
Ο Εμπορικός Σύλλογος των Σερρών να είναι σίγουρος πως με αφορμή αυτές τις εικόνες, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αναρωτήθηκε γιατί η ηγεσία του επέτρεψε ή ανέχθηκε (και ίσως ενθάρρυνε υποστηρίζουν κάποιοι;) τέτοιες μεθόδους «αναγκαστικής συμμόρφωσης».
Η απεργία είναι δικαίωμα, συνταγματικά κατοχυρωμένο. Παραμένει όμως και ατομική επιλογή η υιοθέτηση συλλογικών αποφάσεων. Η απεργία, δεν επιβάλλεται. Το αντίθετο, νομίζουν μόνο οι συνδικαλιστικά ανώριμοι και ανεπαρκείς.
Φυσικά και υπάρχουν πάντα αυτοί που θα σκεφτούν να επωφεληθούν οικονομικά από τέτοιες απεργίες. Οι κουτοπόνηροι που θα επιζητήσουν το κέρδος όταν όλοι οι άλλοι αγωνίζονται. Όπως κι αυτοί που διαφωνούν με την απεργία.
Είναι όμως ενδεδειγμένοι και αποτελεσματικοί τρόποι απομόνωσής τους ο εκφοβισμός, οι δημόσιες απειλές και ο βίαιος εξαναγκασμός;
Μάλλον είναι οι πιό ασφαλείς επιλογές για να θέσει κανείς υπό αμφισβήτηση και απαξίωση τα αιτήματα και τον αγώνα του και να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον του, θυματοποιώντας τους απεργοσπάστες.
Κι επειδή οι συμπεριφορές χτίζουν την εικόνα μας, μπαίνουν ερωτήματα:
Γιατί να έρθει αύριο ο πελάτης να φάει στο μαγαζί του απεργού που μόλις είδε στην τηλεόραση να βριζοκοπάει, να απειλεί και να γιουχαΐζει συνάδελφό του;
Γιατί να αποδεχτεί ως «δίκιο» τη φθορά ξένης περιουσίας στο βωμό μιάς 24ωρης κινητοποίησης;
Γιατί να επικροτήσει τον εκφοβισμό και τη ζουγκλοποίηση της ζωής της πόλης, ως μέθοδο καθημερινής συμπεριφοράς;
Κι ακόμη ακόμη, γιατί να συμπαθήσει έναν κλάδο που την πρώτη φορά που είπε να κάνει γενική απεργία, βγήκε στο δρόμο σαν εκδικητής και τιμωρός όχι αυτών που ευθύνονται για τα προβλήματά του, αλλά των συναδέλφων του;
Η Διοίκηση και ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου που ηγούνταν της «πορείας των αυγών» την ημέρα της απεργίας, θα πρέπει να μας πουν την άποψή τους για το θέμα των προπηλακισμών και των επεισοδίων.
Το ίδιο και το Επιμελητήριο Σερρών και η Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων.
Α.Π.
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου